روزه و روضه

روزه و روضه


راز و رمزی راه‌یافته در دل‌ها و جامانده در پستوی زمان
هلال نعمت و احسان که سایه‌اش بر آسمان نور می‌بخشد
ثلاثی مجرد‌های:
عشق و عقل و عطش؛
 هرکدام تنها در سینه‌ها و زبان‌ها تکرار می‌شود
 و ضرباهنگ قلب‌ها را با
هزاران واژه تفسیر می‌کنند
 و رباعی‌ها؛ روایت‌های ثلاثی سر می‌دهند ...
 روایت پنهان‌شده در پس هر اذان
هزار نغمه عاشقی فریاد برمی‌دارند
بلندای زمان و گرمای هوا بهانه می‌شوند
 تا گوش جان صوتی پنهان
در پس اذان مغرب را
در غرب و شرق جهان فریاد بزند ...
حی علی العزا
و این خود روضه‌ای مصور است در دل زمان و در ماه رمضان
و همان ظرف ساده آب در سفره افطار
و تکرارش در سحر به وقت اذان
ساده سلام می‌دهد
و هر روزه‌دار
و چه صمیمی؛ روضه‌خوان می‌شود با ا...اکبر اذان
 بر لب تشنه‌اش عطر سلام بر حسین را زمزمه می‌کند
 و بی‌ادعا سر می‌سپارد به صدای آب
و این طعم عطش است که روضه‌خوان می‌شود ...
و امروز در هر محله شهر
 منزل به منزل، صوت قرآن از ماذنه‌ها و منزل‌ها
زمان یادآور روزی است
که چهل منزل صوت قرآن بر محملی بود و خیزران و هزارویک روضه بسیار