صادقانه می‌گویم محصولات روز تلویزیون را پیگیری می‌كنم و به‌رغم همه تلاش‌هایی كه صورت گرفته سطح كارها نسبت به قبل دچار افت شده است. این افت كیفی از طرح داستانی تا تیم تولید و بازیگران را دربرمی‌گیرد و به اصطلاح در كلیت كار است كه لنگ می‌زنیم. در حیطه كاری خودم كه بازیگری است، شاهد هستیم بیش از 70 درصد تیم بازیگران سریال‌ها، جدید و تازه كار هستند و خیلی كم از بازیگران قدیمی و باتجربه استفاده می‌شود.
من به‌شدت با حضور بازیگران جوان و مستعد در سریال‌ها موافقم و زمانی كه نوجوان بودم از طریق سریال اصحاب كهف بازیگری را شروع كردم، ولی در همان سریال كنار من كلی بازیگر پیشكسوت حضور داشت كه از همه‌شان فراوان آموختم. فكر می‌كنم اگر بخواهیم شرایط استفاده از جوانان موثر و مستعد را فراهم كنیم، به همین گونه باشد بهتر است؛ یعنی از آنها در كنار بازیگران قدیمی تر استفاده كنیم تا كار را یاد بگیرند.
این عطشی كه برای پر كردن سریال‌ها از بازیگران جوان راه افتاده موجب شده سطح كیفی بازیگری تلویزیون در مجموع ایستا باشد؛ هرچند باعث صرفه اقتصادی در تولید شده است.
در تلویزیون، بهترین راه ارتقای محصولات نمایشی در كوتاه‌مدت، اولویت‌بندی تولید براساس واسپاری كار به حرفه‌ای‌هاست. بهتر است به جای تولید انبوه سریال‌های متوسط و گاهی ضعیف، روی تولید تعداد محدودی سریال قوی و حرفه‌ای كار كنند. شما درنظر بگیرید سریال‌هایی قوی مانند هزاردستان، مختارنامه، امام علی و یوسف پیامبر حتی اگر بارها بازپخش شوند باز مخاطب دارند، ولی سریال‌های متوسط با یك بار دیدن بیات می‌شوند. پس چه بهتر سنت تولید سریال‌های قوی را احیا كنیم.