حسین مظفر / عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام
وظیفه دولت اسلامی در ساماندهی فرهنگ و توجه به اعتقادات جامعه از مسائل انكارناپذیر است. مگر می‌شود یك دولت نسبت به مسائل فرهنگی و اعتقادی جامعه بی‌تفاوت باشد؟ با این‌حال در مقاطع مختلف شاهد طرح مباحث ابهام‌آمیزی در این زمینه از سوی رئیس دولت بوده‌ایم. البته اساسا بحث این نیست كه مردم را به زور وادار به كاری كرد اما در عین حال طرح موضوعی مانند این‌كه مردم را به زور نمی‌توان به بهشت برد، موضوع نامناسبی است، زیرا آثار و عواقب برخی كارها به گونه‌ای است كه یك رئیس‌جمهور و مسؤول دولتی نمی‌تواند نسبت به آن بی توجه باشد. مداخله کردن یا نکردن دولت‌ها در فرهنگ مدتها پیش در دنیا مطرح شده و بحث كهنه و قدیمی است. 
در گذشته پیشتاز طرح موضوع مداخله نكردن دولت در عرصه فرهنگ، لیبرال‌ها بودند. با این وصف مشاهده می‌شود در شرایط كنونی آنها بالاترین دخالت‌ها را در ساماندهی فرهنگ‌ها، تهاجم و شبیخون فرهنگی داشتند و همچنین با صرف بودجه‌های فراوان در تغییر ذائقه‌های فرهنگی از طریق ماهواره و فضای مجازی موثر بودند. بنابراین آنها كه شعار مداخله نكردن دولت در فرهنگ را سر می‌دادند، الان در این حوزه، مداخله حداكثری دارند. از این رو نباید بعضی حرف‌ها را مطرح كرد كه هیچ پایه و اساسی ندارد. ضمنا دولت در نظام اسلامی چند بعدی است و باید به حوزه‌های فرهنگ، اقتصاد و اعتقاد مردم توجه داشته باشد. 
این شعارها و حرف‌ها محتوایی ندارد و نباید از سوی بالاترین شخصیت اجرایی كشور بیان شود. به نظر می‌رسد طرح این موضوعات و مباحثی نظیر آنچه دیروز از سوی رئیس‌جمهور مطرح شد در شرایط فعلی با هدف انحراف اذهان از مشكلات اقتصادی صورت می‌گیرد و بهتر است دولت به جای پرداختن به این مسائل به همان حوزه‌های اقتصادی برسد تا با حداقل برنامه‌ریزی‌ها از آثار مخرب تصمیمات اشتباه در این عرصه بكاهد و فشار را بر مردم كم كند. 
متاسفانه برخی تنبلی‌ها در حوزه اقدام و تصمیمات اقتصادی و همچنین رهایی و یله بودن كشور باعث شده بسیاری از مشكلات به مردم تحمیل شود. در صورتی كه بسیاری از این مشكلات اساسا ارتباطی با مساله تحریم هم ندارد. در چنین وضعیتی، دولتی‌ها نه‌تنها مسائل اقتصادی را حل نكردند و مردم دچار مشكلاتند، بلکه برای این‌كه دولت مقصر نشان داده نشود بلافاصله در پی بیان بی‌دلیل برخی مسائل فرهنگی هستند.