همه این بخش‌ها همان‌طور كه گفته شد در كانون پرورش فكری به نمایش درآمده‌اند، فضایی كه در اولین لحظه حتی عنوان آن هر كسی را به یاد كودكان و نوجوانان می‌اندازد. این در حالی است كه تنها اقدامی كه برای این گروه در نظر گرفته شده، در بخش تصویرسازی است. به گفته شجاعی‌طباطبایی در این دوره 40 داستان تصویرسازی شده برای بچه‌ها طراحی شده و این برای اولین‌بار است كه داستان‌هایی با موضوع انقلاب برای این گروه تدارك دیده شده است. با این حال همان‌طور كه گفته شد، یكی از سالن‌های اصلی كانون پرورش فكری به آثار جشنواره هنر مقاومت اختصاص پیدا كرده، به همین دلیل شاید بهتر بود بخش ویژه گروهی كه این مركز به نام آن است، بیشتر از اینها فعال باشد. چون در هر حال فعالیت‌های كانون سال‌هاست كه به كودكان و نوجوانان تعلق دارد و حداقل به ظاهر برنامه‌هایی كه برگزار می‌شود به نام آنهاست، اما امسال برگزاری چنین نمایشگاهی در آنجا باعث شده خیلی اوقات مخاطب به‌دنبال همان فضا باشد اما با دنیایی روبه‌رو شود كه حداقل در این سن و سال چندان به او برنمی‌گردد. نكته دیگری كه در صحبت با برخی بازدیدكنندگان این نمایشگاه داشتیم، فضاسازی است كه به نوبه خود سعی شده جدید و متناسب با موضوع باشد، اتفاقی كه البته برخی‌ها را هم به اشتباه می‌اندازد، مثل دانشجوی جوانی كه می‌گفت من فكر كردم با طراحی كه ابتدا به چشم می‌خورد، قرار است وارد نمایشگاهی با موضوع ساختمان و مثلا معماری شوم یا عده‌ای دیگر كه گاهی بعد از ورود به آن به‌دلیل همان انتظاری كه از كانون پرورش فكری داشتند، تعجب می‌كردند. با همه اینها برگزاری چنین نمایشگاهی، درست یا غلط در سالنی كه در یكی از مناطق پررفت‌وآمد شهر قرار دارد، از اتفاقاتی است كه وجوه مختلفی دارد و می‌توان از آن در بخش‌های مختلفی بهره‌مند شد، موضوعی كه برای این جشنواره باید دید در ادامه تا چه حد همسو با تحقق شعارهای مطرح شده‌اش پیش می‌رود.