سرنوشت سی اف تی و پالرمو
با توجه به عضویت شما در مجمع تشخیص مصلحت نظام، سرانجام لوایح سی‌اف‌تی و پالرمو در مجمع چه می‌شود. بعضی از اعضای مجمع گفته‌اند ناگزیر از تصویب این لوایح هستیم و اینها نهایتا تصویب می‌شوند. آیا قبول دارید؟
ایروانی: مگر به همین سادگی است؟ این لوایح، سیاسی نیست و لوایحی است كه آثار مالی، اقتصادی فراوانی دارند. بعضی‌ها تصور می‌كنند اینها صرفا یك سری لوایح سیاسی هستند و شاهدیم كه بیشتر دستگاه سیاست خارجی، پیگیر آن است در صورتی كه دستگاه‌های اقتصادی و مالی باید در این حوزه ورود كنند و فعال باشند. البته این نكته را هم بگویم در مقام ارزیابی و قضاوت كشورهایی هم كه به این كنوانسیون‌ها پیوسته‌اند، دوگانه عمل می‌كنند. الآن قضاوت براساس استانداردهای دوگانه امری معمولی میان كشورها شده است. وقتی درباره حقوق بشر بحث می‌شود كشتار مردم یمن، منافاتی با رعایت حقوق بشر ندارد اما وقتی در كشوری كه همسو با آنها نیست، كوچك‌ترین اتفاقی بیفتد، جنجال‌های حقوق بشری راه می‌افتد. درباره لوایح پولشویی و امثالهم هم دوگانه عمل می‌كنند. در زمینه تجارت خارجی هم همین‌طور است.
در خبرنامه رسمی سازمان تجارت جهانی، گزارشی از اجلاس اَپك منتشر شده بود كه در آن از ژاپنی‌ها انتقاد کرده بودند چرا روی واردات برنج، تعرفه‌های بالا اعمال می‌كنید. نماینده ژاپن در آن اجلاس جواب داده بود دستور كار ما حفظ منافع ملی كشورمان است. به همین راحتی.
ولی ما در كشورمان افرادی داریم كه هنوز به سازمان تجارت جهانی نپیوسته‌اند و مرتبا از كاهش تعرفه‌ها برای تسهیل در واردات كالا حمایت می‌كنند و حالا اگر ما عضو این سازمان بودیم همانند ژاپنی‌ها، به همین راحتی استدلال ما را می‌پذیرفتند.
فكر می‌كنید سرانجام این لوایح در مجمع چه بشود؟
باید مطرح و موضوعات به لحاظ كارشناسی بیشتر باز شوند. البته عده‌ای دوست دارند این موضوعات خیلی باز و كارشناسی نشود. مرتبا برای تصویب فشار می‌آورند و مصاحبه می‌كنند. وقتی ابعاد این موضوعات به صورت كارشناسی و مبتنی بر اطلاعات واقعی روشن شود آن موقع می‌توان به جمع‌بندی رسید. الآن می‌بینیم كه سه كشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلیس، ایران را تهدید كرده‌اند كه شما باید تمام بندهای اف.ای.تی.اف را اجرا كنید تا ما آن سازوكار موسوم به اینستكس را اجرا كنیم. جالب این‌كه این سازوكار نفت در برابر غذاست. اینستكس عملا آن اس‌پی‌وی كه گفته شده بود نیست. البته می‌گویند گام اول است و بعدا گام‌های بعدی را انجام می‌دهیم. به اعتقاد من اینها بازی است و می‌خواهند ما را ارزیابی كنند و ما هم باید یك ارزیابی از آنها داشته باشیم و بعد تصمیم بگیرم. ما تابع این سه كشور نیستیم. الآن فرانسه كه یكی از این سه كشور است، دریایی از ظلم را علیه كشورهای آفریقایی روا داشته و اسلحه به دشمنان مردم یمن سلاح می‌فروشد. شعار فرانسه آزادی، برابری و برادری بود؛ اما اینها فقط در سربرگ‌هاست سیاست كینه‌توزانه سه كشور موجب شده است عمل به تعهداتشان اولا با تأخیرهای زمانی فراوان و ثانیا به صورت قطره‌چكانی و مشروط به موضوعات غیرمرتبط شود و ظالمانه و به گونه‌ای عزت ملی ما را نشانه گرفته‌اند و برخلاف همه ادعاها طرح اخیر به نوعی تمسخر اقتدار اتحادیه اروپاست.
ایروانی: مگر به همین سادگی است؟ این لوایح، سیاسی نیست و لوایحی است كه آثار مالی، اقتصادی فراوانی دارند. بعضی‌ها تصور می‌كنند اینها صرفا یك سری لوایح سیاسی هستند و شاهدیم كه بیشتر دستگاه سیاست خارجی، پیگیر آن است در صورتی كه دستگاه‌های اقتصادی و مالی باید در این حوزه ورود كنند و فعال باشند. البته این نكته را هم بگویم در مقام ارزیابی و قضاوت كشورهایی هم كه به این كنوانسیون‌ها پیوسته‌اند، دوگانه عمل می‌كنند. الآن قضاوت براساس استانداردهای دوگانه امری معمولی میان كشورها شده است. وقتی درباره حقوق بشر بحث می‌شود كشتار مردم یمن، منافاتی با رعایت حقوق بشر ندارد اما وقتی در كشوری كه همسو با آنها نیست، كوچك‌ترین اتفاقی بیفتد، جنجال‌های حقوق بشری راه می‌افتد. درباره لوایح پولشویی و امثالهم هم دوگانه عمل می‌كنند. در زمینه تجارت خارجی هم همین‌طور است.
در خبرنامه رسمی سازمان تجارت جهانی، گزارشی از اجلاس اَپك منتشر شده بود كه در آن از ژاپنی‌ها انتقاد کرده بودند چرا روی واردات برنج، تعرفه‌های بالا اعمال می‌كنید. نماینده ژاپن در آن اجلاس جواب داده بود دستور كار ما حفظ منافع ملی كشورمان است. به همین راحتی.
ولی ما در كشورمان افرادی داریم كه هنوز به سازمان تجارت جهانی نپیوسته‌اند و مرتبا از كاهش تعرفه‌ها برای تسهیل در واردات كالا حمایت می‌كنند و حالا اگر ما عضو این سازمان بودیم همانند ژاپنی‌ها، به همین راحتی استدلال ما را می‌پذیرفتند.
فكر می‌كنید سرانجام این لوایح در مجمع چه بشود؟
باید مطرح و موضوعات به لحاظ كارشناسی بیشتر باز شوند. البته عده‌ای دوست دارند این موضوعات خیلی باز و كارشناسی نشود. مرتبا برای تصویب فشار می‌آورند و مصاحبه می‌كنند. وقتی ابعاد این موضوعات به صورت كارشناسی و مبتنی بر اطلاعات واقعی روشن شود آن موقع می‌توان به جمع‌بندی رسید. الآن می‌بینیم كه سه كشور اروپایی آلمان، فرانسه و انگلیس، ایران را تهدید كرده‌اند كه شما باید تمام بندهای اف.ای.تی.اف را اجرا كنید تا ما آن سازوكار موسوم به اینستكس را اجرا كنیم. جالب این‌كه این سازوكار نفت در برابر غذاست. اینستكس عملا آن اس‌پی‌وی كه گفته شده بود نیست. البته می‌گویند گام اول است و بعدا گام‌های بعدی را انجام می‌دهیم. به اعتقاد من اینها بازی است و می‌خواهند ما را ارزیابی كنند و ما هم باید یك ارزیابی از آنها داشته باشیم و بعد تصمیم بگیرم. ما تابع این سه كشور نیستیم. الآن فرانسه كه یكی از این سه كشور است، دریایی از ظلم را علیه كشورهای آفریقایی روا داشته و اسلحه به دشمنان مردم یمن سلاح می‌فروشد. شعار فرانسه آزادی، برابری و برادری بود؛ اما اینها فقط در سربرگ‌هاست سیاست كینه‌توزانه سه كشور موجب شده است عمل به تعهداتشان اولا با تأخیرهای زمانی فراوان و ثانیا به صورت قطره‌چكانی و مشروط به موضوعات غیرمرتبط شود و ظالمانه و به گونه‌ای عزت ملی ما را نشانه گرفته‌اند و برخلاف همه ادعاها طرح اخیر به نوعی تمسخر اقتدار اتحادیه اروپاست.
