رژیم پهلوی به صورت ذاتی فاسد بود و تولید فساد میکرد
از لحاظ مبارزه با مفاسد اقتصادی وضعیتمان نسبت به رژیم پهلوی چگونه است؟ چرا در این حوزه خیلی موفق نبودیم؟
ایروانی: این سؤال درستی نیست، اساسا رژیم گذشته به صورت ذاتی فاسد بود و تولید فساد میكرد، ادعایی برای مقابله با فساد نداشت حجم ثروتی كه خاندان پهلوی از كشور خارج كردهاند و اخیرا گزارشهایی از آنها منتشر شده گواه این مدعاست.
در مقوله فساد یك تقابل اساسی بین نظام اسلامی و مفسدان وجود دارد، حساسیتهای جامعه به شدت افزایش یافته است. دشمنان روی ادراك ذهنی جامعه از فساد به شدت كار میكنند. در عین حال وجود منافع اقتصادی برخی را دچار طمع میكند و دست به فساد میزنند و این مساله جهانی است و ما هم كم و بیش با آن مواجه هستیم، در مقوله مبارزه با فساد دو بحث وجود دارد؛ اول بحث پیشگیری است كه مجموعه اقدامات و قواعد نظاممند را میطلبد و دوم مقابله با فساد است كه اقدام قاطع و بیرحمانه و عاجل را طلب میكند.
پیچیدگی مقابله با فساد موجب شده است برخی پروندهها زمانبر شوند، جامعه باید به سرعت آثار مقابله با فساد را ببیند، قاطعیت در مقابله با فساد پیامی است به مفسدان كه حكومت در این زمینه اهل مماشات نیست. طولانی شدن فرآیندها و اطلاعرسانی ناقص و غیردقیق در این زمینه، اذهان جامعه را مشوش میكند. اجازه اخیری كه رهبر معظم انقلاب به قوه قضاییه دادند تا حد زیادی موجب كوتاه شدن زمان رسیدگی میشود و قاطعیت را افزایش میدهد. مجلس و قوه مجریه نیز لازم است در این زمینه به كمك قوه قضاییه بیایند و با رفع خلأهای قانونی و بستن فرصتهای فراری كه برای مفسدان وجود دارد عزم نظام در مقابله با فساد را در عمل نشان دهند.
در قبل از انقلاب، ادعایی در مورد برخورد با مفاسد وجود نداشت اما وقتی انقلاب شد یكی از ثمرات انقلاب، روحیه مطالبه گری و پرسشگری بود و انتظارات از حكومت بالا رفت. بیشتر سیاستهای مبارزه با فساد، سیاستهای پیشگیری هستند تا سیاست درمان و برخورد. سیاستهای پیشگیری در حوزه اجرا تعریف میشوند و روشهای اجرایی باید به گونهای باشند كه امتیاز و رانت به جای خاصی داده نشود و در مرحله اجرا، جلوی آنها گرفته شود. اگر در این بخشها ضعفی باشد باید در حوزه درمان كه سیاست برخورد با مفاسد است اقدام كنیم.
ایروانی: این سؤال درستی نیست، اساسا رژیم گذشته به صورت ذاتی فاسد بود و تولید فساد میكرد، ادعایی برای مقابله با فساد نداشت حجم ثروتی كه خاندان پهلوی از كشور خارج كردهاند و اخیرا گزارشهایی از آنها منتشر شده گواه این مدعاست.
در مقوله فساد یك تقابل اساسی بین نظام اسلامی و مفسدان وجود دارد، حساسیتهای جامعه به شدت افزایش یافته است. دشمنان روی ادراك ذهنی جامعه از فساد به شدت كار میكنند. در عین حال وجود منافع اقتصادی برخی را دچار طمع میكند و دست به فساد میزنند و این مساله جهانی است و ما هم كم و بیش با آن مواجه هستیم، در مقوله مبارزه با فساد دو بحث وجود دارد؛ اول بحث پیشگیری است كه مجموعه اقدامات و قواعد نظاممند را میطلبد و دوم مقابله با فساد است كه اقدام قاطع و بیرحمانه و عاجل را طلب میكند.
پیچیدگی مقابله با فساد موجب شده است برخی پروندهها زمانبر شوند، جامعه باید به سرعت آثار مقابله با فساد را ببیند، قاطعیت در مقابله با فساد پیامی است به مفسدان كه حكومت در این زمینه اهل مماشات نیست. طولانی شدن فرآیندها و اطلاعرسانی ناقص و غیردقیق در این زمینه، اذهان جامعه را مشوش میكند. اجازه اخیری كه رهبر معظم انقلاب به قوه قضاییه دادند تا حد زیادی موجب كوتاه شدن زمان رسیدگی میشود و قاطعیت را افزایش میدهد. مجلس و قوه مجریه نیز لازم است در این زمینه به كمك قوه قضاییه بیایند و با رفع خلأهای قانونی و بستن فرصتهای فراری كه برای مفسدان وجود دارد عزم نظام در مقابله با فساد را در عمل نشان دهند.
در قبل از انقلاب، ادعایی در مورد برخورد با مفاسد وجود نداشت اما وقتی انقلاب شد یكی از ثمرات انقلاب، روحیه مطالبه گری و پرسشگری بود و انتظارات از حكومت بالا رفت. بیشتر سیاستهای مبارزه با فساد، سیاستهای پیشگیری هستند تا سیاست درمان و برخورد. سیاستهای پیشگیری در حوزه اجرا تعریف میشوند و روشهای اجرایی باید به گونهای باشند كه امتیاز و رانت به جای خاصی داده نشود و در مرحله اجرا، جلوی آنها گرفته شود. اگر در این بخشها ضعفی باشد باید در حوزه درمان كه سیاست برخورد با مفاسد است اقدام كنیم.