حكم تبرئه زوج جوان از اتهام قتل آتشین یك مرد، در دیوان عالی كشور مهر تایید خورد و قطعی شد. آنها خودروی قربانی را به آتش كشیدند تا او را بترسانند، ولی این ماجرا مرگ تلخ مرد تنها را رقم زد.
به گزارش جام‌جم، خرداد 95 ماموران پلیس كهریزك از مرگ مشكوك مرد جوانی در یكی از بیمارستان‌های شهر باخبر شدند. بررسی‌ها نشان می‌داد رضا مرد افغان 30 ساله بر اثر سوختگی شدید فوت شده است. در جریان تحقیقات معلوم شد كه رهگذران او را در یكی از خیابان‌های خلوت كهریزك یافته و به بیمارستان  منتقل 
كرده اند، اما او فوت شده است. ماموران به بررسی فهرست مكالمات تلفن همراه رضا پرداختند كه معلوم شد مرد 25 ساله به نام نوید با او چند بار تلفنی حرف زده كه او به عنوان  مظنون تحت تعقیب قرار  گرفت و بازداشت شد. او بعد از اظهارات ضد و نقیضش در جریان تحقیقات سرانجام به جنایت آتشین با همدستی همسرش اعتراف كرد و گفت: من باعث مرگ رضا شدم، اما نمی‌خواستم بمیرد و عمدی در كار نبود. برای پرداخت مبلغ شیربها به پدر همسرم بدهكار بودم. می‌خواستم برای جور كردن این پول از رضا كه دوستم بود كلاهبرداری كنم كه ناخواسته باعث مرگش شدم. با اظهارات این مرد همسرش به نام حكیمه نیز به اتهام معاونت در قتل بازداشت شد و آنها در شعبه دوم دادگاه كیفری یك استان تهران به ریاست قاضی زالی و با حضور یك مستشار محاكمه شدند. در آن جلسه اولیای دم برای متهمان  درخواست قصاص كردند. سپس متهم در جایگاه قرار گرفت و با انكار جرمش گفت: چند سال قبل به خواستگاری حكیمه رفتم. آنها افغان بودند و رسم به دریافت شیربها داشتند. پدر او 25 میلیون تومان شیربها تعیین كرد. قبول كردم اما فقط پنج میلیون تومان پول داشتم.  آن را پرداختم اما پدرزنم بقیه شیربها را خواست. پولی نداشتم و از سویی  نمی‌خواستم همسرم را از دست بدهم، تصمیم به كلاهبرداری گرفتم و همسرم به خاطر علاقه به من  برای این كار همراهم شد. وی ادامه داد: رضا را می‌شناختم و می‌دانستم قصد ازادواج دارد. همسرم را به جای خواهرم به او معرفی كردم.  او در جریان رفت و آمد به خانه‌ام به او علاقه‌مند شد و او را از من خواستگاری كرد. این ماجرا برایم خیلی سخت بود، اماچاره‌ای نداشتم. گفتم در عوض دریافت شیربهای 20 میلیونی با ازدواج آنها موافقم. اوچند ماه بعد پول را جور و به حسابم واریز كردو بعد از آن پیگیر شروع زندگی مشترك با حكیمه شد. هر بار بهانه می‌آوردم و به او دروغ می‌گفتم. رضا به ماجرا مشكوك شده بود و می‌خواست باپدر حكیمه حرف  بزند. متهم به قتل ادامه داد: نگران آبرویم بودم. با رضا در كهریزك قرار گذاشتم كه آن روز او با خودرویش آمد و من و حكیمه با موتور به محل قرار رفتیم. در جریان آن ملاقات یك بطری بنزین كه از قبل آماده كرده بودم را روی خودرویش ریختم تا او را بترسانم. مقداری از آن روی خودم پاشیده شد. با زدن فندك خودرو آتش گرفت و من و رضا هر دو به عقب پرتاب شدیم. اما شدت آتش‌سوزی زیاد بود و اوگرفتار شد اما من جان سالم به‌در بردم و با همسرم سوار موتور شدیم و فرار كردیم. من قصد كشتن رضا را نداشتم و فقط می‌خواستم با سوزاندن خودرو او رابترسانم تا از تصمیمی كه گرفته بود، منصرف شود . در ادامه حكیمه در جایگاه دفاع قرارگرفت و منكر معاونت در قتل شد. زن جوان گفت: من به اصرار شوهرم وارد این ماجرا شدم و مقتول را فریب دادم. من در قتل او نقشی نداشتم. بعد از ثبت گفته‌های آنها در دادگاه هیات قضایی وارد شور شدند و هر دو متهم را از اتهام قتل عمد تبرئه كردند. سرانجام نوید به پرداخت دیه و هفت سال زندان به خاطر كلاهبرداری و آتش‌سوزی عمدی محكوم شد. حكیمه نیز از دست داشتن در این ماجرا تبرئه شد. با اعتراض اولیای دم به حكم صادره این پرونده در شعبه چهارم دیوان عالی كشور تحت رسیدگی قرار گرفت و این حكم مهر تایید خورد و قطعی شد.