راهكارهای مختلفی برای رونق تولید وجود دارد، اما هماهنگی مجلس، قوه قضاییه و دولت پیش‌شرط رونق تولید است، اما برخی دستگاه‌ها باید پیشقدم شوند كه سازمان برنامه و بودجه، وزارت امور اقتصادی و دارایی و بانك مركزی در صدر تصمیم‌گیری اقتصادی قرار دارند.
نقش پول در اقتصاد مانند خون در بدن انسان است. بانك مركزی سیاستگذار بخش پولی است و می‌تواند پول را به بخش‌های مختلف اقتصاد تزریق كند و اگر در این زمینه همكاری سایر دستگاه‌ها نبوده یا ضعفی وجود داشته باشد خون به همه بخش‌ها نمی‌رسد و بخش‌ها یكی یكی از كار می‌افتند.
برای تولید باید انگیزه ایجاد كنیم، قانون كار اولین بخشی است كه باید برای حمایت از رونق تولید اصلاح شود تا كارفرمایان بتوانند با خیال راحت‌تری برای تولید برنامه‌ریزی كنند.
سال‌هاست كه بحث‌های مربوط به رونق تولید بیان می‌شود، اما در حد حرف باقی می‌ماند و كار اجرایی صورت نمی‌گیرد. مجلس مانند موتور قانون‌سازی در این زمینه فقط قانون تولید می‌كند و در پایان هر سال هم دیوان محاسبات و سازمان بازرسی كل كشور گزارش‌هایی را ارائه می‌کنند كه چه شد و چه نشد. برای رسیدن به رونق تولید باید كاری فراتر از این اقدامات انجام شود.
تركیه هم مانند ایران تحریم شد اما بعد از سقوط ارزش لیر دوباره توانست اقتصاد خود را احیا كند. همه دستگاه‌های كشور تركیه برای بازگشت اقتصاد به شرایط قبل از تحریم تلاش كردند و نتیجه مطلوبی را هم گرفتند، اما در ایران هنوز درك هماهنگی وجود ندارد و اقدامات به صورت جزیره‌ای انجام می‌شود.
مدت زمان صدور مجوز برای تولیدكننده باید به كمتر از یك هفته برسد، اما اكنون یك تولیدكننده برای این‌كه به كشور خدمت كند علاوه بر پرداخت هزینه‌های زیاد باید دوندگی زیادی در دستگاه‌های مختلف برای دریافت مجوز انجام دهد.