بازخوانی بیانات رهبر انقلاب در جمع خدمتگزاران مسجد جمكران
قوام حیات معنوی انسان به تذكر و توسل و‌خشوع و ذكر است
حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای در جریان سفر به قم در سال ۱۳۸۹ با خدمتگزاران مسجد مقدس جمكران دیدار و درباره این مسجد و خدمت به آن مطالبی بیان كردند. ایشان در این دیدار ضمن روایت خاطره‌ای از حضورشان در مسجد جمكران در دوران قبل از انقلاب، از اقبال و توجه اولیاء الهی و رجال الغیب به این مكان مقدس سخن گفتند.
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به مناسبت عید نیمه شعبان متن كامل بیانات رهبر انقلاب در جمع خدمتگزاران مسجد مقدس جمكران در تاریخ ۱۳۸۹/۰۸/۰۶ را منتشر كرد كه در ادامه بخش‌هایی از آن را می‌خوانید:
قوام حیات معنوی انسان به تذكر و توسّل و خشوع و ذكر است كه در مساجد الهی، در جایگاه‌های عبادت، برای انسان فراهم است، مخصوصا آن مراكز و مساجدی كه اثری و نشانه‌ای از اولیاءا... در آنها هست. جایی كه انسان می‌داند یا ظن به این دارد كه مورد توجه اولیای الهی است، طبعا معنویت آن مكان بیشتر است و مسجد مبارك جمكران جزو این‌گونه جایگاه‌ها و مراكزی است كه توجّه به خدای متعال و تذكر و خشوع و تضرع در آن برای انسان فراهم‌تر است.
خوشبختانه امروز این مركز مورد توجه مردم است؛ قدیم این‌جور نبود. سال‌هایی كه ما در قم بودیم، شب‌های چهارشنبه یا شب‌های جمعه یك تعداد معدودی از افراد می‌رفتند در همان مسجد كه یك محل كوچك محدودی بود، زیارتی می‌كردند و خیلی به‌ندرت كسانی در آنجا می‌ماندند؛ خیلی محدود بود. خود ما كه چند سال در قم بودیم، چند مرتبه بیشتر توفیق پیدا نكردیم برویم مسجد جمكران؛ رایج نبود، متداول نبود، دل‌ها این جور مجذوب و كنده‌شده به سمت معنویات نبود؛ حاكمیت، حاكمیت فضای معنوی نبود. این بود كه یك مركز به این عظمت، به این قداست -كه مورد توجه بزرگان بوده است، مورد توجه رجال الغیب و عبادا... و امناءا... بوده ـ این جور از چشم مردم در واقع پنهان بود و كسی توجهی نداشت. بزرگانِ علما اینجا می‌آمدند، زیارت می‌كردند، [از جمله] مرحوم فیض كاشانی رضوان‌ا... تعالی علیه. فرزند ایشان، مرحوم علم‌الهدی(۱) رضوان‌ا... علیه یك جایی می‌نویسد كه من در خدمت پدرم آمدیم مسجد جمكران را زیارت كردیم و اینجا بودیم.
اهل معنا و اهل توجه و تذكر، دلداده به این محل بودند لكن توده مردم، عامّه مردم، حتی ما طلبه‌ها بی‌توجه بودیم، غافل بودیم. یكی از عیوب حاكمیت دستگاه‌های سیاسی غیردینی و غیرمعنوی همین غفلت است؛ مردم از ارزش‌هایی كه دم دست آنها است و می‌توانند استفاده كنند غافل می‌مانند. وقتی حاكمیت مسلط بر جامعه و محیط بر جامعه، یك حاكمیت معنوی بود، الهی بود، دینی بود، یك خاصیت طبیعی آن همین است كه معنویات رواج پیدا می‌كند، جلوی چشم قرار می‌گیرد، دل‌ها به طرف آن جذب می‌شود؛ این چیزی است كه امروز اتفاق افتاده. نه این‌كه امروز گناه نیست، نه این‌كه آدم بد وجود ندارد و آدم بی‌توجه و غافل وجود ندارد؛ چرا، لكن فرق است بین این‌كه فضای عمومی جامعه، فضای معنوی باشد، معنویات به‌عنوان یك ارزش مطرح باشد در جامعه و این‌كه معنویات به‌كلی مغفول عنه باشد یا ضدارزش باشد؛ این است كه باید این فضا را قدر دانست.
حالا آن برادران و خواهرانی از جمع شما كه در اینجا حضور دارید و در آن مسجد به‌نحوی به خدمتگزاری مشغول هستند، این را قدر بدانند و در این مكان مقدس همه چیز را ـ همه برنامه‌ها، همه اقداماتی كه انجام می‌گیرد، خود خدماتی كه به مردم داده می‌شود ـ در جهت همین ذكر و توجه و تذكر و مانند اینها قرار بدهند؛ چون شیطان بالاخره در همه جا هست و در محیط‌های معنوی هم شیطان حضور پیدا می‌كند. این‌جور نیست كه وقتی یك جایی مسجد شد، حرم شد، شیطان بگوید دیگر من اینجا وارد نمی‌شوم؛ نخیر، هر جایی كه من و شما هستیم، شیطان هم آنجا هست؛ در طواف كعبه هم شیطان هست. بدترین فسق‌ها و اهانت‌ها و مانند اینها گاهی اوقات در مقدّس‌ترین مراكز انجام گرفته؛ چه گناهانی در طواف حرم كعبه شریف و چه فسق‌هایی در راه منا و عرفات كه تاریخ اینها را ثبت كرده است!
1) محمد، مشهور به علم‌الهدی، فرزند فیض كاشانی
