زمین در خطر زمینگیری
در دل جنگل زباله می‌كاریم، روی شانه‌های كوهستان ویلا. رودخانه از فاضلاب جاری است، دریا خسته از موج‌های پلاستیكی . زاگرس در سوگ بلوط می‌گرید، جنگل هیركانی در غم شمشاد.
كامیون‌ها نعش‌كش درختان شده‌اند، قاچاقچیان چوب، كلیددار جنگل. حیات‌وحش از انقراض می‌ترسد، محیط‌بان زندانی از شكارچی آزاد.
محیط‌زیست كشور زخم كم ندارد، هر جای ایران كه بایستید زمین غم دارد، آسمان بغض؛ چراكه توجه به محیط‌زیست كشور برای بسیاری از مدیران و مسؤولان هیچ وقت از مقام شعار و وعده فراتر نرفته به همین خاطر امروز نیز كه در تقویم، روز جهانی زمین است، بسیاری فقط از محیط‌زیست «می‌گویند»؛ محیط‌زیستی كه دیگر تاب وعده و شعار را ندارد.
نباید فراموش كرد كه كم نیستند افرادی كه از دغدغه‌های زیست‌محیطی شهروندان برای خود پله می‌سازند؛ پله‌ای كه بالا رفتن از آن مساوی است با فراموشی محیط‌زیست. به همین دلیل با توجه به این‌كه انتخابات مجلس در پیش روست و بسیاری تبلیغات زیر پوستی‌شان را آغاز كرده‌اند، امروز را باید مجالی دانست برای گفتن از خطر انتخاب نمایندگانی كه با شعارهای محیط‌زیستی به مجلس راه پیدا می‌كنند، اما در نهایت محیط‌زیست را قربانی می‌كنند تا در انتخابات آینده دوباره انتخاب شوند.
امروز در سازمان حفاظت محیط‌زیست نیز قرار است مدیران حوزه معاونت محیط طبیعی و تنوع زیستی به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ بدهند. مدیرانی كه برخلاف وظیفه شان، پاسخگویی را بیشتر به چنین نشست‌هایی محدود می‌كنند.
بسیاری از سازمان‌های مردم نهاد نیز امروز با برنامه‌های مانند كاشت درخت سعی می‌كنند این روز را گرامی بدارند، اما زخم‌های ناسور محیط‌زیست كشورمان با چسب زخم‌هایی كه هرسال در روز زمین برایش تجویز می‌شود درمان نمی‌شود، زمانی می‌توان به نجات زمین امیدوار بود كه محیط‌زیست به همه صفحات تقویم سنجاق شود.
كامیون‌ها نعش‌كش درختان شده‌اند، قاچاقچیان چوب، كلیددار جنگل. حیات‌وحش از انقراض می‌ترسد، محیط‌بان زندانی از شكارچی آزاد.
محیط‌زیست كشور زخم كم ندارد، هر جای ایران كه بایستید زمین غم دارد، آسمان بغض؛ چراكه توجه به محیط‌زیست كشور برای بسیاری از مدیران و مسؤولان هیچ وقت از مقام شعار و وعده فراتر نرفته به همین خاطر امروز نیز كه در تقویم، روز جهانی زمین است، بسیاری فقط از محیط‌زیست «می‌گویند»؛ محیط‌زیستی كه دیگر تاب وعده و شعار را ندارد.
نباید فراموش كرد كه كم نیستند افرادی كه از دغدغه‌های زیست‌محیطی شهروندان برای خود پله می‌سازند؛ پله‌ای كه بالا رفتن از آن مساوی است با فراموشی محیط‌زیست. به همین دلیل با توجه به این‌كه انتخابات مجلس در پیش روست و بسیاری تبلیغات زیر پوستی‌شان را آغاز كرده‌اند، امروز را باید مجالی دانست برای گفتن از خطر انتخاب نمایندگانی كه با شعارهای محیط‌زیستی به مجلس راه پیدا می‌كنند، اما در نهایت محیط‌زیست را قربانی می‌كنند تا در انتخابات آینده دوباره انتخاب شوند.
امروز در سازمان حفاظت محیط‌زیست نیز قرار است مدیران حوزه معاونت محیط طبیعی و تنوع زیستی به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ بدهند. مدیرانی كه برخلاف وظیفه شان، پاسخگویی را بیشتر به چنین نشست‌هایی محدود می‌كنند.
بسیاری از سازمان‌های مردم نهاد نیز امروز با برنامه‌های مانند كاشت درخت سعی می‌كنند این روز را گرامی بدارند، اما زخم‌های ناسور محیط‌زیست كشورمان با چسب زخم‌هایی كه هرسال در روز زمین برایش تجویز می‌شود درمان نمی‌شود، زمانی می‌توان به نجات زمین امیدوار بود كه محیط‌زیست به همه صفحات تقویم سنجاق شود.
