انتشار ۱۴۴ هزار نسخه از یك كتاب در این روزگار كه كتاب‌های داستانی با تیراژهای ۷۰۰ و ۵۰۰ نسخه منتشر می‌شود نه‌تنها خیره‌كننده، بلكه عددی بزرگ و ركوردی قابل توجه محسوب می‌شود. نكته جالب ماجرا این است كه این عدد برای یك كتاب با درونمایه مذهبی رقم خورده و برخلاف تبلیغات طیفی كه آثار مذهبی را بدون مخاطب معرفی می‌كند، یك كتاب با رنگ و بوی دینی توانسته به فروش نزدیك به ۱۵۰ هزار نسخه دست پیدا كند كه این به معنای اقبال مخاطب به یك اثر با مضمون دینی است. بخش جالب‌تر ماجرا این است كه نویسنده این كتاب هم یك طلبه است كه باز هم نشان می‌دهد تبلیغات آن‌طور كه نشان می‌دهند نیست و مخاطبان پای سخنان یك طلبه آن هم از جنس داستان‌نویس می‌نشینند و حاضرند عدد قابل توجهی از كتاب او را خریداری و اثرش را تبدیل به یكی از پرفروش‌ترین آثار داستانی سال‌های اخیر كنند. صبر كنید كه هنوز ماجرا تمام نشده است! اگر بگوییم این رقم برای رمان دینی یك طلبه كه با مضمون تشرف به محضر ولی‌عصر(عج) نوشته شده حتما بیشتر تعجب خواهید كرد. رمانی كه در آن به ماجرای تشرف یكی از شیعیان به محضر امام زمان(عج) پرداخته شده و خواننده از زاویه یك اثر داستانی با مشكلات شیعیان در عصر غیبت و تسلط حاكم جور روبه‌رو شده است.
تمام آنچه بالاتر گفتیم درباره رمان «رویای نیمه شب» اثر حجت‌الاسلام مظفر سالاری بود كه انتشارات كتابستان معرفت آن را منتشر كرده است. اثری كه طی ۵ سال اخیر توانسته به این حجم از فروش و توجه مخاطبان دست پیدا كند و به عنوان یكی از پرفروش‌ترین آثار دینی سال‌های اخیر مطرح شود. اثری كه عشق در آن محوریت دارد و می‌توان از آن به عنوان یك عاشقانه مذهبی نیز یاد كرد. عشقی كه تمام ویژگی‌های عشق را داراست، اما ویژگی اصلی این اثر عفیف بودن آن است. اتفاقی كه باب تازه‌ای در آثار مذهبی و دینی می‌تواند محسوب شود كه یك اثر مذهبی روایتی عاشقانه آن هم از دختری شیعه و پسری سنی مذهب را روایت می‌كند و در بستر تقریب مذاهب می‌توان به آن نگاه كرد.
فضاسازی در این اثر نكته‌ای است كه تا آنجا كه امكان داشته رعایت شده و شخصیت‌ها هركدام در نقشی كه برعهده دارند، حضور قابل قبول و باورپذیری دارند و از این حیث باید گفت كه خواننده با شخصیت‌ها و موقعیت مكانی اثر ارتباطی منطقی برقرار می‌كند.
این اثر ماجرای تشرف یك حمامی به نام ابوراجح را برای خواننده بازگو می‌كند و نگاه دستگاه حكومت به شیعیان را بازگو كرده است. اثری كه در آن ابعاد اجتماعی روزگار و زمانه نیز مطرح می‌شود و خواننده در موقعیت شرایط اجتماعی عصری كه داستان در آن روی داده نیز قرار می‌گیرد و با اتفاقات همراه می‌شود. به تعبیری نویسنده درصدد روایت یك تشرف نبوده، بلكه در اثری كه خلق كرده كوشیده زوایای مختلفی از روزگار و مناسبات افراد را به تصویر بكشد كه می‌بینیم در این اثر این اتفاق افتاده است. خواننده «رویای نیمه شب» شاهد نحوه تعاملات میان شیعان و سنی‌مذهبان در جامعه‌ای كه حاكم آن با شیعیان رابطه تیره و تاری دارد، است و می‌بیند كه در شرایط سخت مذاهب مختلف پشت هم قرار می‌گیرند.
نكته دیگری كه درباره این اثر باید به آن اشاره شود برجسته بودن بهره‌مند شدن شیعیان در روزگار غیبت از وجود امام عصر(عج) است. در این اثر نویسنده تلاش كرده از افتادن به ورطه شعار پرهیز كند و اثری داستانی بر اساس باورهای شیعیان در این زمینه خلق كند.
شاید باور این‌كه رمانی مذهبی كه از ماجرای تشرف به محضر حجت‌بن‌الحسن(عج) حرف می‌زند این میزان از فروش را كسب كرده، اتفاقی باورنكردنی باشد، ولی باید گفت این كتاب معیار خوبی برای این است تا ببینیم جامعه و سلیقه آن به چه آثاری گرایش دارد و در صورت تولید با كیفیت داخلی سراغ نمونه‌های خارجی كه مروج سبك زندگی آنهاست نمی‌رود. رمان «رویای نیمه شب» اثر مظفر سالاری بی‌شك اثری بی‌عیب و نقص نیست و تمام آنچه گفتیم به معنای این نیست كه با اثری شاهكار روبه‌رو می‌شوید بلكه حرف اصلی این است؛ اثری كه توانسته تا این میزان توجه خواننده و مخاطب را جلب كند در واقع توانسته به حداقل‌هایی از نیاز مخاطب پاسخ بگوید و در كانون توجه او قرار بگیرد و به همین خاطر می‌تواند ملاكی برای نویسنده‌های داخلی باشد كه در صورت تولید در چه زمینه‌هایی می‌توانند توجه خوانندگان را به سمت خود معطوف كنند.