نَقد
محمدمهدی فرقانی، رئیس دانشكده علوم ارتباطات علامه طباطبایی در مورد درآمد و حضور اسپانسر در برخی از برنامههای تلویزیون به ایسنا گفته است:
تلویزیون یكسری برنامهها را به نام برنامه تولیدی خود عرضه میكند؛ در حالی كه تولید یا تأیید شده همان حامیان مالی هستند و هدف شان تا حد زیادی پولسازی است كه نوعی جفا به حقوق مخاطب و بیاخلاقی رسانهای محسوب میشود.
ما در اصول اخلاق حرفهای روزنامهنگاری این مساله را داریم كه محتوای رسانهای و تولید شده رسانه باید به گونهای عرضه شود كه توسط مخاطب قابل تشخیص و تفكیك از آگهی بازرگانی یا برنامهای كه جنبه مالی دارند، باشد.
این نوع برنامهها، فرهنگ كار در جامعه را نابود میكنند؛ كسی كه میتواند با پاسخ دادن به چند سؤال كه البته به او كمك میشود
چند میلیون برنده شود، خوانشی كه در مخاطب ایجاد میكند این است كه فرد لازم نیست تلاش یا تولید كند و از راه سالم به كسب پول حلال بپردازد. این فرد از روی شانس، تصادف و مطالعه مختصر میتواند میلیونها تومان به جیب بزند. همچنین رسانهها را از جایگاه واقعی خود به زیر میكشد و این مساله را در بسیاری از برنامههای تلویزیون در یك یا دو سال اخیر میبینید و بخش غالب برنامهها به خصوص برنامههای ورزشی، این ستاره، مربع و پیامكها شده است.
لازم نیست در تلویزیون و رادیو دهها شبكه وجود داشته باشد؛ تلویزیونی كه با كارهای خود اعتماد مخاطب را از دست میدهد، توسعه كمی آن چه تأثیری میتواند داشته باشد؟ بنابراین شاید به جای توسعه كمی باید از هزینهها كم كند تا مجبور به فروش تلویزیون و رادیو به تامینكنندگان مالی آن نشود.