موسیقی رمضان در میان اقوام مختلف ایران از گوناگونی و ویژگی‌های خاص خود برخوردار بوده و جز مردم لرستان كه موسیقی ویژه رمضان ندارند، خراسانی‌ها و كرمانی‌ها و بوشهری‌ها و كردها و آذربایجانی‌ها موسیقی خاص خود را دارند. برای مثال، هنوز در بخش‌هایی از خراسان و شهداد كرمان، نقاره‌زنی اجرا می‌شود و در بوشهر، آیینی در سحرگاه وجود دارد به نام «دُم‌دُم سحری» كه هنوز هم زنده و جاری است. تركمن‌ها نیز موسیقی ویژه خود را دارند و یكی از مشهورترین قطعاتی كه همواره در ماه رمضان در میان تركمن‌ها شنیده و اجرا می‌شود، قطعه «محمد رسول‌ا...» است كه شعر آن را مختوم‌قلی فراغی سروده‌است؛ صدقه‌دادن از رسومی است كه همراه با شنیدن این نغمه در بین تركمن‌ها جا افتاده؛ علاوه بر این، دو قطعه دیگر با عنوان «قرآن» و «گناه بندگان را ببخش» از دیگر نغماتی‌اند كه ماه رمضان در میان تركمن‌ها رواج دارند؛ گرچه این قطعات نیز چون دیگر آواهای بخشی‌های تركمن به مرور زمان به فراموشی سپرده می‌شوند.