جعفر قناد باشی
 کارشناس سیاست خارجی
 آمریکایی‌ها در خصوص نوع رفتارشان با ایران همواره دچار خطای محاسباتی بودند.
این ضعف ناشی از نادیده گرفتن دو مساله است.
یکی آن‌که سیاست‌ورزان کاخ سفید شناخت درستی از ماهیت ایران بعد از انقلاب ندارند و دوم این‌که در ترسیم راهبرد عملیاتی در برخورد با ایران دچار اشتباهات فراوان شده‌اند.
این رویکرد و رویه اشتباه در طول دوران رئیسان‌جمهور مختلف آمریکا تاکنون ادامه داشته است و البته دونالد ترامپ را باید پراشتباه‌ترین آنها به حساب آورد.
این رویکرد پر از انتقاد ناشی از دلایل مختلفی است از جمله این‌که ترامپ یک چهره موفق در صحنه اقتصاد در چارچوب خرد است اما با این وصف به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شده است.
او در تدوین یک سیاست خارجی و انتخاب مشاوران و همکاران خود در این عرصه ناموفق بود.
همچنین رئیس‌جمهور آمریکا را باید فردی در خدمت محافل صهیونیستی دانست که از هر فرصتی برای تحقق خواسته‌های افزون‌طلبانه خود استفاده می‌کنند.
نوع موضعگیری‌های ترامپ به‌ویژه در رابطه با ایران ترجمان سخنان نتانیاهو است.
آمریکایی‌ها چندی پیش با زبان تهدید نظامی سعی در ترساندن ایران و وادار کردن جمهوری اسلامی برای گفت‌و‌گو و عقب‌نشینی داشتند اما با موضع قاطع رهبری و نظام متوجه شدند که نمی‌توانند بیش از این با زبان تهدید با مردم ایران سخن بگویند.
واقعیت آن است که باوجود همه ادعاهای سیاستمداران آمریکایی مبنی بر وجود همه گزینه‌ها روی میز، این حرف بلوف سیاسی بیش نیست و آنها تنها گزینه‌ای که پیش رو دارند  گزینه‌ای اقتصادی مبتنی بر جنگ روانی است.
در سایر عرصه‌ها آنها نتوانستند خللی در عزم ملت ایجاد کنند و تنها امیدشان این است که با آوردن فشارهای اقتصادی و تحریم شرایط را برای جدا کردن مردم از حاکمیت فراهم کنند. اما این تهدیدات هم برخلاف تمام انتظارات آمریکایی‌ها راه به جایی نبرد.