الان که شاخه‌های درختان هنوز نازک و قلمی هستند خوب نگاهشان کنید؛ به چشم خریدار. اینها شاخه‌هایی هستند که صاف و مستقیم قد کشیده‌اند رو به بالا. به اینها شاخه نرک می‌گویند. یعنی نازا و بی‌بر و بی‌ثمر. رشد طبیعی شاخه‌های درختان به صورت افقی است ولی اینها عمودی رشد می‌کنند.
علت تشکیل‌شان هم زیاد بودن شیره خام در گیاه است. این اتفاق بیشتر در بهار رخ می‌دهد وقتی که آب و مواد معدنی زیادی از ریشه به سمت برگ‌ها حرکت می‌کند. در این حالت چنین شاخه‌هایی غرور می‌گیرند، از مسیر طبیعی رشد خارج می‌شوند، قد می‌کشند ولی چه قد کشیدنی؟ بی‌سود و ثمر. هوا که رو به گرمی برود باغدار اگر بخواهد هرس سبز انجام دهد اول می‌آید سراغ اینها. به‌ آنها می‌گوید هرچه زحمت کشیده‌اید پَر! این حالت دقیقا برای انسان هم اتفاق می‌افتد. مغرور شدن عامل شکست و عقب ماندنش در زندگی است. نمونه‌ا‌ش را زیاد در بزنگاه‌ها دیده و شنیده‌ایم. مثل دونده در حال رسیدن به خط پایان یا رزمنده در حال فتح و غلبه بر دشمن. برای همین است حضرت امیر علیه‌السلام فرموده‌اند: «طوبی لمن لم تقتله قاتلات الغرور؛ خوشا به حال کسی که فریب‌های کشنده او را نکشته باشد». [1]
1. [غررالحکم، ح 7175]