این روح ورزش نبود، دوستان

این روح ورزش نبود، دوستان


بازی ایران و لهستان را شاید تماشا كرده باشید و شاید هم نه. اصلا ما به شما می‌گوییم، چنان بردیم‌شان كه خیلی محترمانه جواب اهانت‌های كوبیاك لهستانی به مردم ایران را دادیم. آن هم در دیداری كه داور اشتباهات تاثیر‌گذاری داشت و این را به هیچ عنوان نمی‌توان كتمان كرد. سیستم ویدئو چك هم جالب بود و در بعضی صحنه‌ها كه به بازبینی توسط فناوری «چشم عقاب» نیاز بود، این ابزار در ایران موجود نبود. نه این‌كه كشور ما توانایی استفاده از این فناوری را نداشته باشد، بلكه چشم تنگی خارجی‌ها و در راس آنها آمریكایی‌ها اجازه نمی‌دهد امكانات اصلی و زیر ساخت‌های اولیه آن برای استفاده وارد ایران شود. ماجرا آن‌قدر فجیع است كه پادرمیانی چند كشور كه صاحب قدرت در والیبال هستند هم بی‌اثر بوده و تحریم‌های ظالمانه اجازه نمی‌دهند فناوری‌ها وارد كشور شوند. آقایان در هر كجای دنیا كه هستید، قرار چیز دیگری بود. ورزش را چه به سیاست كه در آن دخالت می‌كنید. حالا گیریم «چشم عقاب»را هم اجازه ندادید به ایران بیاید، اما آیا با همه این‌كارها و با همه ناداوری‌ها می‌توانید مانع پیروزی‌های درخشان ایران شوید؟
بروید بازی ایران و كانادا و ایران و لهستان را ببینید. مو لای درز بازی بچه‌های ایران نمی‌رود. گیریم  چند امتیاز را از بچه‌های ایران بگیرید با دیگر امتیازها چه خواهید كرد؟به قول علی آقای پروین كه سلطان فوتبالی‌هاست، بچه‌های ایران آن‌قدر خوب هستند كه وقتی وارد زمین می‌شوند سه امتیاز از رقیب جلو هستند!