در سال‌های اخیر با توجه به ارتقای سطح روابط راهبردی سیاسی بین دو كشور و توسعه شبكه‌های اجتماعی، شناخت مردم روسیه نسبت به ایران وضعیت بهتری پیدا كرده است. صالحه هوشمند، فعال رسانه‌ای و كارشناس حوزه روسیه و كشورهای CISمعتقد است:
    ارگان‌های فرهنگی ایران بیش از این‌كه روی افكار عمومی و دیپلماسی عمومی فعالیت كنند، با نگاه دولتی نخبگان را مورد هدف قرار داده‌اند. فعالیت‌های مربوط در این حوزه عملا بیش از برگزاری معدود كنسرت موسیقی و ترجمه چند كتاب فراتر نرفته است. با توجه به فرصت‌های رسانه‌های مجازی لازم است این تمركز درخصوص مردم صورت بگیرد .
   رخداد‌های اخیر در منطقه و جهان باعث شده است برخلاف حداقل یك دهه قبل مواضع رسانه‌های گروهی در روسیه نیز رنگ و روی همگرایی بیشتری با ایران به خود بگیرد و افكار عمومی شهروندان روس نسبت به ایران ایجابی‌تر از گذشته شود.
    حضور شهروندان روسیه در شبكه‌های اجتماعی از قبیلlivejounal   با رویكرد وبلاگ‌نویسی وVK)vkontakte)    با حدود
 نیم میلیارد عضو در كنار محبوبیت Instagram به تولید و دیده شدن محتواهای متنوع و بیشتری در مورد ایران نسبت به گذشته منجر
شده است.
    با این حال بیشترین نتایج موتورهای جست‌وجو ما را بیشتر به اخبار و مطالب حوزه سیاست بین‌الملل در خبرگزاری‌ها رهنمون می‌كند. لذا ضرورت دارد برای برنامه ریزی درخصوص معرفی ظرفیت‌های فرهنگی، گردشگری و اقتصادی ایران در رسانه‌ها و شبكه‌های اجتماعی روسی یك برنامه‌ریزی هدفمند انجام شود.
   غذا، موسیقی، سبك زندگی، جوانان، تفریحات و طبیعت ایرانی مواردی است كه برای شهروندان روس و به‌خصوص نسل جدید جذاب است. امری كه توسط بخش فرهنگی دولتی مغفول مانده و هر چه در این حوزه داریم محتوای خودجوش و تجربیات مردمی است. این نكته بیانگر اهمیت محوری تولید محتوا توسط مردم و گردشگران است.
    یكی از عواملی كه باعث بهتر شدن و تولید محتوا در خصوص ایران می‌شود، سهولت اخذ روادید گردشگری برای شهروندان روس است. لغو روادید گردشگری بین دو كشور و در كنار آن راه‌اندازی پلتفرم‌های سفر به همراه فعالیت در شبكه‌های اجتماعی در قالب پویش و هشتگ‌های مرتبط با ایرانگردی می‌تواند به تولید سفیران فرهنگی و گردشگری دو كشور كمك كند.
    آنچه امروز بیش از پیش می‌تواند به شناخت و درك هر چه بهتر طرفین در تمامی حوزه‌ها كمك كند، یادگیری زبان است كه این موضوع باید با برنامه‌ریزی هدفمند و عملیاتی در ایران دنبال شود. این مهم ترین كمبود در حوزه تولید محتوا در رسانه‌های مجازی روسیه است. این مشكل در كنار نگاه كلیشه‌ای تاریخی به همسایه شمالی موجب ضعف در معرفی ظرفیت‌های طرفین به یكدیگر شده است. تولید محتوا با موضوع ایران از سوی نهادهای دست‌اندركار به زبان روسی در فضای وب عملا ناچیز است و جالب اینجاست روس‌ها در زمینه یادگیری فارسی نسبت به ما در یادگیری زبان روسی پیشروتر هستند. بیشتر دیپلمات‌ها و ماموران دولتی روسیه در ایران به زبان فارسی مسلط اند و این امر در خصوص دیپلمات‌های ما در كشور‌های مشترك‌المنافع معكوس است. با این‌حال با توجه به روند فعلی در افزایش حضور دانشجویان ایرانی در روسیه، انتظار می‌رود به‌خصوص در رشته‌های علوم انسانی چشم‌انداز بهتری در آینده
 نزدیك رقم بخورد.
    طبق پیش‌بینی‌ها تا سال 2050 بیش از نیمی از جمعیت این كشور مسلمان خواهند بود و جالب است بدانیم سابقه دین اسلام در جغرافیای روسیه از مسیحیت بیشتر است. قرائت روسیه كنونی از اسلام یك قرائت چند ملیتی در راستای حفظ تمامیت ارضی این كشور است. تولید محتوایی كه در این راستا قدم بردارد و از جنس محتوایی مردمی و در قالب ارائه سبك زندگی باشد بدون شك موثر واقع خواهد شد.