گزارش اختصاصی جامجم از محاكمه مقصران حادثه دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
داغی که هنوز داغ است
دومین جلسه رسیدگی به پرونده محاكمه متهمان حادثه دانشگاه علوم و تحقیقات تهران كه منجر به مرگ ده نفر شد در حالی در شعبه ۱۰۵۷ مجتمع كاركنان دولت برگزار شد كه مقصران حادثه گناه جان باختن دانشجویان را گردن یكدیگر میانداختند. خانواده جانباختگان در گفتوگو با جامجم خواهان اشد مجازات برای مقصران حادثه شدند. حسام نوابصفوی، بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون كه وكالت اولیای دم را برعهده دارد، در حاشیه دادگاه در مصاحبه با جامجم روند رسیدگی به پرونده را تشریح كرد. اما متهمان پرونده صحبتهای خود را در جلسه دادگاه مطرح کرده در حاشیه دادگاه با خبرنگار جامجم صحبت نکرد.
به گزارش خبرنگار جامجم، ظهر چهارم دی سال گذشته، اتوبوس دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران در بلوار سیمون بولیوار واژگون شده و باعث مرگ هشت دانشآموز دختر و پسر، پدر یكی از آنها و راننده اتوبوس شد. هیات كارشناسی پس از بررسی صحنه حادثه و گفتوگو با مجروحان و دانشجویان، راننده اتوبوس، پیمانكار و دانشگاه آزاد را مقصر اعلام كردند. پرونده با صدور كیفرخواست به شعبه ۱۰۵۷ مجتمع كاركنان دولت به ریاست قاضی عالیشاه ارسال شد. بیست و پنجم خرداد امسال نخستین جلسه دادگاه برگزارشد. یك ماه و نیم بعد و روز هشتم مرداد امسال دومین جلسه كه آخرین جلسه دادگاه بود، برگزار شد. خانواده های قربانیان در این جلسه خواستار اشد مجازات مقصران حادثه بودند.
دانشگاه، حفاظ و گارد ریل به درستی نصب نکرده بود
در جلسه دیروز، مرد جوانی كه پیمانكار سرویسدهی اتوبوس دانشجویان بود در آخرین دفاعش گفت: من 33/33 درصد مقصر شناخته شدم كه عادلانه نیست دانشگاه هم به اندازه من مقصر شود. دانشگاه در بخشی از مسیر حركت اتوبوس آلماتوربندی برای تاسیسات آب انجام داده است. نردهكشی، حفاظ و گاردریل بهدرستی در مسیر اتوبوس نبودو باید دانشگاه در این رابطه اقدام میكرد. وظیفه شركتم فقط سرویسدهی بود. قرارداد من و دانشگاه یكطرفه بود و اگر تخلفی داشتم باید دانشگاه فسخ میكرد. در قراردادمان آمده بود كه اتوبوسهای كاركنان باید با دانشجویان فرق كند. دانشگاه برخی فاكتورهای مالیام را نپرداخت و 143 میلیون تومان ضرر كردم. آنها باید بركارمان نظارت میكردند كه انجام نگرفت.
وی افزود: 28 ماه با دانشگاه همكاری و 12 ساعت در روز سرویسدهی داشتیم. اگر اتوبوس نقص داشت اجازه حركت نمیدادند. هشت اخطاری كه از دانشگاه گرفتیم، درباره وسایل گرمایشی، سرمایشی و صدای ضبط و ... بود. دانشگاه باید با پایان گرفتن معاینه فنی اتوبوس دوباره از راننده آن را میخواست كه معاینه فنی بگیرد.
پیمانکار باید نظارت بیشتری انجام میداد
در ادامه رضا مسعودی، رئیس دانشگاه علوم و تحقیقات تهران كه اتهامش مشاركت در قتل غیرعمدی هفت مرد و سه زن مسلمان بود در آخرین دفاع از خودش، بعد از تسلیت به خانوادهها گفت: پیمانكار باید بر وضعیت راننده و اتوبوس كه سرویسدهی میكرد نظارت بیشتری انجام میداد. وكلای رضا مسعودی معتقد بودند، چون او در زمان حادثه سه ماه بوده كه مدیر دانشگاه شده نباید اتهامی متوجه او ومسؤولان دانشگاه باشد چون راننده و پیمانكار درست عمل نكردند. همچنین جاده داخل دانشگاه مربوط به 30 سال پیش بوده و مربوط به زمان فعالیت رئیس جدید دانشگاه نبوده است.
در این لحظه نماینده دادستان به حرفهای وكلا واكنش نشان داد و گفت: هر چند رئیس جدید در زمان حادثه سه ماه بوده كه مدیر شده، اما در محوطه دانشگاه در تردد بوده و شرایط مسیر و وضعیت سرویسدهی را میدانسته، هیات هفتنفره كارشناسی میزان مقصران را قانونی تعیین كرده، دانشگاه قرارداد داشته و باید ناظر كار پیمانكار باشد.
رئیس دادگاه سپس ختم رسیدگی به پرونده را اعلام كرد و قرار است در مهلت قانونی حكم صادر شود.
مجازاتی
برای درس عبرت
فریناز در این حادثه همسر و دخترش را از دست داد و همراه دختر دیگرش به دادگاه آمده است.
او درباره روز حادثه به جامجم میگوید: دخترم و پدرش برای كارهای پایاننامه سارا به دانشگاه رفته بودند. ساعاتی بعداز رفتن آنها از طریق دوست دخترم متوجه ماجرا شدم. دخترم را به بیمارستان رسول اكرم(ص) و شوهرم را به بیمارستان شریعتی برده بودند. زمانی كه بربالین هردو حاضر شدم، فوت كرده بودند.
این مادر داغدیده گفت: كوتاهی مسؤولان دانشگاه باعث شد این خانوادهها داغدار شوند. چرا مسؤولان دانشگاه با اینكه میدانستند در شیب تند جاده داخل علوم و تحقیقات احتمال خطر تصادف و واژگونی وجود دارد و نباید از اتوبوسهای فرسوده استفاده كرد، كوتاهی كردند. راننده اتوبوس خودش شش فرزند داشت و آنها نیز بعد از فوت پدرشان داغدار شدند. بعد از این حادثه متوجه شدیم راننده دو ماه مانده بوده به بازنشستگیاش. او مالك اصلی اتوبوس نبود و فقط راننده بود. مالك اتوبوس هم ماشین 60 میلیونی را قسطی خریده بود. عاملان حادثه قاطعانه مجازات شوند تا درس عبرتی برای افراد خطاكار باشد كه اینچنین با جان دانشجویان بازی نكنند.
هدفم احقاق حق قربانیان حادثه است
حسام نواب صفوی، وكیل خانواده قربانیان حادثه تصادف اتوبوس دانشگاه علوم و تحقیقات تهران در حاشیه برگزاری دومین جلسه رسیدگی به این پرونده به جامجم گفت: با چند نفر از خانواده قربانیان حرف زدم و قرار شد وكالت همه آنها را برعهده بگیرم و برای احقاق حق این خانوادهها كه دختران و پسران دانشجوی خود را از دست داده و داغدار شدهاند، تلاش خود را آغاز كردم و همچنان در این رابطه گامهای موثری بر خواهم داشت.
وی افزود: جوانان ما قربانی بیمبالاتی مسؤولان و عدم نظارت آنها برحمل و نقل دانشجویان شدند و این حادثه تلخ رقم خورد. روند تحقیقات و رسیدگی به پرونده چه در دادسرا و چه در دادگاه خوب بوده و قانونمند برگزار شد. نخستین جلسه چندی پیش برگزار شد كه در آن شكایت خانواده دانشجویان جانباخته به ثبت رسید و كیفرخواست نیز قرائت شد. وكیل پرونده ادامه داد: خانواده شاكیان پرونده خواستار اشد مجازات برای مقصران و عاملان این حادثه هستند، بعد از تصدی آقای رئیسی در منصب ریاست قوه قضاییه پرونده حادثه علوم و تحقیقات كه جزو پروندههای مهم كشور است در دادگاه كاركنان دولت مورد رسیدگی قرار گرفت. من و خانوادههای قربانیان به قوه قضاییه اطمینان كامل و دقیقی داریم و میخواهیم حكم قاطعانهای در این باره صادر شود تا شاهد حوادث ناگوار دیگری نباشیم.
وی تصریح كرد: من به طور رایگان و برحسب مسؤولیتی كه به عنوان یك وكیل در جامعه احساس میكردم، وكالت این پرونده را برعهده گرفتم و قاطعانه برای احقاق حق خانوادههای قربانیان تلاش میكنم.
تا آخرین نفس میجنگم
امیرباب الحوائج در این حادثه دختر 26 سالهاش را به نام نگار از دست داد. او و همسرش با گذشت هفت ماه از پر كشیدن دخترشان هنوز مرگ او را باور نكردهاند و منتظرند دخترشان از دانشگاه به خانه برگردد. پدر كه هنوز سیاهپوش دخترش است، میگوید: نگار تنها فرزندمان بود و هر لحظهای كه میگذرد، بیتاب او هستیم و نمیتوانیم باور كنیم كه او برای همیشه رفته است. روز چهارم دی سال گذشته به دانشگاه رفته بود تا وقت دفاعش را برای 15 دی بگیرد. قرار بود بعد از پایان دفاعش به شهرمان همدان برگردد و برای او جشن فارغالتحصیلی بگیریم، اما با سهلانگاری مسؤولان دانشگاه پس از بازگشتش به شهرمان برای او مجلس ختم گرفتیم.
پدر داغدیده ادامه داد: من و همسرم تحت درمان روانپزشك هستیم تا شاید بتوانیم كمی درد این غم را تحمل كنیم. هر چند راننده و پیمانكار هم در این حادثه تصادف مقصر بودند، اما مقصر اصلی مسؤولان دانشگاه علوم و تحقیقات بودندكه با بیتوجهی به جان دانشجویان، این بلا را سر بچههایمان آوردند. آنها بهترین اتوبوسها را برای استادان و كاركنان خود گذاشتند و فرسودهها مخصوص دانشجویان بود. مسؤولان دانشگاه باید به اشد مجازات محكوم شوند. دانشگاه هر ترم از هر دانشجو 150 هزارتومان بابت هزینه ایاب و ذهاب میگرفت، اما هیچ امكانات درستی به آنها نمیداد. آنها با جان بچههایمان برای سود مالی خودشان بازی كردند. 30 تیر امسال تولد نگارم بود كه بر سر مزارش رفتیم. امسال اولین تولدی بود كه او نبود و بدون دخترم تولدش را برگزار كردیم. تا آخرین نفس برای احقاق حق دخترم میجنگم تا خانواده دیگری داغدار فرزندشان نشوند. مسؤولان دانشگاه در این مدت به هیچكدام از وعدههایشان عمل نكردند.
دانشگاه، حفاظ و گارد ریل به درستی نصب نکرده بود
در جلسه دیروز، مرد جوانی كه پیمانكار سرویسدهی اتوبوس دانشجویان بود در آخرین دفاعش گفت: من 33/33 درصد مقصر شناخته شدم كه عادلانه نیست دانشگاه هم به اندازه من مقصر شود. دانشگاه در بخشی از مسیر حركت اتوبوس آلماتوربندی برای تاسیسات آب انجام داده است. نردهكشی، حفاظ و گاردریل بهدرستی در مسیر اتوبوس نبودو باید دانشگاه در این رابطه اقدام میكرد. وظیفه شركتم فقط سرویسدهی بود. قرارداد من و دانشگاه یكطرفه بود و اگر تخلفی داشتم باید دانشگاه فسخ میكرد. در قراردادمان آمده بود كه اتوبوسهای كاركنان باید با دانشجویان فرق كند. دانشگاه برخی فاكتورهای مالیام را نپرداخت و 143 میلیون تومان ضرر كردم. آنها باید بركارمان نظارت میكردند كه انجام نگرفت.
وی افزود: 28 ماه با دانشگاه همكاری و 12 ساعت در روز سرویسدهی داشتیم. اگر اتوبوس نقص داشت اجازه حركت نمیدادند. هشت اخطاری كه از دانشگاه گرفتیم، درباره وسایل گرمایشی، سرمایشی و صدای ضبط و ... بود. دانشگاه باید با پایان گرفتن معاینه فنی اتوبوس دوباره از راننده آن را میخواست كه معاینه فنی بگیرد.
پیمانکار باید نظارت بیشتری انجام میداد
در ادامه رضا مسعودی، رئیس دانشگاه علوم و تحقیقات تهران كه اتهامش مشاركت در قتل غیرعمدی هفت مرد و سه زن مسلمان بود در آخرین دفاع از خودش، بعد از تسلیت به خانوادهها گفت: پیمانكار باید بر وضعیت راننده و اتوبوس كه سرویسدهی میكرد نظارت بیشتری انجام میداد. وكلای رضا مسعودی معتقد بودند، چون او در زمان حادثه سه ماه بوده كه مدیر دانشگاه شده نباید اتهامی متوجه او ومسؤولان دانشگاه باشد چون راننده و پیمانكار درست عمل نكردند. همچنین جاده داخل دانشگاه مربوط به 30 سال پیش بوده و مربوط به زمان فعالیت رئیس جدید دانشگاه نبوده است.
در این لحظه نماینده دادستان به حرفهای وكلا واكنش نشان داد و گفت: هر چند رئیس جدید در زمان حادثه سه ماه بوده كه مدیر شده، اما در محوطه دانشگاه در تردد بوده و شرایط مسیر و وضعیت سرویسدهی را میدانسته، هیات هفتنفره كارشناسی میزان مقصران را قانونی تعیین كرده، دانشگاه قرارداد داشته و باید ناظر كار پیمانكار باشد.
رئیس دادگاه سپس ختم رسیدگی به پرونده را اعلام كرد و قرار است در مهلت قانونی حكم صادر شود.
مجازاتی
برای درس عبرت
فریناز در این حادثه همسر و دخترش را از دست داد و همراه دختر دیگرش به دادگاه آمده است.
او درباره روز حادثه به جامجم میگوید: دخترم و پدرش برای كارهای پایاننامه سارا به دانشگاه رفته بودند. ساعاتی بعداز رفتن آنها از طریق دوست دخترم متوجه ماجرا شدم. دخترم را به بیمارستان رسول اكرم(ص) و شوهرم را به بیمارستان شریعتی برده بودند. زمانی كه بربالین هردو حاضر شدم، فوت كرده بودند.
این مادر داغدیده گفت: كوتاهی مسؤولان دانشگاه باعث شد این خانوادهها داغدار شوند. چرا مسؤولان دانشگاه با اینكه میدانستند در شیب تند جاده داخل علوم و تحقیقات احتمال خطر تصادف و واژگونی وجود دارد و نباید از اتوبوسهای فرسوده استفاده كرد، كوتاهی كردند. راننده اتوبوس خودش شش فرزند داشت و آنها نیز بعد از فوت پدرشان داغدار شدند. بعد از این حادثه متوجه شدیم راننده دو ماه مانده بوده به بازنشستگیاش. او مالك اصلی اتوبوس نبود و فقط راننده بود. مالك اتوبوس هم ماشین 60 میلیونی را قسطی خریده بود. عاملان حادثه قاطعانه مجازات شوند تا درس عبرتی برای افراد خطاكار باشد كه اینچنین با جان دانشجویان بازی نكنند.
هدفم احقاق حق قربانیان حادثه است
حسام نواب صفوی، وكیل خانواده قربانیان حادثه تصادف اتوبوس دانشگاه علوم و تحقیقات تهران در حاشیه برگزاری دومین جلسه رسیدگی به این پرونده به جامجم گفت: با چند نفر از خانواده قربانیان حرف زدم و قرار شد وكالت همه آنها را برعهده بگیرم و برای احقاق حق این خانوادهها كه دختران و پسران دانشجوی خود را از دست داده و داغدار شدهاند، تلاش خود را آغاز كردم و همچنان در این رابطه گامهای موثری بر خواهم داشت.
وی افزود: جوانان ما قربانی بیمبالاتی مسؤولان و عدم نظارت آنها برحمل و نقل دانشجویان شدند و این حادثه تلخ رقم خورد. روند تحقیقات و رسیدگی به پرونده چه در دادسرا و چه در دادگاه خوب بوده و قانونمند برگزار شد. نخستین جلسه چندی پیش برگزار شد كه در آن شكایت خانواده دانشجویان جانباخته به ثبت رسید و كیفرخواست نیز قرائت شد. وكیل پرونده ادامه داد: خانواده شاكیان پرونده خواستار اشد مجازات برای مقصران و عاملان این حادثه هستند، بعد از تصدی آقای رئیسی در منصب ریاست قوه قضاییه پرونده حادثه علوم و تحقیقات كه جزو پروندههای مهم كشور است در دادگاه كاركنان دولت مورد رسیدگی قرار گرفت. من و خانوادههای قربانیان به قوه قضاییه اطمینان كامل و دقیقی داریم و میخواهیم حكم قاطعانهای در این باره صادر شود تا شاهد حوادث ناگوار دیگری نباشیم.
وی تصریح كرد: من به طور رایگان و برحسب مسؤولیتی كه به عنوان یك وكیل در جامعه احساس میكردم، وكالت این پرونده را برعهده گرفتم و قاطعانه برای احقاق حق خانوادههای قربانیان تلاش میكنم.
تا آخرین نفس میجنگم
امیرباب الحوائج در این حادثه دختر 26 سالهاش را به نام نگار از دست داد. او و همسرش با گذشت هفت ماه از پر كشیدن دخترشان هنوز مرگ او را باور نكردهاند و منتظرند دخترشان از دانشگاه به خانه برگردد. پدر كه هنوز سیاهپوش دخترش است، میگوید: نگار تنها فرزندمان بود و هر لحظهای كه میگذرد، بیتاب او هستیم و نمیتوانیم باور كنیم كه او برای همیشه رفته است. روز چهارم دی سال گذشته به دانشگاه رفته بود تا وقت دفاعش را برای 15 دی بگیرد. قرار بود بعد از پایان دفاعش به شهرمان همدان برگردد و برای او جشن فارغالتحصیلی بگیریم، اما با سهلانگاری مسؤولان دانشگاه پس از بازگشتش به شهرمان برای او مجلس ختم گرفتیم.
پدر داغدیده ادامه داد: من و همسرم تحت درمان روانپزشك هستیم تا شاید بتوانیم كمی درد این غم را تحمل كنیم. هر چند راننده و پیمانكار هم در این حادثه تصادف مقصر بودند، اما مقصر اصلی مسؤولان دانشگاه علوم و تحقیقات بودندكه با بیتوجهی به جان دانشجویان، این بلا را سر بچههایمان آوردند. آنها بهترین اتوبوسها را برای استادان و كاركنان خود گذاشتند و فرسودهها مخصوص دانشجویان بود. مسؤولان دانشگاه باید به اشد مجازات محكوم شوند. دانشگاه هر ترم از هر دانشجو 150 هزارتومان بابت هزینه ایاب و ذهاب میگرفت، اما هیچ امكانات درستی به آنها نمیداد. آنها با جان بچههایمان برای سود مالی خودشان بازی كردند. 30 تیر امسال تولد نگارم بود كه بر سر مزارش رفتیم. امسال اولین تولدی بود كه او نبود و بدون دخترم تولدش را برگزار كردیم. تا آخرین نفس برای احقاق حق دخترم میجنگم تا خانواده دیگری داغدار فرزندشان نشوند. مسؤولان دانشگاه در این مدت به هیچكدام از وعدههایشان عمل نكردند.