صدای كهنسالی جمعیت به گوش می‌رسد، در حالی كه از سوی دغدغه‌مندان این حوزه، برنامه و سیاستگذاری خاص و مشخصی برای عبور از این بحران ارائه نمی‌شود. آیا مورد غفلت قرار دادن موضوع این‌چنین حیاتی و اساسی برای پیشرفت كشور طبیعی است؟ واقعا چه باید كرد؟ مگر نه این است كه راه حل این مساله ازدواج و فرزندآوری صحیح و به موقع و به‌طور كلی سیاستگذاری دقیق و مشخص در حوزه جمعیت است؟ پس چرا عملا راهكاری در این‌باره ارائه نمی‌شود؟
آمار منتشر شده حاكی از آن است كه شیب منفی رشد جمعیت و نرخ سالمندی در كشور به سرعت رو به افزایش است. با ادامه روند موجود و طبق پیش‌بینی‌های صورت گرفته طی حدود ۳۰ سال آینده نرخ باروری به حد جانشینی نخواهد رسید.
با اندكی تأمل می‌توان علت‌های اصلی این وضعیت را مساله باروری و ازدواج دانست. طبق گفته تاج‌الدین، عضو هیات رئیسه كمیسیون اجتماعی مجلس، بیش از 11میلیون جوان ایرانی سن ازدواج را
رد كرده‌اند.
همچنین به گزارش مركز آمار ایران،  میانگین سن ازدواج از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۹۵ در دختران از ۱۹ به ۲۳ و در پسران از ۲۴ به ۲۷ سال افزایش یافته است. در نتیجه افزایش سن ازدواج، فرصت باروری و فرزندآوری برای خانواده‌ها محدود شده، به‌طوری‌كه میانگین فرزند به ازای
هر زن به 7/1 رسیده است.
از طرفی رویكردهایی در جامعه شكل گرفته است كه این بحران را مغفول قرار داده یا آن را انكار می‌كند. این افراد بالا رفتن سن ازدواج
برای دختران را از شاخص‌های توسعه یافتگی می‌دانند و معتقدند ازدواج و مادر شدن زنان عاملی بر عدم پیشرفت و عقب‌ماندگی
آنهاست.
واضح است ترویج و فراگیر شدن این نگاه، با تأثیر مستقیمی كه بر مساله ازدواج و تشكیل خانواده و فرزندآوری دارد، چه آسیب‌های فاحشی بر پیكره جمعیت و بنیان خانواده وارد می‌كند. آسیب‌هایی همچون رشد قابل توجه آمار تجرد قطعی، محدودیت فرصت فرزندآوری خانواده‌ها و درنتیجه كاهش جمعیت و شیوع پدیده آشیانه‌های خالی.
جمعیت، از عوامل اساسی برای پیشرفت یك كشور است. در حال حاضر و با ادامه روند موجود خطراتی همچون سالمندی و بحران بازنشستگان آینده كشور را به‌طور جدی تهدید می‌كند.
طبیعتا اگر این مساله مورد بررسی و سیاستگذاری قرار نگیرد كشور در سال‌های آتی با بحران‌های اجتماعی و اقتصادی متعدد مواجه
می‌شود.
بنابراین باید برنامه‌ها و قوانین حمایتی جدیدی در حوزه ازدواج و باروری وضع شود؛ در این راستا می‌توان به قوانینی در راستای رفاه مادران و حمایت از حقوقشان و طرح‌های تشویقی برای ازدواج
به هنگام اشاره كرد.