خطر انقراض اطلاع رسانی در محیطزیست
انقراض اطلاعرسانی در محیطزیست نزدیك است، این تازهترین خطری است كه خبرنگاران این حوزه نسبت به آن هشدار دادهاند. دیروز 25 نفر از خبرنگاران حوزه محیطزیست در نامهای سرگشاده به رئیس شورای اطلاعرسانی دولت روی این مشكل جدید - كه محیطزیست كشور را نشانه رفته - انگشت گذاشتند و از این نوشتند كه برخوردهای سلیقهای با خبرنگاران و نحوه مدیریت اطلاعرسانی از سوی سازمان حفاظت محیطزیست بهتازگی كارخبرنگاران را دشوارتر از گذشته كرده است.
ماجرا از این قرار است كه به دلیل برخورد سلیقهای تمامی خبرنگاران امكان حضور در نشستهای خبری را پیدا نمیكنند. در برخی موارد نیز كه رسانهها درباره موضوعی گزارش انتقادی نوشتهاند از روابط عمومی محیطزیست با مدیران آن رسانه تماس گرفته شده و پیشنهاد تغییر خبرنگار مطرح شده است. در واقع آش آنقدر شور شده كه حتی روابط عمومی محیطزیست در تماس با سردبیر یكی از رسانههای دولت درخواست كرده خبرنگاری برای گفتوگو با رئیس سازمان انتخاب شود كه منتقد نباشد!
سرنخ ترس از اطلاعرسانی را اگر در سازمان حفاظت محیطزیست دنبال كنید به طرحهای بینتیجه و برنامههای بدون دستاورد این سازمان میرسید. در واقع وقتی سازمانی نتواند به وظایف خود بهدرستی عمل كند، همیشه از اطلاعرسانی دوری میكند. این ماجرا در سازمان حفاظت محیطزیست آنقدر بحرانی است كه مدیران ارشد این سازمان از رو به رو شدن با رسانههای حامی دولت نیز ابا دارند.
انقراض اطلاعرسانی در سازمانی كه نام محیطزیست را یدك میكشد، بدون شك به تخریب محیطزیست دامن میزند و راه را برای اجرای طرحهای غیركارشناسی بیشتری هموار میكند، این درحالی است كه با شروع به كار عیسی كلانتری در سازمان حفاظت محیطزیست طرحهای غیركارشناسی زیادی به مرحله اجرا رسیده یا مقدمات آن آماده شده؛ طرحهایی مانند انتقال آب خزر به سمنان، سد سازی در جنگلهای هیركانی، واگذاری مرجعیت كنوانسیون تنوع زیستی به وزارت جهاد كشاورزی، اجرای طرحهای گردشگری بیضابطه در زیستگاههای بكر مانند جزیره آشوراده و رسوبزدایی از تالاب انزلی با اكسید تیتانیوم كه بهتازگی به دستور دادستانی متوقف شده است.
رئیسجمهور در حالی عیسی كلانتری را پس از معصومه ابتكار به عنوان سكاندار سازمان حفاظت محیطزیست در نظر گرفته كه شرایط محیطزیست هر روز نگرانكنندهتر میشود. هرچند رئیسجمهور نیز بارها در سخنرانیهای خود نسبت به شرایط شكننده محیطزیست هشدار داده و خود را محیطزیستیترین دولت معرفی كرده است، اما كارنامه محیطزیستی دولت بیانگر این واقعیت است كه محیطزیست برای دولت دغدغهای جدی نیست، چراكه اگر غیر از این بود تخریب محیطزیست شدت نمیگرفت و كار به جایی نمیرسید كه فعالان محیطزیست برای پس گرفتن عنوان «محیطزیستیترین دولت» از دولت یازدهم و دوازدهم پا پیش بگذارند و پویش دولت محیط نیستی را كلید بزنند، پویشی كه بیش از 13هزار نفر به آن پیوستهاند. به نظر میرسد حفظ محیطزیست و اعتراض محیطزیستیها برای دولت ماجرایی قابل توجه نیست، چراكه اگر غیر از این بود پس از انتشار نامه اخیر فعالان محیطزیست، سازمان حفاظت محیطزیست درصدد انقراض اطلاعرسانی برنمیآمد و كار به انتشار نامه سرگشاده خبرنگاران محیطزیست نمیرسید.