به نظرم باید یك فعل خواستنی باشد كه بتوانیم ارتباط مخاطبین با تلویزیون را بیشتر و بیشتر كنیم. مهم‌ترین و بهترین راه برای افزایش ارتباط هم از بخش نمایشی تلویزیون شروع می‌شود.
اگر در تولید سریال‌های تلویزیونی استانداردی را تعیین كنیم و هیچ‌كس از این استانداردها عدول نكند یقین بدانید كه میزان مخاطبان سریال‌های تلویزیونی و به‌تبع آن میزان مخاطبان تلویزیون، چند برابر خواهد شد.
استانداردسازی باید هم ساختار و هم محتوا را دربرگیرد یعنی از یك طرف باید ساختار بصری جذاب و به‌روزی به مخاطب ارائه كنیم و از طرف دیگر داستان‌هایی سروشكل‌دار كه در خاطرات بماند طراحی كنیم. نمی‌شود با ساختار دو دهه پیش یا داستان‌های تكراری ازدواج و خواستگاری و طلاق برای مخاطب این دوران، جذابیت ایجاد كرد.
ما به‌زودی جشن نیم‌قرنی انقلاب‌مان را برگزار می‌كنیم و در شرایطی هستیم كه تقریبا همه فعالان تلویزیون، ممیزی یا خط قرمزها را می‌شناسند و به اصطلاح آدم‌هایی اینكاره هستند و می‌توان به آنها اعتماد كرد كه سوژه‌های خوب و جذاب را انتخاب كنند و فقط باید از آنها خواست استانداردها را رعایت كنند.
مدیران شجاع رسانه ملی می‌توانند با تدوین استانداردها در كنار ایستادن كنار نیروهایی كه مشغول تولید هستند، شرایط ایده‌آلی را برای كار بیشتر و بهتر فراهم كنند.
همه مسائلی كه در اجتماع وجود دارد و مردم در طی روز شاهد آن هستند باید به راحتی در تلویزیون نشان داده شود و این طور نباشد كه به طور مثال یك كمدی‌ساز نتواند به دلیل كم‌ظرفیتی اشخاص و نهادهای مختلف و علی‌رغم رعایت خطوط قرمز، با هیچ كس شوخی كند. الان جوی درست شده كه اگر من با هم‌صنفم هم شوخی كنم فردا هم‌صنفی من هم از من گلایه كند. باید به نقدها و شوخی‌های انتقادی لبخند زد و گذاشت سریال‌سازان كارشان را انجام دهند‌.