تلویزیون و نشاط درمانی
مسعود اطیابی
هر مجموعهای بهواسطه عوامل شاداب و پرانرژی خود است كه راه میافتد و به بار مینشیند. تلویزیون هم برای ایجاد نشاط در مخاطبان نیاز دارد به پرسنلی شاداب و باطراوت كه بتوانند نشاط را به محصولات خود بدمند. وقتی دشمنان قصد دارند با بزرگنمایی بر سر تلخیهای پیرامونی، حال مردم را بیشتر خراب كنند تلویزیون وظیفه دارد با تولید برنامههای نشاطآور این توطئه را خنثی كند.
مردم به خاطر اوضاع اقتصادی و آلودگی هوا، روزهای پرمخاطرهای را میگذرانند و رسانه ملی دركنار نقد دلایل آشفتگی اقتصادی جامعه باید بكوشد با ارائه برنامههای شادیآور، حال مردم را اندكی بهتر كند.
تلویزیون باید برای تولید محصولاتی كه مردم را سرگرم میكند هزینه و كاری كند كه وقتی مردم صبح میروند سر كار، شاد و خرسند باشند. اگر میخواهیم آمریكا و رژیمصهیونیستی كه دشمنان اصلی ما هستند و میخواهند اذیتمان كنند، ناامید شوند، باید مردم شاد باشند.
بدیهی است كه خیلی از كشورها شاید اقتصاد خوبی نداشته باشند ولی مردمی شاد دارند چون رسانههای مركزیشان بنیان كار خود را بر شادسازی آگاهانه قرار دادهاند و رسانه ملی هم نشان داده در این شادیسازی توانایی دارد و فقط باید كمی برنامهریزی بیشتر و بهتری كند در این زمینه.
شادی خودش امید ایجاد میكند و برای همین كم نیستند مردمان فقیر ولی شادی كه باانگیزه كار میكنند و امیدوارند به بهبود اوضاع. رسانه ملی چه در حیطه رادیو كه جزو قدماست و چه در حیطه تلویزیون باید شادی واقعی و نه تصنعی را به مردم القا كند تا در سایه همین شادمانی، مردم با انرژی بیشتری كار و تلاش كنند.
هیچ كس منكر كمبودهای اقتصادی و اهمالهای برخی دولتمردان نیست و اتفاقا رسانه ملی میبایست با جدیت با این اهمالكاران برخوردهای نقادانه حرفهای داشته باشد ولی كنار این محتواهای تحلیلی خشك،
حتما باید محتواهای طنازانه و گرمی داشته باشیم كه مردم را امیدوار كند به آینده.