با داغهای بزرگی که در 10 روز اخیر دیدهایم چطور کنار بیاییم؟
چه کنم با غم دل...
ایران ما در 10 روز گذشته شاهد اتفاقات بسیار ناگواری بود. حوادثی که نه تنها قلب همه ما را به بهت و اندوهی توصیفناپذیر فرو برد بلکه حتی بازتاب گستردهای در رسانههای بینالمللی به همراه داشت. شهادت جانسوز سپهبد حاج قاسم سلیمانی در روز جمعه 13 دی قلب میلیونها ایرانی را به درد آورد. هنوز پیکر آن شهید بزرگوار را به خاک نسپرده بودیم که 60 نفر از هموطنانمان را در مراسم وداع با پیکر شهید حاج قاسم سلیمانی از دست دادیم. سحرگاه چهارشنبه 18 دی بود که خبر موشکباران پایگاه نظامی عینالاسد آمریکا در عراق و تحقق یافتن انتقام سخت خون حاج قاسم کمی از ناراحتی عمیقمان زدود ما ناگهان خبر سقوط هواپیمای مسافربری بوئینگ 737 پرواز 752 و درگذشت 176 نفر سرنشین و خدمه پرواز، تیر دیگری به قلبمان وارد کرد. تعداد زیادی از ترکیب سرنشینان این هواپیمای اوکراینی را دانشجویان ایرانی در کانادا تشکیل میدادند که با استفاده از خطوط پروازی اوکراین در حال بازگشت بودند. هنوز با این خبر هولناک کنار نیامده بودیم که اتوبوسی در محور سواد کوه از جاده منحرف شد و جان 20نفر دیگر از هموطنانمان را گرفت. صبح شنبه نیز با شنیدن علت سقوط هواپیمای پرواز 752 بار دیگر اندوه بیشتری کشور را فرا گرفت. گویی هواپیمایی دوباره سقوط کرد و این بار اندوهی بزرگتر چون خنجری در قلبمان فرو رفت. در این روزهای پر التهاب که ایرانمان را داغدار کرده، قلبمان را آزرده و خانوادههایمان را عزادار کرده است، دکتر فرشاد شیبانی، متخصص روانشناسی بالینی و عضو هیاتعلمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در گفتوگو با جامجم مهمترین راهکار برای کنترل احساسات منفی ناشی از این حوادث را امکان عزاداری عمومی و تخلیه احساسات درونی میداند.
اندوه عمومی را
چطور تسکین دهیم؟
دکتر شیبانی در ادامه میافزاید: «از اقداماتی که میتواند شرایط کنونی را کمی آرام کند، ایجاد مراسم رسمی و برگزاری سوگواریهای عمومی در جامعه است تا همه افراد بتوانند برای هممیهنانشان عزاداری کرده و احساساتشان را بروز دهند و با همدیگر همدلی کنند. زیرا زمانی که افراد جامعه این سطح از احساسات را بروز ندهند ممکن است این احساسات تجمعیافته به شکل نامتعارفی بروز کرده و خود فرد و جامعه را با مشکل روبهرو کند.» وی با اشاره به این موضوع که اکثر مسافران پرواز 752 افراد جوان و دانشجویان نخبه ایرانی بودهاند، تصریح میکند: «حس اندوه حادثه پیش آمده در جامعه با توجه به این که این عزیزان جوانان ارزشمند کشور بودهاند بسیار عمیق است. البته به عقیده من جان همه انسانها باارزش است و متأسفانه ما هر روز در جادههای کشور نیز معادل سقوط هواپیما، شاهد از دست دادن هموطنانمان هستیم که واقعا دردناک است. این یعنی باید توانمندیهای مسؤولان کشور ارتقا یابد تا شاهد چنین حوادثی در کشور نباشیم.» وی در ادامه میافزاید: «البته باید در نظر داشته باشیم درک اتفاقی که منجر به سقوط هواپیمای بوئینگ 737 اوکراین شد برای جامعه دشوار است. شاید یکی از بهترین راهکارها در شرایط کنونی این باشد که مسؤولان و افراد مرتبط با این حادثه جانسوز با مردم صحبت کنند و شرایط را شفافتر بیان کنند.» کاری که سردار حاجیزاده، فرمانده نیروی هوافضای سپاه در همان ساعات اولیه پس از اعلام رسمی خبر خطای انسانی در سقوط این هواپیما انجام داد.
لزوم ترمیم اعتماد عمومی
از آنجا که بیانیه مربوط به علت حادثه سقوط هواپیما پس از چند روز اعلام شد و مواضع کشور را در برابر این حادثه تغییر داد، امکان بروز حس استیصال و سردرگمی و حتی بیاعتمادیهای مقطعی در جامعه وجود خواهد داشت. دکتر شیبانی با اشاره به این موضوع که اعتماد ناگهانی ساخته نشده و نمیتواند ناگهانی نیز از میان برود، لازمه برونرفت از شرایط به وجود آمده را برنامهریزی بلندمدت مسؤولان برای افزایش دقت در تصمیمگیریها و شفافیت بیشتر در موارد مشابه میداند. وی معتقد است نمیتوان با یک رفتار یا صحبت انتظار ترمیم خدشه به وجود آمده را در مردم داشت. این متخصص روانشناسی بالینی در ادامه توضیح میدهد: «ملت ما اتحاد و همدلی خود را در هفته گذشته در مراسم وداع با پیکر شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی به بهترین شکل نشان داد. در نتیجه در شرایط کنونی نیز یکی از بهترین پاسخها به التهابات، برگزاری مراسم عزاداری رسمی و شنیدن و به رسمیت شناختن احساسات مختلف افراد در سطح جامعه است. در چنین شرایطی از رسانهها انتظار میرود احساسات مردم را منعکس و با خانوادههای داغدار مصاحبه کرده و فرصتی برای آنها فراهم کنند که احساساتشان را بیان کنند. این کار میتواند به تخلیه احساساتی عزاداران کمک کرده و از تجمیع حسهای منفی مانند کینه، خشم و نفرت و آسیبهای ناشی از آن بکاهد.» وی در پایان تاکید کرد: «طبیعتاً کوچک جلوهدادن چنین حوادثی مانند سقوط هواپیمای مسافربری و جان باختن هموطنانمان در مراسم وداع با پیکر سردار شهید به معنای به رسمیت نشناختن احساسات مردم خواهد بود که ممکن است به شکلهای دیگری در صحنه اجتماع بروز یابد. زیرا در هر دوی این حوادث در صورت دقت بیشتر میشد از داغدار شدن خانوارها جلوگیری کرد.»
کودکان را چطور آرام کنیم؟
دکتر شیبانی با اشاره به پیچیدگیهای رفتاری و شناختی کودکان و درکشان از مقوله مرگ و حادثه به جامجم میگوید: «خانوادههای داغداری که دارای فرزند هستند باید حتما برای عبور کودک از این شرایط از افراد متخصص کمک بگیرند. زیرا کودکان در سنین مختلف درک و رفتار متفاوتی در برابر چنین وقایعی خواهند داشت و رفتار متفاوتی باید از سمت اطرافیان متناسب با سنشان شکل بگیرد. در صورتی که بهدرستی نتوانیم این شرایط را متناسب با سنشان برایشان تشریح کنیم، ممکن است با آسیبهای روحی شدیدی مواجه شوند.»