بسیاری از ما وقتی از سركار و فعالیت‌های روزانه به سمت منزل می‌رویم معمولا حس خوبی داریم. چون خانه را كانون آرامش می‌دانیم. جایی كه به ما احترام گذاشته می‌شود و به اصطلاح «راحت» هستیم. به قول شاعر ایرانی سهراب سپهری: «زندگی شاید آن لبخندی است، كه دریغش كردیم». یكی از راه‌های ایجاد آرامش این است كه اعضای خانواده به همدیگر احترام بگذارند. به ویژه بزرگ ترها در توجه به این نكته بیش از پیش توجه كنند تا بچه‌ها هم الگو بگیرند.در غیر این صورت شاهد رفتارهایی در خانه خواهیم بود كه نه تنها ایجاد آرامش نمی‌كند بلكه آرامش موجود را هم از بین می‌برد یا كم می‌كند. معمولا در چنین شرایطی خانه جهنم می‌شود و درگیری و خشونت و بی تفاوتی و ... جای عشق و محبت را می‌گیرد. من فكر می‌كنم همه ما باید تلاش كنیم اجازه ندهیم برخی موضوعات جزئی آرامش زندگی مان را به هم بریزد. برخی از ما به دلیل نگرانی‌ها و گرفتاری‌هایی كه داریم به گونه‌ای رفتار می‌كنیم كه حال همدیگر را خوب درك نمی‌كنیم و از جمله نماد‌های این حال بد این هست كه از تكریم همدیگر در خانه پرهیز می‌كنیم. اگر خوب دور و بر خودمان را نگاه كنیم متوجه می‌شویم كمتر كسی است كه در زندگی مشكلی نداشته باشد.اما اگر درست با مشكلات برخورد نكنیم و مشكلات موجود را مستمر بر سر خودمان بكوبیم و رفتاری مناسب با هم نداشته باشیم، تحمل زندگی را دشوارتر می‌كنیم. پس بیاییم قدر این آرامشی را كه داریم بیشتر بدانیم و حتی احترامی كه ممكن است بیرون از خانه به ما نگذارند یا كمتر بگذارند، در خانه بیشتر و بیشترش كنیم تا از این طریق مرهمی بر زخم مشكلات باشد. تاملی بر زندگی كسانی كه با هم درگیر هستند و نسبت به هم خشونت‌هایی به اشكال مختلف از جمله فیزیكی، عاطفی، جنسی و .. اعمال می‌كنند و حتی ممكن است ازدواج شان منجر به طلاق هم بشود یا روابط فرازناشویی را به دنبال داشته باشد، یا فرار فرزندان را از خانه شاهد باشیم می‌تواند در نتیجه فقدان آرامش باشد. حتی برخی بیماری‌های جسمی و اختلالت روانی هم می‌تواند در نتیجه همین فقدان آرامش در خانه باشد. آرامش درون خانه را در بیرون انتظار نداشته باشیم. برخورد خوب با همدیگر و پذیرش تفاوت‌هایی كه با یكدیگر داریم می‌تواند كمك كند این آرامش را كه گرمای زندگی را بیشتر می‌كند و كیفیت آن را بهتر می‌كند تا از با هم بودن لذت ببریم و انرژی بگیریم، سرلوحه رفتار‌مان قرار دهیم. اجازه ندهیم در نتیجه بی‌احترامی حیای بین ما در خانه از بین برود كه جبرانش بسیار سخت خواهد بود. بپذیریم همیشه زندگی‌مان وفق مراد ما نیست و به اصطلاح زندگی بالا و پایین دارد؛ اما این پستی و بلندی‌ها كه در زندگی همه اتفاق می‌افتد، نباید دلیلی بر چگونگی احترام به یكدیگر باشد. همیشه به هم احترام بگذاریم تا در زندگی‌مان آرامش بیشتر را تجربه كنیم حتی زمانی كه زندگی با ما سرناسازگاری دارد.در چنین شرایطی كیفیت روابط‌مان با همدیگر از نوع انسانی می‌شود و از با هم بودن لذت می‌بریم چون آرامش به دست می‌آوریم.