استقبال ایرانیها از «هیچ دوستی به جز كوهستان»
با وجود گذشت تنها سه روز از انتشار كتاب «هیچ دوستی بهجز كوهستان»، این كتاب با استقبال خوب مخاطبان مواجه و در نسخههای دو هزارتایی به چاپ پنجم رسیده است.
نام بهروز بوچانی، نویسنده، مستندساز و روزنامهنگار ایرانی دور از وطن، این روزها بیش از هر چیز به خاطر انتشار كتاب او «هیچ دوستی به جز كوهستان» بر سر زبان اهالی كتاب افتاده است. بوچانی شرح حال خود را تدریجا طی پنج سال در اردوگاه پناهندگان مانوس مینگاشت و از طریق پیامرسان برای دوست خود «امید توفیقیان» در استرالیا میفرستاد كه در نهایت، حاصل تلاش او، كتاب حاضر را پدید آورد. ظرف مدت كوتاهی ترجمه انگلیسی اثر به دست امید توفیقیان، در جولای 2018 از طریق انتشارات پیكادور استرالیا در 416 صفحه منتشر شد. بوچانی درون برزخی كه گریزی از آن نداشت، رنج دوران زیستن در اردوگاه را نوشت و با تصاحب جایزه ویكتوریا، همچنین گرانترین جایزه ادبی استرالیا به ارزش صدهزاردلار بر صدر اخبار ادبی تكیه زد.
آنطور كه ایبنا نوشته است، بعد از انتشار كتاب به زبان انگلیسی و مواجهه آن با استقبالی قابل توجه، در ایران هم نشر چشمه انتشار نسخه فارسی آن را تقبل كرد. با توجه به سرایت موج استقبال از اثر به مخاطبان ایرانی ظرف مدت كوتاهی كه از انتشار اثر میگذرد، نگاهی به آن داشتهایم.
بهروز بوچانی 36 ساله و اهل ایلام، در دانشگاه تربیتمعلم تهران درسخوانده و كارشناسی ارشد خود را در رشته جغرافیای سیاسی و ژئوپلتیك از دانشگاه تربیت مدرس دریافت كرده است. بوچانی در مسیر استرالیا بعد از غرق شدن قایق مهاجران غیرقانونی به طرز معجزهآسایی از مرگ نجات یافت، اما در ادامه توسط نیروی دریایی استرالیا دستگیر شد و او را همراه مهاجران دیگر به كمپی در جزیره مانوس فرستادند.
ترجمه كار او، سیاستهای هولناك دولت استرالیا علیه پناهجویان غیرقانونی را بر جهان انگلیسی زبان آشكار كرد. هیچ دوستی بهجز كوهستان، روایت آدمهایی است كه به دنبال زندگی بهتر، موطن خود را ترك میكنند، اما به واسطه سیاستهای مهاجرتی مقصد هم در ناكجا گرفتار میشوند و بیآنكه صدایشان به جایی برسد، ذره ذره در انزوا آب میشوند و به جرم مهاجرت غیرقانونی، طعم زندان را تجربه میكنند.
تیتر خبرها