از توافق مبهم دوحه تا لزوم خروج نظامیان آمریكایی

نمایندگان مجلس افغانستان در گفت‌وگو با جام‌جم مطرح كردند

از توافق مبهم دوحه تا لزوم خروج نظامیان آمریكایی

انعقاد توافق صلح واشنگتن و طالبان در دوحه، مولد ابهامات و دغدغه‌های تازه‌ای در میان مردم افغانستان بوده است؛ مردمی كه طی 19 سال اخیر، طعم تلخ اشغالگری، كشتار و آوارگی را به سبب حضور نیروهای اشغالگر آمریكایی و متحدان ناتویی واشنگتن چشیده و اكنون تنها به صلح و ثبات در كشورشان و خروج نیروهای اشغالگر خارجی فكر می‌كنند. خبرنگار روزنامه جام‌جم در این خصوص پای صحبت عده‌ای از نمایندگان مجلس افغانستان (لویی جرگه) نشسته و نظر آنها را در خصوص توافق اخیر و چشم‌انداز خروج نیروهای آمریكایی از افغانستان جویا شده است:

حاجی غلام سرور فایز: امیدواریم خروج نیروهای آمریكایی محقق شود
نماینده ولایت بادغیس در مجلس افغانستان، امیدوار است اگر برنامه‌ها طبق روال پیش برود، خروج نیروهای آمریكایی از افغانستان تحقق پیدا كند:
 «هر توافقی در ذات خود خوب است و می‌تواند آغاز خوبی باشد. ما همه به دنبال صلح و پایان یافتن ناامنی و تحقق دیپلماسی در كشور هستیم. اما سؤال اصلی اینجاست كه این صلح می‌خواهد تحت چه شرایطی محقق شود! ما به دنبال راهكاری هستیم كه مداخله خارجی در افغانستان كاهش پیدا كرده و از بین برود. به نظر می‌رسد اگر همه چیز طبق روال پیش رود، خروج نیروهای آمریكایی از افغانستان تحقق پیدا كند، هرچند كه تدریجی باشد».


سیدمحمدحسن شریفی: آمریكا در مخمصه گرفتار شده است
نماینده ولایت سرپل در ولسی جرگه به ما می‌گوید: «همان‌گونه كه می‌دانیم، اخیرا توافق‌نامه‌ای بین واشنگتن و طالبان در دوحه امضا شده كه برخی ابعاد آن مبهم و نامشخص است. بنابراین، هنوز نمی‌توان دورنما و آینده‌ای را برای این توافق و چگونگی اجرایی شدن آن متصور شد. صاحب‌نظران در افغانستان نیز معتقدند شرایط همچنان مبهم است. مروری بر نوع رفتار آمریكا و طالبان پس از انعقاد توافق اخیر نیز نشان می‌دهد هریك از دو طرف، خود را پیروز ماجرا می‌دانند! حضور 19 ساله ایالات متحده آمریكا در افغانستان، طولانی‌ترین زمانی است كه یك كشور خارجی در افغانستان حضور دارد. با این حال، واشنگتن در جریان این حضور طولانی‌مدت در كشورمان، به اهداف خود دست نیافته است. از این رو واشنگتن تحت فشار بوده و به دنبال راهكاری برای خروج از مخمصه است».



محمد داوود ناصری: آمریكا نمی‌تواند امنیت افغانستان را تامین كند
نماینده ولایت دایكندی در ولسی جرگه از  به راه نجات افغانستان از بحران‌های موجود اشاره می‌كند: ما نمایندگان، نگران دموكراسی در كشورمان هستیم. هنوز متن جزئیات كامل توافق آمریكا و طالبان منتشر نشده است. پس ما حق داریم نسبت به سرنوشت كشورمان و امنیت افغانستان دغدغه داشته باشیم. باید نحوه خروج نیروهای آمریكایی از افغانستان مشخص شود. راه نجات افغانستان، تقویت ساختارهای داخلی و حفظ انسجام در كشورمان است. تجربه نشان داده است بازیگران خارجی از جمله آمریكا، نمی‌توانند آینده و امنیت افغانستان را تامین و تضمین كنند.



فریبا احمدی: نسبت به توافق واشنگتن ــ طالبان خوشبین نیستم
نماینده ولایت قندهار تاكید دارد كه جایگاه مردم افغانستان و دغدغه‌های آنها در توافق واشنگتن ــ طالبان نادیده انگاشته شده است: هنوز نمی‌دانیم سرنوشت توافق صورت گرفته میان آمریكا و طالبان چه خواهد شد. آنچه مسلم است این‌كه باید نقش و جایگاه مردم افغانستان و دغدغه‌های آنها در هرگونه توافقی كه به كشورمان و امنیت آن مربوط می‌شود، محاسبه و در نظر گرفته شود. مردم افغانستان نمی‌خواهند به گذشته برگردند. آنها نمی‌خواهند شاهد بحران‌های امنیتی در كشورمان باشند. نگاه خوشبینانه‌ای نسبت به توافق آمریكا و طالبان ندارم.



حمیده اكبری: باید منتظر آینده بمانیم
نماینده ولایت وردك، تاكید دارد اظهار نظر و اعلام موضع در خصوص توافق طالبان و واشنگتن و نقش آن در آینده افغانستان هنوز زود است:
باید در انتظار آینده بمانیم. در حال حاضر معاهده‌ای میان آمریكا و طالبان به امضا رسیده است. با این حال هنوز ما نمی‌دانیم طرفین تا چه اندازه‌ای نسبت به تعهدات خود صادق هستند. باید ببینیم در آینده، واقعا پروسه تبادل زندانیان طرفین به راحتی صورت می‌گیرد؟ همچنین باید منتظر بمانیم تا مشخص شود آیا حملات طالبان در افغانستان متوقف می‌شود؟ مسوولان افغان، نمایندگان و مردم جملگی هم‌اكنون در مرحله رصد اوضاع قرار دارند. شرایط افغانستان هنوز مبهم است.