اسمش محمدحسین داوودی‎نیاست و دانشجوی ترم ششم رشته پرستاری و مسؤول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشكی قم است. او ساكن تهران است، اما به قول خودش به واسطه دانشگاهی كه در آن درس می‏خواند، قمی شده است. ماجرای او و هم‏دانشگاهی‏هایش درست بعد از انتشار خبر ورود كرونا به كشور، شروع شد. ماجرایی كه حالا به دستگیری از مردم قم ختم شده است.
 شروع با آموزش پیشگیرانه
 محمدحسین می‎گوید كه بعد از شنیدن خبر ورود ویروس به شهر قم، سریع با رئیس دانشگاه علوم پزشكی شهر قم، تماس گرفت و اعلام آمادگی كرد تا هر كاری می‌تواند، انجام دهد. این اما تمام ماجرا نیست. دو روز بعد از اعلام خبر ورود ویروس، یعنی در روز جمعه، كه همه سرگرم انتخابات بودند، محمدحسین و دوستانش، یك جلسه فوق‎العاده تشكیل دادند تا هر كسی، هر كاری را كه می‌تواند انجام دهد، اعلام كند. آنها در چند كارگروه، پیشنهادهای خود را ارائه دادند.  محمدحسین می‎گوید: «مهم‌ترین نكته‎ای كه ابتدا مدنظر داشتیم، موضوع اپیدمی ویروس كرونا بود.» نکته اینجاست كه ویروس كرونا، شیوع بالایی دارد و تا به حال، نزدیك به یك میلیون نفر را آلوده كرده است.  همین هم، ترس را به دل خیلی‎ها انداخته است. این ترس ممكن است مقابله با ویروس را سخت‌تر هم كند. نكته‎ای كه البته، محمدحسین و دیگر دانشجویان دانشگاه علوم پزشكی قم، از همان ابتدا، مدنظر قرار داده‌اند. این كه با آگاهی و آموزش، می‌توان از این اپیدمی، پیشگیری كرد، بنابراین، عمده فعالیت‎های این گروه پزشكی، ابتدا، در حوزه آموزشی جای گرفت. به خاطرش هم تا به حال خیلی كارها انجام داده‏اند.  از طراحی و تولید پوسترهای آموزشی گرفته تا حتی ساخت موشن‎گرافی و كلیپ‌های جذاب آموزشی درباره ویروس جدید. داوودی‌نیا می‎گوید كه تا به حال، در زمینه تولید محتوا فعالیت كرده‎اند. محتوایی كه البته همه آنها از منابع علمی، از استادان دانشگاه، پزشكان و فارغ‏التحصیلان دانشگاه گرفته شده است و همه ریشه پزشكی دارند.  كارهایی كه اگر مردم قم آنها را انجام دهند، دیگر نباید دلنگران ابتلا به كرونا باشند. این محتوا چه در فضای مجازی، چه در سطح شهر و حتی در رسانه‏ها منتشر می‎شود.
از 300 نفر تا هزاران نفر
 تولید محتوا، همه داستان این گروه دانشجویی نیست. در روزهایی كه همه مردم، نگران پیدا كردن ماسك بودند و در به در از این داروخانه به آن داروخانه می‏رفتند، به امید این كه ماسكی پیدا كنند، آنها با گروهی از دانشجویان تعامل كردند تا كارگاه‎های خیاطی راه بیندازند. كارگاه‎هایی كه در آن ماسك می‏دوزند و رایگان در اختیار همشهریان می‌گذارند. داوودی‎نیا می‎گوید كه برنامه‏ریزی كرده‏ایم روزانه 500 تا هزار ماسك تولید كنیم.  تعدادی كه البته ممكن است، آمار تولیدش بیشتر هم شود. ابتدای كار، اما همین تعداد مدنظر این گروه است. تولید محتوا و ماسك، تنها برنامه‏ریزی این گروه دانشجوی جهادی نیست. آنها حالا یك سامانه طراحی كرده‏اند برای ثبت‏نام پرستاران و بهیاران بازنشسته یا مردمی كه می‎خواهند كاری كنند، از رانندگی بگیرید تا در اختیار قرار دادن وسایل اولیه.  هر كسی با این گروه جهادی می‎تواند همكاری كند و مستقیم یا غیرمستقیم، وارد صحنه مبارزه و جهاد بشود. هر كسی با هر تخصصی و در حد توانش می‎تواند همكاری كند.  محمـــــدحســـــــین می‌گویـــــد:‌ «اسـتقبال باورنكردنی است.» او آمار دقیقی نمی‎دهد و می‎گوید كه آمارشان لحظه‏ای بالا می‎رود.  آنها كار را با یك گروه 300 نفره از دانشجویان پرستاری و پزشكی در دانشگاه علوم پزشكی قم شروع كرده‎اند و حالا تعدادشان به هزاران نفر رسیده است. كسانی كه چه مالی و چه حضوری، پای كار آمده‎اند تا دست همدلی به‌مردم دهند.
ما را از چه می‏ترسانید؟
 هنوز دو، سه روزی از ورود ویروس كرونا به شهر قم، نگذشته بود كه ویروس سفرش را شروع و چند شهر دیگر را هم فتح كرد. بعد از این كه تعداد شهرها بیشتر شد، این گروه دانشجویی جهادی بودند كه تصمیم گرفتند كارهایی را كه تا به حال انجام داده‎اند، برای همه شهرهای دیگر هم انجام دهند.  به خاطر همین، محتوای تولیدی را به دست نمایندگان دانشجویی جهادگر در همه شهرها رساندند تا پیشگیری و آموزش كشوری انجام شود. محمدحسین و دوستانش، معتقدند كه حالا، زمان جنگ است و آنها هم باید در میدان جهاد، خوش بدرخشند. وقتی از مسؤول بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشكی قم، درباره ترس ابتلا به ویروس می‌پرسیم، می‎گوید:‌ «به قول حاج قاسم سلیمانی، ما را از تیر خوردن نترسانید.   ما بچه‎های جهادی سرمان درد می‎كند برای این كارها.» او می‌گوید كه با داعش مقابله كرده و شكستش داده‎اند، كرونا كه دیگر چیزی نیست. او توضیح می‏دهد كه هیچ كدام از كسانی كه اعلام آمادگی كرده‎اند، نگران ابتلا نیستند و از درصدهای ابتلا و خطرناك‎ بودن می‎گوید. از این كه 80درصد افراد ممكن است بیمار شوند، این ویروس برای 20 درصد، نگران‎كننده است و تنها، 2‌درصد احتمال مرگ وجود دارد و همه اینها باعث شده كه او و هم‏دانشگاهی‏هایش، نگران این موضوع نباشند و بخواهند كه خالصانه برای همشهری‏هایشان و دیگر شهرها، كمك‌كنند.


این مردم نازنین
هنوز یك هفته‏ای از ورود ویروس كرونا به ایران نگذشته بود كه همدلی‎ها شروع شد. درست است كه در بسیاری از شهرها، ماسك، مواد ضدعفونی‎كننده و حتی دستكش جزو كالای نایاباب به حساب می‎آید و دیگر پیدا نمی‏شود و خیلی از سودجویان هم از این آب گل‎آلود ماهی می‎گیرند، اما هستند بسیاری از كسبه محلی و حتی مردم عادی كه به صورت خودجوش، خودشان دست به كار شده‌‍‌اند، تا هرچند اندك، دست مردم را بگیرند. این روزها كه خیلی‎ها حالشان بد اخبار و افزایش آمار است، هنوز دل‎هایی به مهربانی می‌تپد. مهربانی‎هایی كه تصاویر و فیلم‎هایش در فضای مجازی دست به دست می‎شود.
 روی کاغذ كوچك تایپ شده‎ است: «از فردا ماسك به صورت رایگان در اختیارتان قرار می‎گیرد.» این اطلاعیه را مغازه‏ای در بازار اردبیل روی دیوار مغازه‏اش زده است. مغازه‏ای كه هزار ماسك را به صورت رایگان در اختیار مردم قرار داده است.
 معلوم نیست كه برای كدام شهر هستند، اما چند نفر دور هم جمع شده‏اند و با چرخ‏خیاطی‎های خانگی، خط تولید ماسك راه انداخته‎اند. خط تولیدی كه برای هیچ ارگان و شركتی نیست بلکه به‌صورت خودجوش و از طرف خود مردم است. كسانی كه بی‏ادعا ساعت‏ها دوخت می‏زنند و برای مردم، ماسك رایگان می‎دوزند.
 عروسك‎های رنگی، روی قفسه‎ها نشسته‏اند، آن طرف هم بازی‎های فكری قرار دارد، اما آنچه كه این تصویر را زیباتر می‏كند نه دنیای زیبای بچگانه كه اطلاعیه مغازه‏دار كرمانشاهی است.
او نوشته است:‌ «به نام آفریدگار انسانیت. در این فروشگاه، دستكش یك بار مصرف به صورت رایگان برای استفاده شخصی اهدا می‏شود.»
 یك دستورالعمل بلندبالا زده است به سرامیك‎های روشن مغازه. در این دستورالعمل از مشتری‎هایش خواسته تا در صف، فاصله مناسب را حفظ كنند و به هم نزدیك نشوند. نكته مهم اما درخواست این نانوایی از مشتری‎هایش است، این كه به جای ارائه پول نقد، از دستگاه POS استفاده كنند. در كنار دستگاه پرداخت اینترنتی هم یك دستمال كاغذی گذاشته‌است تا هر كسی كه از دستگاه استفاده می‎كند، قبلش از یك دستمال كمك بگیرد.