جومپا لاهیری، نویسنده بنگالی‌ای است كه در آمریكا بزرگ شده است. او داستان‌ها و رمان‌های درخشانی را به نگارش درآورده و البته یكی از مشاوران فرهنگی رئیس‌جمهور سابق این كشور یعنی اوباما هم بوده است. این نویسنده مدتی پیش تصمیم گرفت اتفاق تازه‌ای را تجربه كند. او به ایتالیا مهاجرت كرد، بعد شروع كرد به یاد گرفتن زبان ایتالیایی و حالا هم مدتی از انتشار كتاب تازه‌اش به این زبان می‌گذرد. تا همین جای كار می‌شود دید لاهیری چه نویسنده جسوری است و چگونه برای نگارش كتاب تازه‌اش زمان گذاشته است.  
حالا «جایی كه هستم» كه نخستین تجربه داستان‌نویسی لاهیری به زبان ایتالیایی است از زبان ایتالیایی به فارسی ترجمه شده و ما ایرانی‌ها هم می‌توانیم این اثر جسورانه را بخوانیم.
 آن‌طور كه نویسنده بیان كرده، هدفش این بوده در كتاب تازه‌اش در مواجهه با زبان جدید پا را از مرز‌های سابقش در نگارش فراتر بگذارد، زبان ادبی جدیدی را بیازماید و به سمت گسترش بیشتر آن برود، سعی كرده داستانی با مضمون هراس و اشتیاق یك زن به زندگی را بازگو كند.
زنی كه در محوریت این داستان است بین حركت و سكون، بین كشف و شناسایی مكان جدید و پرهیز از آن به طور همزمان، برای ایجاد ارتباط در نوسان است. شهری كه در آن زندگی می‌كند، او را مسحور خویش ساخته و پس‌زمینه زندگی روزمره او و تقریبا مخاطب خاص اوست:پیاده روهای اطراف خانه، باغ‌ها، میدان‌ها، خیابان‌ها، مغازه‌ها، كافه‌ها، استخری كه مشتاقانه به آنجا می‌رود، ایستگاه اتوبوسی كه او را تا مسافتی دورتر می‌برد، یافتن مادرش كه پس از مرگ زودهنگام پدر در انزوای بیمارگونه‌ای غوطه‌ور شده است و پس از آن همكارانی كه با نیمی از آنها قادر به تعامل نیست. دوستان و «او» كه سایه‌ای تسلی‌بخش و آزارگر است. تا زمانی كه لحظه گذر می‌رسد. در طول یك‌سال و پشت سر گذاردن فصل‌ها، زن به «بیداری» می‌رسد.
جومپا لاهیری پیش از این در ایران با آثاری چون مترجم دردها، همنام و خاك غریب شناخته شده است. وی در سال 2000 میلادی برای نگارش رمان مترجم دردها برنده جایزه ادبی پولیتزر بهترین اثر نخست یك نویسنده از نگاه مجله نیوروكر و برنده جایزه «فرانك اوكانر» شده است.
این اثر را غزل قربانپور ترجمه کرده و كتاب نیز در 176 صفحه با قیمت 27500 تومان منتشر شده است.