گفتوگو با زهرا گیتینژاد درباره فعالیتهای خیریهاش در دوره کرونا
وقتی هم خواب بودند...
اولین پرستار از کادر درمان که در اوج ورود کرونا به ایران و درگیر شدن مردم و بیمارستانها با آن فوت شد را بهیاد دارید؟ اصلا یادتان هست، اهل کدام شهر بود؟ حتی اگر در اسفند سالگذشته از آنهایی بودید که مدام در شبکههای اجتماعی و اینستاگرام عکس پزشکان و پرستاران خسته را منتشر میکردید، راستش را بخواهید من که روزنامهنگارم و مدام در معرض اخبار، نام آن پرستار را یادم نیست. اما خانم زهرا گیتینژاد، نیکوکار و خیری که بهنام بانوی مدرسهسازی ایران معروف است، نه تنها نام نرجس خانعلیزاده را از یاد نبرده که برای ماندگاری نام و راه او هنرستانی در رودسر ساخته با 12 کلاس که بهزودی به بهرهبرداری میرسد. دیروز وقتی با این بانوی خیر همصحبت شدم و فعالیتهای او و همراهان نیکوکارش در همین چند ماهی که کرونا زندگی همه ما را تحتالشعاع قرار داده شنیدم، به این فکر کردم که وقتی ما مشغول زندگی روزمرهایم و نهایت فعالیت اجتماعی که انجام میدهیم انتشار چند عکس و متن مثلا همدلانه در شبکههای اجتماعی است، آدمهای بزرگ که از اول بزرگ فکر میکردند، کارهای مهمی انجام داده و میدهند تا با عهدی که با خود و خدای خود بستهاند، وفادار بمانند؛ تغییر شرایط بد به خوب.
کمک به بیمارستانها و زندانها
خانم گیتینژاد و اعضای موسسه مهرگیتی از همان روزهای اولی که کرونا با ضرب بالا و هولناک وارد کشور شد و همه را غافلگیر کرد، وارد میدان شدند و با هوشمندی تمرکز خود را بر تجهیز بیمارستانها و ضدعفونی زندانهای تهران و اطراف گذاشتند.گیتینژاد میگوید: با شیوع کرونا بیمارستانهای حضرت رسول( ص)، فیروزگر و شهید اکبرآبادی در تهران را تحت پوشش قرار دادیم و خدماترسانی به آنها را شروع کردیم. همزمان کمکرسانی با موضوع کرونا را در استانهای سیستان و بلوچستان و کردستان هم آغاز کردیم. شش کمپین راهاندازی کردیم که اولین کمپین کمک به بیمارستانها بود که مردم استقبال خیلیخوبی کرده و کمک کردند.کمپینی هم بهنام خانم خانعلیزاده راهاندازی کردیم برای ساخت هنرستان بهنام او که خیرین داخل و خارج کشور کمکهای بسیار خوبی به این کمپین کردند. درباره زندانها به ما اعلام کردند که اصلا شرایط خوب ندارند. 2000 لیتر آب ژاول و 21 هزار لیتر الکل و 110پمپ سمپاش خریداری کردیم و به زندانهای تهران و فشافویه و زندانهای البرز دادیم تا زندانها ضدعفونی شوند. حدود 9000 لیتر مایع ضدعفونیکننده ،4145 عدد شیلد، 1108ساقپوشاننده دست، گان بیشتر از 15 هزار عدد، حدود 66 هزار ماسک و 5000 جفت دستکش لاتکس به سه بیمارستانی که تحت پوشش قرار داده بودیم، اهدا کردیم. 45کپسول اکسیژن به بیمارستان فیروزگر دادیم. 9 کولر ایستاده و چهار دستگاه قهوهساز و 60 عینک تخصصی به بیمارستانها اهدا کردیم. سه دستگاه وینیلاتور به بیمارستان امام حسین (ع) دادیم. چند دستگاه بایپس هم به بیمارستانهای فیروزگر و امام خمینی دیواندره کردستان اهدا کردیم.کمپین حمایتی برای کادر درمان راهاندازی کردیم با نام «تو مراقب بیماران باش ما مراقب تو هستیم» و بستههای حمایتی به آنها اهدا کردیم. کمپین همسفره را هم راهاندازی کردیم برای اهدای بستههای غذایی به نیازمندان که در قالب بنهای صد هزار و 200 هزار تومانی به زنان سرپرست خانوار دادیم. این کارتهای اعتباری به مراکز داده شد که این زنان را تحت پوشش دارند و مسؤولان این مراکز خودشان کارتها را توزیع کردند.کارتها با همکاری یکی از فروشگاههای بزرگ زنجیرهای بخش خصوصی تهیه و توزیع شد. زنان سرپرست خانوار میتوانند با این کارتها به فروشگاهها مراجعه کرده و مایحتاج خود را با تخفیف خریداری کنند.
پرچم سرمایه اجتماعی بالاست
گیتینژاد به همكاری با هلال احمر اشاره میكند و میگوید: در دوره كرونا اتفاق خوبی كه افتاد، ساماندهی گروههای خیر از طرف این سازمان بود و همین باعث شد موازیكاری كمتر باشد. ما برای عمل مؤثرتر و كاربردیتر از متخصصان حوزههای مختلف مشاوره گرفتیم. مثلا در حوزه بیمارستان و كادر درمان مشاورانی از ایران و خارج به ما مشاوره دادند كه چگونه مؤثرتر عمل كنیم یا در حوزه آموزش و پرورش ما مشاورههای زیادی گرفتیم كه باید به چه بخشی بیشتر كمك كنیم.
به این نكته هم اشاره كنم كه هر چند شرایط اقتصادی خوب نیست و مردم با مشكلات زیادی مواجهاند، اما سرمایه اجتماعی در كشور ما بسیار بالاست و كمكها بینظیر بود. از اسفندماه كه وارد بحران كرونا شدیم و اعلام كردیم تصمیم به كمك داریم همه پای كار آمدند، حساب كرونا از حساب مدرسهسازی ما جداست، اما مردم مدرسهسازی را هم از یاد نبردهاند و همین چند روز قبل قرارداد 10 میلیارد تومانی برای ساخت مدرسه در مناطق كمبرخوردار منعقد شد كه جای شكر و قدردانی دارد.
گیتینژاد میگوید: كشور ما از بحران اولیه كرونا عبور كرده و الان هر چند این ویروس قویتر و فراگیری بیشتری دارد، اما دیگر مثل سه ماهه اول بحرانی نیست. مسؤولان كشور میدانند باید با آن چه كار كنند و مردم هم اطلاعات خوبی دارند و میدانند چگونه باید از خود در برابر كرونا مراقبت كنند به همین دلیل شیب كمكهای ما هم كم و محدود شده و فقط به موارد اورژانسی محدود شدهاست، البته هنوز كمك به زنان سرپرست خانوار برایمان اولویت است. چون بیشتر این زنان به دلیل كرونا كار خود را از دست دادهاند و تا پیدا كردن كار جدید باید مورد حمایت قرار گیرند. زنان با مردان فرق دارند، در شرایط بحرانی یك مرد میتواند كارهایی انجام دهد و مخارج خانوادهاش را تامین كند كه یك زن نمیتواند.
ما همیشه در كنار مردم هستیم و امیدواریم كه مردم هم حواسشان به خودشان باشد. وقتی مدام گفته میشود تجمع نكنید، مراسم عروسی و عزا برگزار نكنید، فاصلهگذاری اجتماعی را رعایت كنید، اما برخی نمیكنند دیگر ما هم وظیفه خود نمیدانیم از آنها حمایت كنیم. وقتی افراد خودشان به فكر سلامتی خودشان نیستند چگونه توقع دارند كه دیگران به آنها كمك كنند.
نگوییم محروم، بگوییم کمبرخوردار
به گیتینژاد میگویم: این حجم از خدمات در چهار ماه بینظیر اگر نباشد، كمنظیر است. میخندد و میگوید: وقتی شما خواب بودید ما برای جمعآوری كمك و خریداری مایحتاجی كه به ما اعلام میشد، دوندگی میكردیم. برای تشویق معلمان برای ارائه كلاسهای خلاق آنلاین كمیپنی راهاندازی كردیم و از معلمان خواستیم از كلاسهایشان برایمان كلیپ بفرستند كه به هفت معلم برگزیده، سه میلیون تومان جایزه دادیم. مسابقهای هم برای قرنطینه و تشویق مردم برای در خانه ماندن برگزار كردیم كه هنرمندان معروف داوری آنها را بهعهده گرفتند و به سه نفر و به هر كدام یك میلیون تومان جایزه دادیم كه یك گروه هنری هزینه آن را تامین كرد. یكی از مؤثرترین كارهایی كه انجام دادیم تحت عنوان مدرسه آنلاین بساز بود. از مردم دعوت كردیم كه گوشیها و تبلتهای دست دوم خود را به ما بدهند تا آنها را به دانشآموزان نیازمند بدهیم، اما از این طرح استقبال نشد! اما پول خوبی به حسابی كه اعلام كردیم واریز شد كه توانستیم با آن 300 تبلت و گوشی هوشمند نو خریداری كردیم برای 300 دانشآموز پایه دوازدهم كه باید در كنكور شركت كنند و ساكن استان سیستان و بلوچستان هستند. دانشآموزانی كه نمرات خوبی دارند و به پذیرش در دانشگاه امید بستهاند شناسایی شدند و به روشهای مختلف این گوشیها به آنها اهدا شد، طریقه اهدا هم به این شكل بود كه به آنها گفته شد كه این تبلت یا گوشی هدیه است به خاطر نمرات خوبی كه میگیرید. شأن آدمها در هر شرایطی برای ما مهم است و به هیچ عنوان نمیخواهیم كسی احساس كند، چون فقیر است به او كمك میشود برای همین است از رسانهها میخواهیم ننویسند مثلا استانهای محروم، بلكه بنویسند استانها یا شهرهای كمبرخوردار.
کمک به بیمارستانها و زندانها
خانم گیتینژاد و اعضای موسسه مهرگیتی از همان روزهای اولی که کرونا با ضرب بالا و هولناک وارد کشور شد و همه را غافلگیر کرد، وارد میدان شدند و با هوشمندی تمرکز خود را بر تجهیز بیمارستانها و ضدعفونی زندانهای تهران و اطراف گذاشتند.گیتینژاد میگوید: با شیوع کرونا بیمارستانهای حضرت رسول( ص)، فیروزگر و شهید اکبرآبادی در تهران را تحت پوشش قرار دادیم و خدماترسانی به آنها را شروع کردیم. همزمان کمکرسانی با موضوع کرونا را در استانهای سیستان و بلوچستان و کردستان هم آغاز کردیم. شش کمپین راهاندازی کردیم که اولین کمپین کمک به بیمارستانها بود که مردم استقبال خیلیخوبی کرده و کمک کردند.کمپینی هم بهنام خانم خانعلیزاده راهاندازی کردیم برای ساخت هنرستان بهنام او که خیرین داخل و خارج کشور کمکهای بسیار خوبی به این کمپین کردند. درباره زندانها به ما اعلام کردند که اصلا شرایط خوب ندارند. 2000 لیتر آب ژاول و 21 هزار لیتر الکل و 110پمپ سمپاش خریداری کردیم و به زندانهای تهران و فشافویه و زندانهای البرز دادیم تا زندانها ضدعفونی شوند. حدود 9000 لیتر مایع ضدعفونیکننده ،4145 عدد شیلد، 1108ساقپوشاننده دست، گان بیشتر از 15 هزار عدد، حدود 66 هزار ماسک و 5000 جفت دستکش لاتکس به سه بیمارستانی که تحت پوشش قرار داده بودیم، اهدا کردیم. 45کپسول اکسیژن به بیمارستان فیروزگر دادیم. 9 کولر ایستاده و چهار دستگاه قهوهساز و 60 عینک تخصصی به بیمارستانها اهدا کردیم. سه دستگاه وینیلاتور به بیمارستان امام حسین (ع) دادیم. چند دستگاه بایپس هم به بیمارستانهای فیروزگر و امام خمینی دیواندره کردستان اهدا کردیم.کمپین حمایتی برای کادر درمان راهاندازی کردیم با نام «تو مراقب بیماران باش ما مراقب تو هستیم» و بستههای حمایتی به آنها اهدا کردیم. کمپین همسفره را هم راهاندازی کردیم برای اهدای بستههای غذایی به نیازمندان که در قالب بنهای صد هزار و 200 هزار تومانی به زنان سرپرست خانوار دادیم. این کارتهای اعتباری به مراکز داده شد که این زنان را تحت پوشش دارند و مسؤولان این مراکز خودشان کارتها را توزیع کردند.کارتها با همکاری یکی از فروشگاههای بزرگ زنجیرهای بخش خصوصی تهیه و توزیع شد. زنان سرپرست خانوار میتوانند با این کارتها به فروشگاهها مراجعه کرده و مایحتاج خود را با تخفیف خریداری کنند.
پرچم سرمایه اجتماعی بالاست
گیتینژاد به همكاری با هلال احمر اشاره میكند و میگوید: در دوره كرونا اتفاق خوبی كه افتاد، ساماندهی گروههای خیر از طرف این سازمان بود و همین باعث شد موازیكاری كمتر باشد. ما برای عمل مؤثرتر و كاربردیتر از متخصصان حوزههای مختلف مشاوره گرفتیم. مثلا در حوزه بیمارستان و كادر درمان مشاورانی از ایران و خارج به ما مشاوره دادند كه چگونه مؤثرتر عمل كنیم یا در حوزه آموزش و پرورش ما مشاورههای زیادی گرفتیم كه باید به چه بخشی بیشتر كمك كنیم.
به این نكته هم اشاره كنم كه هر چند شرایط اقتصادی خوب نیست و مردم با مشكلات زیادی مواجهاند، اما سرمایه اجتماعی در كشور ما بسیار بالاست و كمكها بینظیر بود. از اسفندماه كه وارد بحران كرونا شدیم و اعلام كردیم تصمیم به كمك داریم همه پای كار آمدند، حساب كرونا از حساب مدرسهسازی ما جداست، اما مردم مدرسهسازی را هم از یاد نبردهاند و همین چند روز قبل قرارداد 10 میلیارد تومانی برای ساخت مدرسه در مناطق كمبرخوردار منعقد شد كه جای شكر و قدردانی دارد.
گیتینژاد میگوید: كشور ما از بحران اولیه كرونا عبور كرده و الان هر چند این ویروس قویتر و فراگیری بیشتری دارد، اما دیگر مثل سه ماهه اول بحرانی نیست. مسؤولان كشور میدانند باید با آن چه كار كنند و مردم هم اطلاعات خوبی دارند و میدانند چگونه باید از خود در برابر كرونا مراقبت كنند به همین دلیل شیب كمكهای ما هم كم و محدود شده و فقط به موارد اورژانسی محدود شدهاست، البته هنوز كمك به زنان سرپرست خانوار برایمان اولویت است. چون بیشتر این زنان به دلیل كرونا كار خود را از دست دادهاند و تا پیدا كردن كار جدید باید مورد حمایت قرار گیرند. زنان با مردان فرق دارند، در شرایط بحرانی یك مرد میتواند كارهایی انجام دهد و مخارج خانوادهاش را تامین كند كه یك زن نمیتواند.
ما همیشه در كنار مردم هستیم و امیدواریم كه مردم هم حواسشان به خودشان باشد. وقتی مدام گفته میشود تجمع نكنید، مراسم عروسی و عزا برگزار نكنید، فاصلهگذاری اجتماعی را رعایت كنید، اما برخی نمیكنند دیگر ما هم وظیفه خود نمیدانیم از آنها حمایت كنیم. وقتی افراد خودشان به فكر سلامتی خودشان نیستند چگونه توقع دارند كه دیگران به آنها كمك كنند.
نگوییم محروم، بگوییم کمبرخوردار
به گیتینژاد میگویم: این حجم از خدمات در چهار ماه بینظیر اگر نباشد، كمنظیر است. میخندد و میگوید: وقتی شما خواب بودید ما برای جمعآوری كمك و خریداری مایحتاجی كه به ما اعلام میشد، دوندگی میكردیم. برای تشویق معلمان برای ارائه كلاسهای خلاق آنلاین كمیپنی راهاندازی كردیم و از معلمان خواستیم از كلاسهایشان برایمان كلیپ بفرستند كه به هفت معلم برگزیده، سه میلیون تومان جایزه دادیم. مسابقهای هم برای قرنطینه و تشویق مردم برای در خانه ماندن برگزار كردیم كه هنرمندان معروف داوری آنها را بهعهده گرفتند و به سه نفر و به هر كدام یك میلیون تومان جایزه دادیم كه یك گروه هنری هزینه آن را تامین كرد. یكی از مؤثرترین كارهایی كه انجام دادیم تحت عنوان مدرسه آنلاین بساز بود. از مردم دعوت كردیم كه گوشیها و تبلتهای دست دوم خود را به ما بدهند تا آنها را به دانشآموزان نیازمند بدهیم، اما از این طرح استقبال نشد! اما پول خوبی به حسابی كه اعلام كردیم واریز شد كه توانستیم با آن 300 تبلت و گوشی هوشمند نو خریداری كردیم برای 300 دانشآموز پایه دوازدهم كه باید در كنكور شركت كنند و ساكن استان سیستان و بلوچستان هستند. دانشآموزانی كه نمرات خوبی دارند و به پذیرش در دانشگاه امید بستهاند شناسایی شدند و به روشهای مختلف این گوشیها به آنها اهدا شد، طریقه اهدا هم به این شكل بود كه به آنها گفته شد كه این تبلت یا گوشی هدیه است به خاطر نمرات خوبی كه میگیرید. شأن آدمها در هر شرایطی برای ما مهم است و به هیچ عنوان نمیخواهیم كسی احساس كند، چون فقیر است به او كمك میشود برای همین است از رسانهها میخواهیم ننویسند مثلا استانهای محروم، بلكه بنویسند استانها یا شهرهای كمبرخوردار.