راه پراشتباه پیروی از اروپایی‌ها
محمد درویش رئیس كمیته محیط‌زیست در كرسی سلامت اجتماعی یونسكو
من به شدت با اجرای طرح‌های معدنی و استحصال از معادن به‌ویژه معادن زغال سنگ در استان‌های شمالی از جمله مازندران مخالف هستم، آنها را طرح‌های مخرب می‌دانم و برای این مخالفت دلایل روشنی دارم.
به نظر من اگر برخی مسوولان در نهادهای گوناگون به بهانه‌های مختلف از جمله اشتغال‌زایی می‌خواهند چنین طرح‌های مخربی را اجرا كنند، چرا روی استحصال انرژی‌های نو سرمایه‌گذاری نمی‌كنند كه در برنامه پنج‌ساله ششم هم دولت موظف شده دست كم 5000مگاوات برق در حوزه انرژی‌های نو تامین كند تا دیگر لازم نباشد جنگل‌های ارزشمند و باستانی و محدود هیركانی قربانی توسعه معادن زغال سنگ شوند و سفره‌های آب‌های زیرزمینی و جاری‌مان هم بی‌كیفیت شود. این حركت‌ها مثل این است كه ما الماسی بی‌نظیر یعنی جنگل‌های هیركانی را بدهیم و به جای آن شكلات بگیریم كاری كه یك آدم دو ساله انجام می‌دهد و یك انسان بالغ زیر بار اجرای آن نمی‌رود. اجرای چنین طرح‌هایی در خوشبینانه‌ترین حالت حماقت و در بدبینانه‌ترین حالت خیانت به آینده این كشور است.
یك زمانی پیش می‌آید شما با یك فلز به‌شدت گرانبها و نادر روبه‌رو هستید و صنایع ما به آن محتاج است و جایگزین دیگری هم ندارد، آن‌وقت با لحاظ مقررات و ارزیابی‌های زیست‌محیطی شما می‌توانید به استحصال آن فلز در اندازه‌های محدود مبادرت كنید، در عین حال مراقب باشید آب و خاك آلوده نشود و پس از استحصال هم منطقه را پاكسازی همچون شرایط اولیه آن كنید. اما در شرایط كنونی و درحالی كه مقادیر زیادی مواد سوختی چون نفت و گاز و حتی باد و خورشید و آب داریم، نیازی به استحصال زغال‌سنگ نداریم. نكته مهم دیگر این‌كه برخی برای اجرای طرح استحصال معادن در استان‌های شمالی به اجرای این طرح‌ها در كشورهای اروپایی استناد می‌كنند، درحالی كه ما نباید در این موارد دنبال روی كشورهای اروپایی باشیم، چرا كه اگر برخی از كشورهای اروپایی همچنان از معادن زغال‌سنگ بهره‌برداری می‌كنند دلیلش تعداد كمِ روزهای آفتابی و نداشتن مواد سوختی همچون نفت است كه باعث می‌شود از روی ناچاری به استحصال
زغال سنگ روی بیاورند. درحالی كه ما یكی از متمول‌ترین كشورهای دنیا از نظر ذخایر نفت و گاز و مواد سوختی هستیم و بیش از 300 روز آفتابی داریم. همچنین پتانسیل بالایی برای استحصال انرژی خورشیدی، انرژی بادی داریم و تمام سواحل ما در شمال و جنوب هم می‌توانند از نظر استحصال انرژی‌های جزر و مدی مورد استفاده قرار بگیرند. كشورهای اروپایی همین حالا هم تلاش دارند همه معادن شان تا سال 2030 تعطیل شود و حتی روی تعطیلی نیروگاه‌های اتمی خود هم حساسیت دارند و آن را پیگیری می‌كنند درحالی كه آنها مثل ما كشور آفتاب خیزی نیستند و به‌شدت به مواد سوختی همچون زغال سنگ محتاجند.
به نظر من اگر برخی مسوولان در نهادهای گوناگون به بهانه‌های مختلف از جمله اشتغال‌زایی می‌خواهند چنین طرح‌های مخربی را اجرا كنند، چرا روی استحصال انرژی‌های نو سرمایه‌گذاری نمی‌كنند كه در برنامه پنج‌ساله ششم هم دولت موظف شده دست كم 5000مگاوات برق در حوزه انرژی‌های نو تامین كند تا دیگر لازم نباشد جنگل‌های ارزشمند و باستانی و محدود هیركانی قربانی توسعه معادن زغال سنگ شوند و سفره‌های آب‌های زیرزمینی و جاری‌مان هم بی‌كیفیت شود. این حركت‌ها مثل این است كه ما الماسی بی‌نظیر یعنی جنگل‌های هیركانی را بدهیم و به جای آن شكلات بگیریم كاری كه یك آدم دو ساله انجام می‌دهد و یك انسان بالغ زیر بار اجرای آن نمی‌رود. اجرای چنین طرح‌هایی در خوشبینانه‌ترین حالت حماقت و در بدبینانه‌ترین حالت خیانت به آینده این كشور است.
یك زمانی پیش می‌آید شما با یك فلز به‌شدت گرانبها و نادر روبه‌رو هستید و صنایع ما به آن محتاج است و جایگزین دیگری هم ندارد، آن‌وقت با لحاظ مقررات و ارزیابی‌های زیست‌محیطی شما می‌توانید به استحصال آن فلز در اندازه‌های محدود مبادرت كنید، در عین حال مراقب باشید آب و خاك آلوده نشود و پس از استحصال هم منطقه را پاكسازی همچون شرایط اولیه آن كنید. اما در شرایط كنونی و درحالی كه مقادیر زیادی مواد سوختی چون نفت و گاز و حتی باد و خورشید و آب داریم، نیازی به استحصال زغال‌سنگ نداریم. نكته مهم دیگر این‌كه برخی برای اجرای طرح استحصال معادن در استان‌های شمالی به اجرای این طرح‌ها در كشورهای اروپایی استناد می‌كنند، درحالی كه ما نباید در این موارد دنبال روی كشورهای اروپایی باشیم، چرا كه اگر برخی از كشورهای اروپایی همچنان از معادن زغال‌سنگ بهره‌برداری می‌كنند دلیلش تعداد كمِ روزهای آفتابی و نداشتن مواد سوختی همچون نفت است كه باعث می‌شود از روی ناچاری به استحصال
زغال سنگ روی بیاورند. درحالی كه ما یكی از متمول‌ترین كشورهای دنیا از نظر ذخایر نفت و گاز و مواد سوختی هستیم و بیش از 300 روز آفتابی داریم. همچنین پتانسیل بالایی برای استحصال انرژی خورشیدی، انرژی بادی داریم و تمام سواحل ما در شمال و جنوب هم می‌توانند از نظر استحصال انرژی‌های جزر و مدی مورد استفاده قرار بگیرند. كشورهای اروپایی همین حالا هم تلاش دارند همه معادن شان تا سال 2030 تعطیل شود و حتی روی تعطیلی نیروگاه‌های اتمی خود هم حساسیت دارند و آن را پیگیری می‌كنند درحالی كه آنها مثل ما كشور آفتاب خیزی نیستند و به‌شدت به مواد سوختی همچون زغال سنگ محتاجند.
