دقیقا نمی‌دانم روزخبرنگار در ایران چه روزی است، اما چه خوب كه چنین روزی در ایران وجود دارد. من شاید زمان زیادی در ایران نبودم، اما بارها دیده‌ام تفاوت زیادی است بین خبرنگاران ایرانی و جاهای دیگر. آنها خبرنگار نیستند، آنها اول دوست شما هستند و بعد خبرنگار.
من هم خودم خبرنگار بوده‌ام ،سال‌ها. برای یك روزنامه ستون می‌نوشتم. لذت خوب و شیرینی دارد نوشتن. می‌خواهم از حسی بگویم كه وقتی قلم روی كاغذ كشیده می‌شود. وقتی افكارت را پیاده می‌كنی و وقتی می‌دانی تعداد زیادی آدم هستند كه این مطالب را می‌خوانند و ممكن است از چیزی كه شما می‌نویسید تاثیر بگیرند، پس باید مراقب بود نوشته‌های ما آن تاثیر خوب را در خوانندگان بگذارد.
نوشتن بسیار مهم است، نوشتن صادقانه و اصیل! آزادی بیان و آزادی برای نوشتن و این حقیقت از همه چیز اهمیت بیشتری دارد. می‌دانم در خیلی از كشورهای جهان شاید چنین چیزی نباشد. از نظر من خبرنگاران و روزنامه‌نگاران افراد مهمی هستند، زیرا كلمات آنها توسط میلیون‌ها نفر خوانده می‌شود؛ به‌خصوص حالا كه اینترنت و فضای مجازی هم فاصله‌ها را كم كرده است. من در آمریكا هستم اما چیزی كه شما می‌نویسید را در كمتر از چند دقیقه می‌خوانم و ممكن است تاثیر هم بگیرم. روزنامه‌نگاران باید مراقب كلمات باشند،كلماتی كه می‌نویسند.
روز خبرنگار مبارك همه خبرنگاران جهان و به‌خصوص خبرنگاران ایران كه هفدهم‌مرداددر ایران روز آنهاست. از این راه دور به همه آنها فقط می‌توانم این را بگویم كه با قدرت بنویسید، با قدرت ادامه بدهید و با قدرت از حقیقت بگویید، نه فقط روز هفدهم مرداد، بلكه هر روز و هر ماه روز شماست و مردم این انتظار را از شما دارند كه برای آنها، به خاطر آنها و به خاطر كشورتان بنویسید و همیشه آنها را مطلع كنید. روزتان مبارك خبرنگاران ایرانی!