تقریبا برای تمامی ما پیش آمده‌است که در کلاس ریاضی مسأله‌ای را حل کنیم و مطمئن باشیم درست حلش کرده‌ایم؛ اما پس از آن‌که معلم آن سؤال را روی تخته حل کرده‌است، متوجه شده‌ایم در راه‌حلمان جایی بی‌دقتی کرده‌ایم یا یک نکته اساسی را که برای حل سوال حیاتی بوده، نمی‌دانستیم و فهمیده‌ایم جوابی که تا چند لحظه قبل صددرصد از درستی آن مطمئن بوده‌ایم، غلط بوده‌است.
اما در زندگی واقعی نیز بارها پیش آمده‌است هرکدام از ما به نتایج، نظرات، باورها و اعتقاداتی برسیم که فکر می‌کرده‌ایم صددرصد درست‌اند، اما درباره درستی‌شان در اشتباه بوده‌ایم. 
شاید خیلی از ما در همین لحظات نیز نظرها و باورهایی داشته‌باشیم که یقین داریم درست‌ترین‌ها هستند، اما در واقع غلط‌اند.
بنابراین پیشنهاد من به شما این است که همیشه برای غلط بودن راسخ‌ترین نظرهایتان احتمالی را قائل شوید و سعی کنید با صبوری صحبت‌ها و استدلال‌های مخالفان‌تان را نیز بشنوید، چه بسا این بار شما کسی باشید که فکر می‌کند صددرصد درست فکر می‌کند، اما سخت در اشتباه است.