استاد علی‌نقی وزیری (۹‌مهر‌۱۲۶۵  - ۱۸ شهریور ۱۳۵۸)، معروف به كلنل وزیری، از موسیقی‌دانان برجسته تاریخ موسیقی ایرانی است. كلنل كه به سبب سال‌ها خدمت در ارتش و رسیدن به درجه سرهنگی یا همان كلنلی، به كلنل وزیری مشهور شده بود، عاشق موسیقی بود و سرانجام بین نظامی‌گری و كار موسیقی، دومی را برگزید.
علینقی‌خان وزیری خدمت‌های مهمی به موسیقی ایران كرده‌است؛ از جمله این‌كه نت‌نویسی را در سنت موسیقی شفاهی و سینه‌به‌سینه ایرانی رواج داد. همچنین با تاسیس مدرسه عالی موسیقی و بعدها عهده‌داری مدیریت مدرسه موسیقی دولتی (مدرسه موزیك نظام)، كوشید نوازندگان و موسیقی‌دانان موسیقی ایرانی را با مبانی نظری موسیقی و اصول آهنگسازی و اركستراسیون غربی آشنا كند. نتیجه سال‌ها تدریس عاشقانه كلنل، شاگردانی شدند كه بعدها بسیاری از آنان به استوانه‌های استوار موسیقی ایرانی بدل شدند. از زمره مهم‌ترین این شاگردان می‌توان از استادان روانشاد ابوالحسن‌خان صبا، روح‌ا... خالقی، موسی معروفی و اسماعیل مهرتاش نام برد. استاد وزیری در نوازندگی تار و آهنگسازی نیز بسیار چیره‌دست بود. دخترك ژولیده، دو عاشق و سمفونی نفت از معروف‌ترین آهنگ‌های ساخته استاد وزیری است.
نقل است در زمستان 1313 یكی از شخصیت‌های خارجی مهمان رضاشاه بود. مقامات پیشنهاد كردند به هنگام صرف شام وزیری و اركسترش در قصر حاضر شوند و در اتاق مجاور غذاخوری بنوازند. این پیشنهاد به وزیری ابلاغ شد اما كلنل این كار را توهین‌آمیز دانست و تمرد امر كرد. مقامات كه پیش از این‌ها از وزیری به دلیل اجرانكردن اوامرشان دل پری داشتند، فرصت را مناسب دیده و او را از ریاست هنرستان موسیقی برداشتند. این هنرمند بزرگ پس از 30 سال تلاش بی‌وقفه ابلاغی از وزارت معارف دریافت كرد و خانه‌نشین شد و غلامحسین مین‌باشیان به‌جای او ریاست هنرستان را به عهده گرفت. به دستور او موسیقی ایرانی در هنرستان ممنوع شد و از هنرمندان این حوزه در بخش‌های دیگر استفاده كردند تا این‌كه پس از وقایع شهریور 1320 و روی كار آمدن محمدعلی فروغی، كلنل وزیری در 17 مهر ماه اداره موسیقی كشور، هنرستان عالی و موسیقی رادیو را به عهده گرفت و خالقی را به‌عنوان معاون خویش برگزید.