در زندگی احسان خواجه‌امیری شاید اولین ویژگی‌ای که همه به آن اشاره می‌کنند، همان چیزی است که زمانی‌که او اولین آهنگش را خواند، همه به آن اشاره کردند: پسر ایرج خواجه‌امیری بودن! خود ایرج درباره پسرش احسان چنین می‌گوید: « احسان صدای جذاب و گیرایی دارد و بسیار خاص است. قطعا صدای احسان صدای منحصر به فردی است که خیلی کم مثل آن پیدا می‌شود. این‌که او هفت، هشت سال کلاس موسیقی رفته و ردیف‌های آوازی را به‌خوبی می‌داند هم در موفقیتش تاثیر فراوانی گذاشته‌است. من هم در بسیاری از اوقات اشکالاتش را به او گوشزد و کمکش کرده‌ام. من اعتقادم این است که خداوند احسان را فقط برای خوانندگی آفریده و بس! فقط برای کار موسیقی. خود احسان هم عاشق و بی‌قرار موسیقی است و هرچند خیلی‌کم در مورد کارش صحبت می‌کند، ولی در عمل نشان داده واقعا کارش خوب است و نسبت به سنش پیشرفتی قابل‌توجه داشته‌است.»
اما خود احسان خواجه‌امیری در یکی از گفت‌وگوهایش، پیرامون سال‌های آغازین خواندن و نقش پدرش در جایی گفته است: «قرار نبود من خواننده شوم و کاملا به طور اتفاقی پا به این مسیر گذاشتم. نه این‌که اصلا برنامه‌ریزی برای این کار نداشتم، منظورم این است با این تفکر که باید تمرین کنم، کنسرت اجرا کنم و کسب درآمد برایم شود نبود، به‌دلیل عشقم به موسیقی این کار را از کودکی دنبال کردم. بعدها متوجه شدم از این علاقه‌ام به موسیقی می‌شود پولی هم درآورد. پدرم دوست نداشت من خواننده شوم. او می‌گفت تا دانشگاه در رشته‌مهندسی قبول نشوم حق خوانندگی ندارم. اجازه نداشتم در رشته موسیقی تحصیل کنم و فقط اجازه تحصیل در رشته مهندسی را داشتم. روزی که دانشگاه قبول شدم دو ماه بعد، اولین آلبومم را منتشر کردم. ترس پدرم از گذشته خودش بود، دوست نداشت آن اتفاق‌هایی که برای خودش پیش آمده‌بود برای من هم بیفتد. پدرم آنقدر از خوانندگی صدمه دیده‌ و ناملایمات متعدد را در جامعه موسیقی تجربه کرده بود که دوست نداشت من هم همان راه را دنبال کنم.»