مسمومیت غذایی از نوع بوتولیسم
سم بوتولین كه توسط باكتری كلستریدیوم بوتولینوم ترشح می‌شود سبب تخریب سلول‌های عصبی می‌شود. علائم مســـــــــــمومیت شامل اســــــــــــــــتفراغ، دل درد، خستگی، ضعف عضلانی، سردرد، گیجی، اختلالات بینایی نظیر دوبینی و تاری دید، یبوست، خشكی دهان، اختلال در تكلم و اختلال در بلع بوده و نهایتا فلج قلبی و تنفسی منجر به مرگ حدود
10 درصد از مبتلایان می‌شود. بیماری در صورت تجویز فوری سرم و پادزهر قابل كنترل است.
فرآورده‌های ماهی مهم‌ترین اغذیه دخیل در بروز بوتولیسم هستند. كلستریدیوم بوتولینوم یك‌باكتری بی‌هوازی است، لذا رشد باكتری و تولید سم در كنسرو ماهی، ماهی دودی و ماهی شور محتمل است؛ اما ماهی تازه معمولا بی‌خطر است. انواع ماهی دودی و ماهی شور نیز قبل از مصرف باید بخوبی پخته شوند. در همین راستا موارد متعددی از بوتولیسم در استان گیلان گزارش شده كه عمدتا در ارتباط با ماهی شور موسوم به شوره كولی یا حتی مصرف ماهی دودی بودند. یك مورد مرگ نیز در اثر مصرف تخم ماهی موسوم به اَشپَل در رشت گزارش شده است.
حرارت كامل مهم‌ترین راه ایمن‌سازی غذا و نابودی سم بوتولین است. بنابراین كنسرو ماهی باید قبل از مصرف 20 دقیقه در آب در حال جوش قرار داده شود. دقت شود كه جوشاندن كنسرو لزوما باید بلافاصله قبل از مصرف انجام شود؛ به عبارت دیگر اگر پس از جوشاندن كنسرو ماهی از مصرف آن منصرف شدیم، بعدا زمانی كه قصد مصرف آن را داریم باید مجددا جوشانده شود.
به غیر از كنسرو ماهی، برخی اغذیه‌های سنتی نیز در مسمومیت بوتولیسم نقش دارند. یكی دیگر از طرق ایمن‌سازی غذا در برابر بوتولیسم، نگهداری اغذیه در یخچال به منظور توقف رشد این باكتری است. طبق یك گزارش، نگهداری نكردن اسفناج و ماست در یخچال سبب مسمومیت یك خانواده تهرانی پس از مصرف شده است.
در مورد مشابهی در همدان مصرف دوغ محلی منجر به فوت یك نفر شد كه دلیل آن نگهداری دوغ در خارج از یخچال بود.
با این حال باكتری مولد سم تیپ E كه معمولا در ماهی وجود دارد، به سرما مقاوم بوده و دمای یخچال سبب كنترل آن نمی‌شود و لذا حرارت كامل طبخ بهترین راه ایمن شـــــــــــــدن فرآورده‌های ماهی است.
10 درصد از مبتلایان می‌شود. بیماری در صورت تجویز فوری سرم و پادزهر قابل كنترل است.
فرآورده‌های ماهی مهم‌ترین اغذیه دخیل در بروز بوتولیسم هستند. كلستریدیوم بوتولینوم یك‌باكتری بی‌هوازی است، لذا رشد باكتری و تولید سم در كنسرو ماهی، ماهی دودی و ماهی شور محتمل است؛ اما ماهی تازه معمولا بی‌خطر است. انواع ماهی دودی و ماهی شور نیز قبل از مصرف باید بخوبی پخته شوند. در همین راستا موارد متعددی از بوتولیسم در استان گیلان گزارش شده كه عمدتا در ارتباط با ماهی شور موسوم به شوره كولی یا حتی مصرف ماهی دودی بودند. یك مورد مرگ نیز در اثر مصرف تخم ماهی موسوم به اَشپَل در رشت گزارش شده است.
حرارت كامل مهم‌ترین راه ایمن‌سازی غذا و نابودی سم بوتولین است. بنابراین كنسرو ماهی باید قبل از مصرف 20 دقیقه در آب در حال جوش قرار داده شود. دقت شود كه جوشاندن كنسرو لزوما باید بلافاصله قبل از مصرف انجام شود؛ به عبارت دیگر اگر پس از جوشاندن كنسرو ماهی از مصرف آن منصرف شدیم، بعدا زمانی كه قصد مصرف آن را داریم باید مجددا جوشانده شود.
به غیر از كنسرو ماهی، برخی اغذیه‌های سنتی نیز در مسمومیت بوتولیسم نقش دارند. یكی دیگر از طرق ایمن‌سازی غذا در برابر بوتولیسم، نگهداری اغذیه در یخچال به منظور توقف رشد این باكتری است. طبق یك گزارش، نگهداری نكردن اسفناج و ماست در یخچال سبب مسمومیت یك خانواده تهرانی پس از مصرف شده است.
در مورد مشابهی در همدان مصرف دوغ محلی منجر به فوت یك نفر شد كه دلیل آن نگهداری دوغ در خارج از یخچال بود.
با این حال باكتری مولد سم تیپ E كه معمولا در ماهی وجود دارد، به سرما مقاوم بوده و دمای یخچال سبب كنترل آن نمی‌شود و لذا حرارت كامل طبخ بهترین راه ایمن شـــــــــــــدن فرآورده‌های ماهی است.
