ماجرای بُرنده مثلث و تمساح

ماجرای بُرنده مثلث و تمساح


 اگر زبان داشت حتما می‌گفت خوشوقتم، من کیمن هستم؛ کروکودیل اما چون زبان ندارد و شاید اصلا نداند که چرا از زادگاهش بَرش داشته و آورده‌اند در یک قفس شیشه‌ای سه گوش، همین که به او تمساح هم بگویند حتما راضی است.
ماجرای یک مثلث شیشه‌ای در یکی از مجتمع‌های تجاری تهران که غولی است برای خودش از یک عکس از همین مثلث و محتویاتش شروع شد. لابه‌لای گیاهان سبز و چند سانتی‌متر آبی که روشنی تصویر  را می‌گرفت، جانوری وول می‌خورد که شبیه تمساح بود و این عجیب می‌نمود. اول از همه این که تُنگِ شیشه‌ای تنگ بود و به قواره جانور نمی‌آمد و دوم این که مگر جای جانوری درنده در مجتمع تجاری است که او آنجا بود؟! هیچ‌چیز این ماجرا با عقل جور نبود و ده‌ها سوال می‌شد درباره‌اش پرسید، مثلا این که این جانور با چه مجوزی همچون جانوران سیرک به نمایش درآمده و آیا زیر سایه ثروت می‌توان سیرک‌های جدید را که حیوانات در آن شعبده می‌کنند، احیا کرد؟
دیروز اما پرده ماجرا کنار رفت و هم از این جانور و هم از سازمان محیط‌زیست نقاب افتاد. با این که محیط‌زیست استان تهران چند روز قبل به ما گفته بود که از وجود این موجود بی‌خبر است و مامور به مجتمع تجاری خواهد فرستاد، دیروز اما رئیس اداره نظارت بر امور حیات‌وحش آن به ایسنا حرف‌هایی زد که جای حرف دارد.
محمد کرمی می‌گوید: این جانور یک تمساح است، یک کیمن که از قاره آمریکا و کشور برزیل به‌صورت قانونی وارد ایران شده آن هم توسط یک شرکت که مجوز واردات گونه‌های خزندگان را از سازمان حفاظت محیط‌زیست گرفته است.
خواستیم خودمان را به نشنیدن بزنیم که سازمان حفاظت محیط‌زیست برای ورود جانورانی که از کشور زادگاهشان قاچاق می‌شوند و دست‌به‌دست با مافیا می‌آیند تا به کشوری مثل ما برسند که کرمی جمله بعدی را گفت که مربوط بود به آن تُنگ تنگ شیشه‌ای.  او گفت کیمن در طبیعت حداکثر۸۰تا۱۰۰سانتی‌متر قد می‌کشد و تاکنون به حداکثر رشد خود رسیده بنابراین به سبب کوچک‌بودن و کم‌تحرکی، فضایی که برایش درنظر گرفته‌شده مناسب است. با این توضیحات، پرونده جانور اسیر در مجتمع تجاری قاعدتا باید بسته می‌شد ولی تماس ما با یک دامپزشک پنبه این ماجرا را زد.
 او کروکودیل است
ایمان  معماریان همان ابتدای مصاحبه کلمه تمساح را اصلاح کرد و تاکید کرد که بگوییم کروکودیلِ کیمن چون این دو با هم فرق دارند و او نمی‌داند چرا مسؤول محیط‌زیست این را نمی‌داند. این حرف معماریان ما را به جست‌وجویی در اینترنت واداشت که دانستیم تمساح‌ها در دریاچه‌ها و آب‌های جریان‌دار زندگی می‌کنند و کروکودیل‌ها در مرداب‌ها و آب‌های کم‌جریان و حتی آب‌های شور. در ضمن آرواره‌های کروکودیل‌ها دراز و Vشکل است ولی برای تمساح‌ها گرد است و Uشکل. همچنین روی همه قسمت‌های بدن کروکودیل گیرنده‌های فشار شبیه چاله پراکنده است ولی این گیرنده‌ها فقط روی آرواره تمساح‌ها دیده می‌شود.  این دامپزشک به ما گفت این که این کیمن به حداکثر رشد رسیده نیز غلط است چون این‌گونه از کروکودیل تا دو متر قد می‌کشد.  اما اصل موضوعی که  ایمان معماریان سعی داشت نورافکن رویش بگیرد، صدور مجوز برای شرکت‌هایی است که شاید با ثروت و شاید با قدرت، نقب‌هایی می‌زنند و قاچاقچیان آن‌ور مرزها را برای به‌دام انداختن جانوران بومی و فرستادنشان به کیلومترها آن‌طرف‌تر حریص‌تر می‌کند.  او معتقد است چه فرقی می‌کند یک کروکودیل را به عنوان حیوان خانگی به منزل‌مان راه بدهیم یا او را در محفظه‌ای کوچک در یک مال جای دهیم زیرا هر دو روش حیوان‌آزاری است و بدتر از آن رونق بخشیدن است به قاچاق جانوران.