منصور ستاری، فرمانده نیروی هوایی ارتش و بدون شک نخبه‌ای نظامی بود که با ارائه طرح‌ها و برنامه و اتکا به شایستگی فردی خود توانست خدمات شایان توجهی عرضه کند و زیرساخت‌های اساسی و به یادماندنی از جمله دانشگاه هوایی را از خود به یادگار گذارد. منصورستاری در ۳۰مرداد ۱۳۲۷ در ورامین به دنیا آمد.  ستاری پس از اخذ دیپلم متوسطه وارد دانشکده افسری شد و پس از پایان دوره دانشکده درجه ستوان دومی گرفت و بعد به نیروی هوایی ارتش رفت. در نیروی هوایی پس از گذراندن دوره‌های مختص کنترل شکاری برای افزایش دانسته‌های علمی و تجربی به آمریکا اعزام شد و سال۱۳۵۱ خورشیدی پس از طی دوره‌های تخصصی به ایران بازگشت. در ۱۳۵۴ در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک پذیرفته شد، اما با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی تحصیل را کنار گذاشت و به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت.
 احیای نیروی هوایی
در دوران جنگ تحمیلی و در ۱۳۶۲خورشیدی، این فرمانده مبتکر به علت فعالیت‌های بیش از حدی که در اجرای طرح‌های جنگی از خود نشان داد به عنوان معاون عملیات فرماندهی پدافند نیروی هوایی منصوب شد. آیت‌ا... خامنه‌ای درباره اقدامات ارزشمند او در زمینه طراحی‌های علمی-نظامی می‌فرمایند: ساخت وسایل زمینی رادارها و وسایل هدایت‌شونده زمینی و به کارگیری بسیار دشوار و پیچیده آنها جزو افتخارات نیروی هوایی است که ستاری قبل از آن‌که فرمانده نیروی هوایی شود، یکی از قهرمان‌های این میدان بود.  این فرمانده نامدار در بهمن ‌۱۳۶5 خورشیدی با درجه سرهنگی به عنوان فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و تا هنگام شهادت عهده دار این مسؤولیت بود.
‌ مدیریت جهادی در دوران دفاع‌مقدس
ستاری در مقطعی فرماندهی نیروی هوایی را برعهده گرفت که جنگ در اوج خودش بود. در دوره فرماندهی ایشان، نیروی هوایی سهم بسیار مهم و کارسازی در عملیات غرورآفرین رزمندگان اسلام ایفا کرد.  
 شهادت
سرانجام این نابغه نظامی در ۱۵دی ۱۳۷۳ به همراه چند نفر از مسؤولان نیروی هوایی پس از شرکت در مراسم فارغ‌التحصیلی گروهی از دانشجویان دوره خلبانی در پایگاه هوایی شهیدبابایی اصفهان در راه بازگشت به تهران دچار سانحه هوایی شدند و هواپیمایشان سقوط کرد. در این حادثه، شش نفر از سرداران نیروی هوایی ارتش همراه تیمسار ستاری و شش‌نفر از خدمه پروازی به درجه رفیع شهادت رسیدند.