امروزه توجه و توسعه ورزش پایه، نقش مهمی در پیشرفت و کسب موفقیت در ورزش قهرمانی دارد. این موضوع را می‌توان در کشورهایی که حرف‌هایی برای گفتن دارند، در مسابقات المپیک و جام‌های جهانی مشاهده کرد. این کار نیاز به برنامه‌ریزی دارد تا همه چیز خوب پیش برود و نتیجه مطلوبی حاصل شود.
شناسایی استعداد، بخش ابتدایی توجه به ورزش پایه است و بعد از آن نوبت به پرورش و حمایت می‌رسد. اگر این چرخه به درستی اتفاق نیفتد، نمی‌توان به اهدافی که مدنظر است، رسید.
در تمام دنیا وقتی صحبت از ورزش پایه می‌شود، تمام توجهات متمرکز بر مدارس و آموزشگاه‌ها می‌شود و یک نونهال و نوجوان در آنجا شناسایی و در مسیر درست قرار می‌گیرد. میان همه موسسات تربیتی و آموزشی بدون شک آموزش و پرورش نقش اساسی در تقویت و رشد ورزش پایه و همگانی دارد؛ اما متاسفانه این موضوع در کشور ما مرسوم نیست.
ورزش در وزارت آموزش و پرورش جدی گرفته نمی‌شود. همه چیز به صورت گلخانه‌ای است و ورزشکاری که به قهرمانی و موفقیت می‌رسد، حاصل نبوغ و استعداد خودش بوده و اگر بررسی دقیق صورت بگیرد، متوجه می‌شویم کمترین بها را مدرسه به او داده است.
در حال حاضر فدراسیون ورزش دانش‌آموزی وجود دارد و در حال فعالیت است. برهمین اساس نیاز است فدراسیون‌های دیگر برای پیشبرد اهداف خود و شناسایی استعدادها همکاری مستمر و قابل‌توجهی با این بخش داشته باشند.
تجربه ثابت کرده است گسترش و توسعه ورزش پایه بدون شک اکثر ورزش‌های قهرمانی را به لحاظ زیربنایی تضمین خواهد کرد. ورزش ایران از گذشته تاکنون پر از استعداد بوده و نمونه آن را اگر در ورزش مادر یعنی دو و میدانی جست‌وجو کنیم به حسن تفتیان می‌رسیم که در مدرسه شناسایی شد و حالا سریع‌ترین مرد ایران لقب گرفته و باید در المپیک رقابت کند.