اشرف پورهاشمی: از نگاه مردم، دو نام بسیار جوان در زمره صدرنشین‌های سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر هستند كه اتفاقا حائز وجوه مشترك جالبی شده‌اند: سعید روستایی و نیما جاویدی هر دو با دومین فیلم سینمایی خود برای صید سیمرغ‌ها در رقابت تنگاتنگ‌ هستند.
سعید روستایی، متولد ۱۳۶۸ و نیما جاویدی متولد ۱۳۵۸، هر چند فاصله سنی ده ساله با هم دارند، اما هر دو برای تثبیت شدن در سینمای 
یكصد و اندی ساله ایران همان ساخته نخست شان كافی بود.
هر دو فیلمنامه‌نویس‌اند و نوشته‌های خود را فیلم می‌كنند، اما جالب اینجاست كه هر دو با وجود توفیق‌های چشمگیر اولین ساخته‌هایشان و در حالی‌كه انتظار عمومی بر این بود كه با هجوم سرمایه‌گذاران و تهیه‌كنندگان روبه‌رو شوند، برای ساخت دومین فیلم‌شان با وقفه روبه‌رو شدند! جاویدی سازنده ملبورن از سال 92 و روستایی خالق  ابد و یك روز از سال 94 باید چشم به راه سال 97 می‌ماندند.
از دیگر فصول مشترك این دو این است كه 50 درصد سرمایه فیلم‌شان را محمدصادق رنجكشان، چهره شناخته‌شده صنعت گردشگری تقبل كرده كه حضورش در عرصه هنر در پنج ماه اخیر حواشی عجیبی به همراه داشته است؛ استقبال شایان توجه مردم و منتقدان از دو ساخته این دو جوان، متری شیش و نیم روستایی و سرخ‌پوست جاویدی این سرمایه‌گذار نوآمده را رو سفید كرده و با تایید رویكرد فرهنگی او، ثابت كرد اتفاقا در پی آفرینش آثار فرهیخته‌ای است كه سینمای ایران را یك قدم به جلو ببرد. در ضمن موفقیت این سرمایه‌گذاری تاكید موكد مهر باطلی است كه به گمانه سنتی پول خرج كردن برای هنرمندان جوان پول دور ریختن است.
حضور توامان نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار در هر دو ساخته این دو فیلمساز جوان دیگر نكته مشترك این دو است و جالب این‌كه در هر دو فیلم متری شیش و نیم و سرخ‌پوست این دو كاراكتر عاشق یكدیگرند! لوكیشن زندان دیگر همپوشانی آثار تازه آنهاست هر چند كه در كار جاویدی، زندان بستر اصلی كل فیلم است.
این دو جوان داستان و عنصر تعلیق را می‌شناسند و در ارائه شایسته آنها كار بلدند و این برگ برنده اصلی آنها در سینمای ایران است كه از بدو تولد تشنه تماشای داستان است از این رو پربیراه نیست ادعا كنیم فعلا 
رگ خواب سینماروی ایرانی را كف دست‌شان دارند.