موجودات زنده زیادی در خاک زندگی می‌کنند که بزرگ‌ترین‌شان کرم خاکی است. اما سوال این‌جاست این موجودات برای خاک مفیدند یا باید از بین بروند؟ کشاورزان آنها را به عنوان یک نشانه خوب در خاک می‌دانند و بعد از کوددهی، از دیدن این کرم‌ها در زمین خوشحال می‌شوند. در این خصوص آزمایش‌هایی نیز انجام شده است،برای نمونه دانشمندان چند گیاه یکسان را در چند گلدان کاشتند و خاک یکسان هم پای آنها ریختند،اما به نیمی از گلدان‌ها کرم خاکی اضافه کردند. آنها نتیجه گرفتند گلدان‌های دارای کرم خاکی شاداب‌تر و سرحال‌تر هستند.
مطالعات علمی نشان داده اضافه کردن کرم‌های خاکی به خاک، 30درصد میزان تولید را افزایش می‌دهد. چون این کرم‌ها با حرکت خود در خاک و فعالیت در آن، تهویه خاک را افزایش می‌دهند و باعث رشد بهتر ریشه و دریافت بیشتر مواد غذایی می‌شوند.
حدود 6000 گونه کرم خاکی روی زمین وجود دارد که به چند گروه تقسیم می‌شوند: گروهی در سطح خاک باقی می‌مانند.
مثل ویگلر قرمز که در آفریقای جنوبی برای تولید ورمی کمپوست مورد استفاده قرار می‌گیرد. گروه دیگر از کرم خاکی‌ها هم در لایه‌های بالایی خاک زندگی می‌کنند. برخی از کرم‌های خاکی نیز در لایه‌های عمیق خاک زندگی می‌کنند و فقط برای تغذیه به سطح خاک می‌آیند.
علاوه براین باید یاد آور شد کرم‌های خاکی در کشاورزی نیز کاربرد دارند، چراکه کرم‌ها مواد آلی پوسیده در سطح و داخل خاک را که پر از میکروارگانیسم هستند می‌خورند و بعد به صورت مواد دفعی به خاک برمی‌گردانند که خود نوعی کود برای خاک به حساب می‌آید.
در واقع زندگی و عبور و مرور کرم‌ها میزان موادمغذی مثل نیتروژن، پتاسیم و کلسیم را تا حد زیادی در خاک افزایش می‌دهد. وجود کرم‌های خاکی در خاک باعث می‌شود بسیاری از موادمعدنی برای گیاه قابل دسترس شود.
کرم‌های خاکی ساختار فیزیکی خاک را بهبود می‌بخشند یعنی با رفت و آمد خود منافذ خاک را باز می‌کنند و در نتیجه نفوذ آب به خاک راحت‌تر می‌شود. شخم عمیق در روش‌های نوین کشاورزی منسوخ شده است چون علاوه بر آسیب‌هایی که به بافت خاک می‌زند، باعث از بین رفتن کرم‌های خاکی شده و جمعیت آنها را به شدت کاهش می‌دهد.
در کشاورزی ارگانیک افزایش جمعیت کرم‌های خاکی در خاک برای کاهش مصرف کودهای شیمیایی بسیار حائز اهمیت است.‌