نسخه Pdf

حسینیه ایرانی، امام‌بارگاه پاكستانی

عشق به سیدالشهدا(ع)، 2000 كیلومتر دورتر از كربلا

حسینیه ایرانی، امام‌بارگاه پاكستانی

پاكستان از جمله سرزمین‌هایی است كه وهابیت آنجا حضور فعالی دارد، اما این باعث نشده ذره‌ای از ابراز علاقه شیعیان این خطه به حضرت سیدالشهدا(ع) كم شود. ارادتی كه راوی «روزنامه پاكستان» آن را این‌گونه شرح می‌دهد: «بعد از شام، سیدحسین از من خواست كه با هم به زیارت یك حسینیه برویم. زیارت كردن حسینیه؟! سریع توی لغت‌نامه ذهنم نگاهی به معنای «حسینیه» انداختم. [محل برگزاری مراسم عزاداری امام حسین.] اما انگار در پاكستان وضع فرق می‌كند. باید لغت‌نامه‌ام را اینترنشنال كنم. زیارت حسینیه‌ها برای شیعیان پاكستان، كه این‌قدر از كربلا دورند، در حكم زیارت حرم امام حسین(ع) است. حسینیه‌ای كه من و سیدحسین به زیارتش رفتیم، حسینیه هندی‌ها نام داشت و ظاهرا سازندگان و بانیانش عده‌ای از هندی‌ها مهاجرت‌كرده به كویته بودند. اسم بامسمای دیگری هم به آنها نسبت می‌دادند: «امام بارگاه!» سیدحسین می‌گفت: «شاید فقط در كویته ۵۰ امام بارگاه باشد.» وارد حیاط حسینیه هندی‌ها شدیم. بالای دروازه، حدیث «حسین منّی» دیده می‌شد. حیاط باصفایی داشت. جلوی باغچه‌ها، دو تا پرچم حضرت ابوالفضل به اهتزاز درآمده بود. سیدحسین جلو رفت و پایه‌های تزیین‌شده پرچم‌ها را بوسید. سقف به زیبایی تزیین شده بود و تركیب زیبایی كاغذ كادوهای براق، نمای جالبی به حسینیه بخشیده بود. «مال ۱۳ رجب امسال است...» سیدحسین داشت توضیح می‌داد و من محو ذوق و سلیقه مردمی بودم كه از سر اعتقاد و علاقه و علاقه شخصی، چنین اثر هنری‌ای خلق كرده بودند.»