سال 1352، سال بحران نفت، سال واکنش اوپک علیه غرب، سال دیدارهای تاریخی ریچارد نیکسون و لئونید برژنف، سال واترگیت، سال کودتای خونین شیلی و سال شکست تیم‌ملی ایران مقابل سوریه در ورزشگاه امجدیه! حالا که نزدیک به نیم قرن از آن سال می‌گذرد باید گفت این آخری، یعنی شکست تیم‌ملی مقابل سوریه از همه آن اتفاقات عجیب‌تر بود. چرا؟ چون شکست ایران مقابل سوریه در مستطیل سبز فوتبال، بعد از آن دیگر اتفاق نیفتاد. هرگز.
امشب تیم‌های ملی ایران و سوریه برای بیست و نهمین بار مقابل هم صف‌آرایی می‌کنند اما وقتی به تاریخچه تقابل‌های این دو تیم نگاه می‌کنیم تنها برد سوریه در این 50سال به همان مصاف روز 25اردیبهشت 1352 برمی‌گردد و بس.
آن بازی در چارچوب مقدماتی جام‌جهانی 1974 برگزار شد. تهران میزبان بازی‌های مرحله نهایی مقدماتی در گروه یک بود و بازی‌های گروهی که ایران، سوریه، کویت و کره‌شمالی در آن حضور داشتند به صورت رفت و برگشت و متمرکز در ورزشگاه امجدیه برگزار می‌شد. آنجا بود که ابتدا سوریه را با گل دقیقه 85 اکبر کارگرنژاد یک بر صفر بردیم اما در بازی برگشت با یک گل مغلوب آنها شدیم. تعجب نکنید. آن بازی، آخرین بازی گروه بود و کاملا تشریفاتی. تیم‌ملی به عنوان سرگروه صعودش را قطعی کرده بود و در فکر بازی رفت و برگشت با استرالیا در فینال مقدماتی. به همین خاطر هم محمود بیاتی و دستیارانش ترجیح دادند در آن بازی به نفرات اصلی استراحت بدهند؛ نتیجه هم شد اولین و آخرین باخت ایران مقابل سوریه.
از آن تک بازی فاصله می‌گیریم و از بالاتر به همه مصاف‌های دو تیم نگاه می‌کنیم. به هر 28 بازی. 16 برد برای ایران 11 تساوی و یک برد هم برای سوریه. از این تعداد 12 تقابل دو تیم در مقدماتی ادوار مختلف جام‌جهانی بوده؛ 5 برد ما، 6 تساوی و یک برد هم آنها. اینجا تنها جایی است که تعداد تساوی‌ها از تعداد بردهای ما بیشتر است. پس باید مراقب سوریه بود. آنها شاید بردن ما را بلد نباشند اما حداقل راه متوقف کردن ما را خوب بلدند و این کارزار، جایی نیست که ما بخواهیم با تساوی خانگی مقابل سوریه، واردش شویم. پس بردهای خاطره‌انگیزمان مقابل سوری‌ها را در ذهن مرور می‌کنیم:
برد یک بر صفر در دمشق با گل علی پروین (1355- مقدماتی جام‌جهانی)، برد یک بر صفر در دمشق با گل علی دایی (1376- مقدماتی جام‌جهانی)، برد 4 بر یک در ورزشگاه آزادی با گل‌های علی کریمی، علی دایی، آرش برهانی و جواد نکونام (1383-فینال غرب آسیا) و بالاخره برد 2 بر صفر در دمشق با گل‌های غلامرضا رضایی و محسن خلیلی (1387- مقدماتی جام‌جهانی) به امید یک برد خاطره‌انگیز و شیرین دیگر در مصاف امشب.
 طارمی و آزمون در تعقیب دایی
بهترین گلزن ایران در مقابل سوریه، کسی نیست جز آقای گل فوتبال جهان. مرد شماره 10، علی دایی. شهریار جمعا 4 بار دروازه سوریه را باز کرده و در هر 4 مورد هم ایران برنده از زمین خارج شده. با این حال در فهرست گلزنان ایران به سوریه ، دو گلزن 3 گله هم هستند که امشب در ترکیب تیم‌ملی به میدان می‌روند؛ مهدی طارمی و سردار آزمون. نکته جالب اینجاست که در 3 بازی آخر دو تیم، یا طارمی گلزنی کرده یا سردار.