دیگر خبری از آن شور و هیجان نیست. یک‌بار و در یکی از برنامه‌های تلویزیونی، آنجا که دوربین صداوسیما وارد ورزشگاه یادگارامام(ره) شده بود یکی از هواداران تراکتور حرف جالبی زد. در میان آن همه هیجان و رویا‌بافی او مقابل دوربین گفت:«ریخت و پاش است؛ نگرانم. تراکتور ما باید بازیکن بومی داشته باشد. این هزینه‌های میلیاردی، این بازیکنان غیر بومی و این لباسی که تن تیم ما کردند به تراکتور نمی‌آید. تراکتور باید تراکتور باشد!»
همین چند روز پیش بود که زنوزی یک جورهایی اعلام ورشکستگی کرد.او بدهی تقریبا 350 میلیاردی برای این تیم به بار آورده و حالا برای این‌که پنجره نقل و انتقالات باز شود نیاز به رقمی در حدود 50 میلیارد تومان است. آب سرد را روی سر طرفداران تراکتور ریخته‌اند و اصلا گناه آنها این وسط چیست؟
زنوزی می‌خواست تبریز را قطب سوم فوتبال ایران کند. هدف داشت پس از کنار زدن سپاهان، شانه به شانه استقلال و پرسپولیس پیش برود اما انتهایش چه شد؟
مشکل اینجا بود که او  فوتبال حرفه‌ای را نمی‌شناخت و تصور می‌کرد با هزینه‌های میلیاردی و جذب کاپیتان‌های تیم‌ملی می‌تواند در سایه هر کاری که خواست انجام بدهد. فوتبال حرفه‌ای صرفا یک نمایش نیست؛ نمی‌شود لباس یک برند مشهور را در خارج از ایران خرید و در اطراف تبریز روی آن مارک زد!
این پایان یک رویا برای میلیون‌ها هوادار پر‌شوری است که از امروز باید آینده را خودشان بسازند. آن هوادار تراکتور راست می‌گفت. فقط یک لباس زیبا تن تیم‌شان کرده بودند‌ و این فقط ظاهرش قشنگ بود. دیروز یکی از هواداران تراکتور زیر یکی از خبرها کامنت گذاشته بود که ای کاش تیم دست همان نیروی عاشورای تبریز می‌ماند، دست‌‌کم سالی ۶-۵ ستاره سرباز داشت که برایش می‌دویدند. چه خبر است در تبریز؟ چرا هیچ‌کس حواسش به مردم این شهر نیست؟ چون تیم خصوصی شده، هیچکس علاقه‌ای به پاسخ ندارد.
هنوز بحران تمام نشده است. فراز کمالوند چند هفته قبل سرمربی تراکتور شد و خیلی زود و پس از انتشار یک فایل صوتی و درگیری با اکبر ایمانی از سمت خودش استعفا داد. نکته اینجاست که فراز کمالوند جانشین فیروز کریمی شده بود و حالا یک بار دیگر این تیم به دست فیروز افتاده است! آیا نفر دیگری نیست که حداقل ته دل هواداران به او قرص باشد؟ حداقل خیال‌شان تخت باشد که شاید امسال پولی نباشد، شاید پنجره‌ها بسته باشند و شاید خیلی اتفاق‌های خوبی نیفتد، اما تراکتور،کلی پیشکسوت دارد که قلب‌شان برای این تیم می‌تپد. می‌شود دوباره همه چیز را از نو شروع کرد اگر آنها خودشان بخواهند.