این روزها تغییرات مثبتی را در زمینه سرعت گرفتن واکسیناسیون در دولت سیزدهم شاهد هستیم؛ تغییراتی که منجر به ورود مقدار زیادی واکسن به کشور شده و برآیند آن اتفاق بسیار خوبی است که باید به روند صعودی آن امیدوار باشیم؛ چرا که ما دیگر فرصتی برای بلاتکلیفی نداریم. بدیهی است که در شرایط اپیدمی، تصمیم‌گیری‌های لحظه‌ای ما اهمیت بسیار بالایی در کنترل بحران دارد.
اما یکی دیگر از تغییراتی که لازم است در روند واکسیناسیون انجام شود، تفکیک بهتر اولویت‌بندی‌ها‌ست که در این میان باید توجه ویژه‌ای به گروه‌های پرخطر داشته باشیم. متاسفانه امروز چیزی حدود یک‌پنجم افراد پر‌خطر جامعه واکسینه نشده‌اند؛ جمعیتی که درصد قابل‌توجهی از بستری‌ها و فوتی‌های ناشی از ویروس کووید-19 را به خودشان اختصاص می‌دهند. اما چرا؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت این افراد یا در مناطقی زندگی می‌کنند که واکسن در دسترس‌شان نیست یا به اندازه کافی در جریان اطلاع‌رسانی قرار نگرفته‌اند؛ ضمن این‌که ممکن است تحت تاثیر شایعات قرار گرفته باشند و از تزریق واکسن خودداری کنند.
بنابراین بهتر است دولت جدید، اقداماتی در جهت نزدیکی مردم به فرصت واکسن زدن فراهم کند؛ مثلا این‌که مراکز واکسیناسیون را تا حد امکان به محل زندگی و کار مردم نزدیک کنیم؛ ضمن این‌که لازم است تا رویکردهایی که در واکسیناسیون اجرایی می‌شود، متناسب با نیازهای بومی منطقه شکل بگیرد؛ در واقع اگر رویه واحدی را در کل کشور اجرایی کنیم، نتیجه مورد نظر را نمی‌گیریم چرا که هر منطقه به شرایط ویژه‌ای خاص خودش برای انجام امر واکسیناسیون نیاز دارد.
از طرف دیگر، این روزها شاهد این هستیم که در اقدامی مثبت، مراکز واکسیناسیون شبانه‌روزی در کشور ایجاد شده و از ظرفیت‌های بیشتری برای بالا بردن سرعت واکسیناسیون استفاده می‌شود. اقدام مثمر‌ثمری که نیاز به حمایت‌هایی برای تاثیرگذاری بیشتر دارد. مثلا این‌که امر واکسیناسیون به مهارت آنچنانی نیاز ندارد؛ چنان‌که بسیاری از کشورها به‌صورت آنلاین، واکسیناتور تربیت می‌کنند و با چند ساعت آموزش، به آنها گواهی اختصاصی برای انجام این کار داده می‌شود. در واقع توانایی انجام واکسن زدن، مهارتی در حوزه کمک‌های اولیه است که بد نیست تا افراد بیشتری در جامعه بر آن تسط داشته باشند.
به این ترتیب اگر افزایش نیروی اجرایی برای این امر به موازات افزایش مراکز واکسیناسیون اتفاق بیفتد، می‌تواند به جهش چشمگیر سرعت واکسیناسیون عمومی کمک کند؛ چرا که امروز ما در جنگی بیولوژیک قرار داریم و لازم است که همه افراد داوطلب و توانمند پای کار بیایند.  علاوه بر این لازم به یادآوری است که برای نتیجه‌بخش بودن هرچه بیشتر این تغییرات و تصمیمات، بهتر است هرچه زودتر چیدمان مدیریتی وزارت بهداشت مشخص شود، چرا که طبیعتا به این شکل بهتر می‌توانیم سیاستگذاری‌هایی تاثیرگذار در کنترل بیماری را اجرایی کنیم و زمان کمتری را از دست خواهیم داد.