سیدعباس صالحی در چهلمین سال انقلاب به دیدار خانواده امیرحسین فردی رفت
وزیر ارشاد در منزل كاپیتان سابق تیم فوتبال نویسندگان
هر قدر به دهه فجر و جشنهای چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب نزدیك میشویم، بازار دید و بازدیدها به مناسبت جشن چهلمین سال انقلاب هم داغ میشود. حالا این وسط
دكتر سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم بلند شده و همراه هیات همراه به دیدار خانواده مرحوم امیرحسین فردی رفته است. احتمالا انتظار ندارید كه مرحوم را اینجا برای شما معرفی كنیم. مرحوم فردی را دیگر همه میشناسند. غیرممكن است كسی از كودك و نوجوانی با روزنامهها و مطبوعات آشنا بوده باشد و احتمالا كیهان بچهها را ورق نزده باشد. خب كسی هم كه كیهان بچهها را ورق زده باشد حتما با نام امیرحسین فردی آشناست و برای یك بار هم كه شده این نام به چشمش خورده.
مرحوم فردی بهجز همه اینها دستی هم بر داستاننویسی و رماننویسی داشت و با حفظ همه این جایگاهها، عمود خیمه خیلی از داستاننویسان و نویسندهها هم بوده است. حالا
پنج سال از درگذشت مرحوم فردی میگذرد. وزیر ارشاد هم چهلمین سال پیروزی انقلاب را مناسب دیده و به دیدار خانواده آن مرحوم رفته. البته در این دیدار، جناب وزیر تنها نبوده و مهدی قزلی، مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی، وزیر ارشاد را همراهی كرد.
جناب صالحی در این دیدار اشارهای به فعالیتهای فرهنگی مرحوم فردی در مسجد داشته و گفته است: امیرحسین فردی همیشه مسجد را در مركز امور میدید كه حاصل آن، نسلی برخاسته از دل مسجد جوادالائمه(ع) است. این نسل توانست با ورود به حوزههـــــــــای مختلف، اتفاقات بزرگی را رقم بزند.
حالا درست است كه ما به شوخی و مزاح به سوابق مرحوم فردی در عمود خیمه بودن نویسندهها اشاره كردیم، ولی احتمالا برایتان جالب باشد كه همین قضیه یكی از موضوعاتی بوده كه جناب وزیر دست روی آن گذاشته و حتی از مسابقات فوتبال آن مرحوم هم یاد كرده: دستاوردهای ایشان در مقاطع مختلفی همچون برگزاری جشنواره شهید غنیپور و راهاندازی تیم فوتبال نویسندگان در كیهان بچهها، میتواند الگویی برای نسل امروز باشد.
صالحی خاطر نشان كرد: زندهیاد فردی در شاخههای مختلف فرهنگی و ادبیات، بهویژه در حوزه كودك و نوجوان، اقدامات شایانی را داشته كه باید مورد بررسی قرار بگیرد و از تجربیات ایشان به عنوان یك الگو استفاده كرد.
وزیر ارشاد درباره خاطرات و تجربیات آن مرحوم هم گفته: وظیفه خانواده ایشان است كه شاخههای متعدد دوستان ایشان را جستوجو و در قالب روایتهای تصویری و مكتوب منتشر كنند. برای این كار نیز، میتوان فهرستی از دوستان آن مرحوم را فراهم و در یك خوشهبندی آماری قرار داد و خاطرات وی را براساس زمانبندی زندگی وی تفكیك كنید. این كار بهعهده خانواده مرحوم فردی است كه اطلاعات زندگانی ایشان اعم از خاطرات شفاهی و مكتوب را جمعآوری كنند و این یك رسالت است كه باید در قبال یك شخصیت مهم ادبیات معاصر به انجام برسانید.