بنزما تازه‌ترین چهره از فهرست بدشانس‌ترین بازیکنان تاریخ است
بختک روی‌جام
کریم بنزما که پس از مصدومیت در اردوی فرانسه از همراهی تیم‌ملی کشورش در جام‌جهانی قطر بازماند، تنها ستاره بدشانسی نیست که رنج از دست دادن بازی ملی را تجربه می‌کند. جام‌جهانی فوتبال فهرست منتخبی از اسامی اسطوره‌های فوتبال ادارد که وقتی نوبت نمایندگی تیم‌ملی کشورشان فرا رسید، بسیار بدشانس بودند و این فرصت را از دست دادند. بنزما روندی را دنبال می‌کند که برای چندین دهه در فوتبال جهان رایج بوده است. در اینجا نگاهی به بدشانس‌ترین بازیکنان تاریخ جام‌جهانی بیندازید.
هوگو سانچز (مکزیک)
هوگو سانچز مکزیکی علی‌رغم تبدیل شدن به موثرترین مهاجم مرکزی دوران خود، هرگز در هیچ جام‌جهانی همراه تیم‌ملی کشورش خوش‌شانس نبود. در سال 1990 باوجود آن‌که سانچز در اوج آمادگی بود، تیم‌ملی کشورش به جام‌جهانی ایتالیا راه نیافت. چهار سال بعد و در جام‌جهانی 1994 آمریکا، او بیشتر بازی‌ها را از روی نیمکت تماشا کرد. سانچز همچنین در جام‌های جهانی قبلی یعنی آرژانتین 1978 و مکزیک 1986 نیز بازی کرد؛ اما در هیچ یک از این مسابقات نتوانست برای تیمش کار چندانی انجام دهد.
آلفردو دی استفانو (اسپانیا و آرژانتین)
در بین بدشانس‌های تیم‌های ملی، داستان آلفردو دی استفانو از همه عجیب‌تر و البته پیچیده‌تر است. او در آرژانتین متولد شد و در سال 1947 به همراه تیم‌ملی آرژانتین، کوپا آمریکا را برد. اما به دلیل بازی‌های غیرقانونی که در آن دوران برای کشور کلمبیا انجام داد، از تیم‌ملی آرژانتین اخراج شد! دی استفانو پس از انتقال به تیم‌ملی اسپانیا و تبدیل شدن به یکی از جذاب‌ترین بازیکنان لالیگا، برای لاروخا بازی کرد. اما جام‌جهانی 1958 سوئد را از دست داد و درست قبل از جام‌جهانی 1962 در شیلی به دلیل آسیب عضلانی مجروح شد و به بازی‌ها نرسید.
رائول گونزالس (اسپانیا)
وقتی در مورد بدشانسی با یک تیم‌ملی صحبت می‌کنید، نام رائول گونزالس در ذهن‌ها یادآور می‌شود. رائول یکی از نمادین‌ترین بازیکنان رئال‌مادرید بود؛ با این حال او هرگز نتوانست با اسپانیا برنده تورنمنت بزرگی شود. به طرز غم‌انگیزی معروف است که لوئیس آراگونس مربی تیم‌ملی اسپانیا، رائول را از تیم یورو 2008 اخراج کرد و اسپانیا بدون او دوران طلایی خود را سپری کرد. دو دوره مسابقات یورو و یک جام‌جهانی بین سال‌های 2008 تا 2012 یادآور خاطرات دردناکی برای رائول است. صرف‌نظر از این بدشانسی، هیچ‌چیزی و هرگز واقعیت رائول را به عنوان اسطوره رئال مادرید زیر سوال نمی‌برد.
زلاتان ابراهیموویچ (سوئد)
زلاتان ابراهیموویچ در حالی بهترین گلزن تاریخ کشورش شد که هرگز در جام‌های جهانی چندان با سوئد همراه نبود. زلاتان در اولین دوره‌ای که خود را بازنشسته کرد، جام‌جهانی 2018 را از دست داد و تیم‌ملی سوئد به مرحله‌ای رسید که هرگز با وجود او به آن نرسیده بود. زلاتان بازی‌های فوق‌العاده‌ای برای کشورش انجام داده است، اما او همیشه در مبارزه برای عنوان قهرمانی، حتی در تورنمنت‌های دیگر نیز بدشانسی داشته است.
میشائیل بالاک (آلمان)
میشائیل بالاک آلمانی احتمالا یکی از موفق‌ترین دوران حرفه‌ای خود را در تیم‌ملی آلمان دارد؛ اما فقط از نظر آماری! او همیشه همراه تیم‌ملی به فینال می‌رسید؛ اما در مقابل یک رقیب بهتر شکست می‌خورد. بدشانسی بالاک برای مدتی به باشگاه‌هایش هم کشیده شد. اما باخت او به همراه تیم‌ملی آلمان در فینال جام‌جهانی 2002 کره/ژاپن و از دست دادن جام‌جهانی 2010 آفریقای جنوبی گواه بدشانسی‌های پی‌در‌پی اوست. او همچنین در فینال یورو 2008 مقابل اسپانیای لوئیس آراگونس شکست خورد.
آیسا اسدی - گروه ورزش
هوگو سانچز مکزیکی علی‌رغم تبدیل شدن به موثرترین مهاجم مرکزی دوران خود، هرگز در هیچ جام‌جهانی همراه تیم‌ملی کشورش خوش‌شانس نبود. در سال 1990 باوجود آن‌که سانچز در اوج آمادگی بود، تیم‌ملی کشورش به جام‌جهانی ایتالیا راه نیافت. چهار سال بعد و در جام‌جهانی 1994 آمریکا، او بیشتر بازی‌ها را از روی نیمکت تماشا کرد. سانچز همچنین در جام‌های جهانی قبلی یعنی آرژانتین 1978 و مکزیک 1986 نیز بازی کرد؛ اما در هیچ یک از این مسابقات نتوانست برای تیمش کار چندانی انجام دهد.
آلفردو دی استفانو (اسپانیا و آرژانتین)
در بین بدشانس‌های تیم‌های ملی، داستان آلفردو دی استفانو از همه عجیب‌تر و البته پیچیده‌تر است. او در آرژانتین متولد شد و در سال 1947 به همراه تیم‌ملی آرژانتین، کوپا آمریکا را برد. اما به دلیل بازی‌های غیرقانونی که در آن دوران برای کشور کلمبیا انجام داد، از تیم‌ملی آرژانتین اخراج شد! دی استفانو پس از انتقال به تیم‌ملی اسپانیا و تبدیل شدن به یکی از جذاب‌ترین بازیکنان لالیگا، برای لاروخا بازی کرد. اما جام‌جهانی 1958 سوئد را از دست داد و درست قبل از جام‌جهانی 1962 در شیلی به دلیل آسیب عضلانی مجروح شد و به بازی‌ها نرسید.
رائول گونزالس (اسپانیا)
وقتی در مورد بدشانسی با یک تیم‌ملی صحبت می‌کنید، نام رائول گونزالس در ذهن‌ها یادآور می‌شود. رائول یکی از نمادین‌ترین بازیکنان رئال‌مادرید بود؛ با این حال او هرگز نتوانست با اسپانیا برنده تورنمنت بزرگی شود. به طرز غم‌انگیزی معروف است که لوئیس آراگونس مربی تیم‌ملی اسپانیا، رائول را از تیم یورو 2008 اخراج کرد و اسپانیا بدون او دوران طلایی خود را سپری کرد. دو دوره مسابقات یورو و یک جام‌جهانی بین سال‌های 2008 تا 2012 یادآور خاطرات دردناکی برای رائول است. صرف‌نظر از این بدشانسی، هیچ‌چیزی و هرگز واقعیت رائول را به عنوان اسطوره رئال مادرید زیر سوال نمی‌برد.
زلاتان ابراهیموویچ (سوئد)
زلاتان ابراهیموویچ در حالی بهترین گلزن تاریخ کشورش شد که هرگز در جام‌های جهانی چندان با سوئد همراه نبود. زلاتان در اولین دوره‌ای که خود را بازنشسته کرد، جام‌جهانی 2018 را از دست داد و تیم‌ملی سوئد به مرحله‌ای رسید که هرگز با وجود او به آن نرسیده بود. زلاتان بازی‌های فوق‌العاده‌ای برای کشورش انجام داده است، اما او همیشه در مبارزه برای عنوان قهرمانی، حتی در تورنمنت‌های دیگر نیز بدشانسی داشته است.
میشائیل بالاک (آلمان)
میشائیل بالاک آلمانی احتمالا یکی از موفق‌ترین دوران حرفه‌ای خود را در تیم‌ملی آلمان دارد؛ اما فقط از نظر آماری! او همیشه همراه تیم‌ملی به فینال می‌رسید؛ اما در مقابل یک رقیب بهتر شکست می‌خورد. بدشانسی بالاک برای مدتی به باشگاه‌هایش هم کشیده شد. اما باخت او به همراه تیم‌ملی آلمان در فینال جام‌جهانی 2002 کره/ژاپن و از دست دادن جام‌جهانی 2010 آفریقای جنوبی گواه بدشانسی‌های پی‌در‌پی اوست. او همچنین در فینال یورو 2008 مقابل اسپانیای لوئیس آراگونس شکست خورد.
آیسا اسدی - گروه ورزش
