یکی از مواردی که در این دوره زیاد به چشم می‌آید، استفاده از ماسک‌های محافظ توسط برخی ورزشکاران است که همین مساله باعث شده صورت‌شان شبیه شخصیت فیلم‌های سینمایی باشد. این ماسک‌ها از موادی همچون پلی کربنات‌ها ساخته شده و به ورزشکارانی که به تازگی دچار مصدومیت‌هایی در ناحیه صورت شده‌اند کمک می‌کند تا بدون کمترین خطر در بازی حضور داشته باشند. این ماسک‌ها با چاپگر 3بعدی ساخته شده و دقیقا شبیه حالت صورت هر ورزشکار است. یکی از این بازیکنان، ستاره جوان کرواسی جاشکو گواردیول است که در 3 بازی مرحله گروهی با چنین ماسکی بازی کرد و کاملا ظاهرش با بقیه فرق داشت. مدافع میانی باشگاه لایپزیش اوایل ماه جاری در یکی از مسابقات بوندس‌لیگا با همبازی‌اش ویلی اوربان برخورد شدیدی داشت. آزمایش‌های بعدی نشان داد بینی او شکسته و آسیب‌هایی هم به چشم و صورتش وارد شده است. گواردیول تصمیم گرفت با چنین ماسکی در بوندس لیگا و همچنین جام‌جهانی حضور داشته باشد. در این میان شاید شاخص‌ترین بازیکنی که از چنین ماسک‌هایی استفاده می‌کند، سون هیونگ مین ستاره کره‌جنوبی و باشگاه تاتنهام باشد. اوایل ماه نوامبر و در بازی مقابل مارسی در لیگ قهرمانان اروپا او برخورد شدیدی با چنسل امبمبا، مدافع این تیم فرانسوی داشت. مصدومیت صورت او طوری بود که او سریع از زمین خارج شد. بنا به توصیه پزشکان، او تصمیم گرفت از یک ماسک فیبری استفاده کند تا در جام‌جهانی بتواند کنار تیم‌ملی کشورش باشد. خودش تجربه استفاده از این ماسک را چنین توصیف می‌کند: این ماسک از آنچه که تصور می‌کردم هم برایم راحت‌تر است. بسیار سبک است و هنگام بازی کردن هیچ فشار یا سختی برایم ایجاد نمی‌کند.  الیاس سخیری، مدافع 27 ساله تونس هم در دو بازی گروه D مقابل دانمارک و استرالیا از چنین ماسکی استفاده کرده است. او نیز اواخر اکتبر از ناحیه استخوان چانه دچار شکستگی شد و توصیه پزشکان این بود که فقط با استفاده از این ماسک‌ها می‌تواند در جام‌جهانی حضور داشته باشد.