در این صورت منعی از نظر شرعی و حقوقی برای این ازدواج وجود ندارد و شما می‌توانید به‌صورت غیرحضوری عقد و ازدواج کنید.
ازدواج غیر‌حضوری، عقد نکاحی است که در آن به‌دلیل غیبت یکی از زن و مرد، طرفین هنگام گفتن الفاظ صیغه نکاح در یک مجلس حاضر نبوده و با استفاده از ابزارهای ارتباطی، نظیر تلفن و اینترنت، عقد ازدواج را منعقد می‌کنند. در صورت خواندن عقد به‌صورت غیر‌حضوری، چنانچه تمام شرایط صحت نکاح وجود داشته باشد، ازدواج انجام گرفته، صحیح بوده و تمام آثار مالی از‌‌جمله (مهریه و نفقه) و غیرمالی از‌‌جمله (تمکین) که مربوط به عقد نکاح بوده را به‌دنبال خواهد داشت.
پیشرفت تکنولوژی، ازدواج غیرحضوری را هم آسان‌تر کرده چرا‌که گرچه عروس و داماد در زمان عقد کیلومترها از هم فاصله دارند اما با کمک تکنولوژی‌های روز می‌توانند به‌شکل مجازی در کنار هم قرار گرفته و با راهکارهایی همچون امضای الکترونیک، پای عقدنامه را امضا کنند تا همه‌چیز رسمی و قانونی شود. 
ازدواج غیر‌حضوری، عقد نکاحی(اعم از دائم و موقت) است که در آن، به‌دلیل غیبت یکی از طرفین ـ زن و مرد ـ (مثلا به‌علت بودن در خارج از کشور)، طرفین هنگام گفتن الفاظ صیغه محرمیت نکاح، در یک مجلس حاضر نبوده و با استفاده از ابزارهای ارتباطی نظیر تلفن و اینترنت، عقد ازدواج را منعقد می‌کنند.
از نظر شرعی هم جز نظر آیت‌ا... مکارم‌شیرازی، از نظر بقیه مراجع، خواندن عقد به‌صورت غیر‌حضوری، اشکال شرعی نداشته و مشروط بر آن‌که شرایط صحت عقد نکاح از سوی طرفین رعایت شده و هنگام انعقاد عقد، صداى یکدیگر را شنیده و بین ایجاب و قبول آنها فاصله زمانی طولانى نباشد، حکم عقد ازدواج، دارای صحت خواهد بود.
از منظر حقوقی هم قانون‌گذار هیچ شرطی بابت حضور زن و مرد در یک مجلس به‌عنوان شرط صحت نکاح مقرر نکرده و منعی نیز در قانون برای ازدواج از این نوع وجود ندارد. 
با وجود این با توجه به این‌که ثبت نکاح در دفاتر اسناد رسمی نیازمند امضای اسناد توسط زن و شوهر یا وکیل قانونی آنها بوده، با عدم حضور یکی از زوجین و وکیل آنها، امکان ثبت ازدواج، به‌هیچ‌وجه وجود نخواهد داشت. لذا پیشنهاد می‌شود که در صورت تمایل برای انعقاد ازدواج غیر‌حضوری، طرفی که در کشور حاضر نیست با حضور در دفتر کنسولی ایران در شهر خود، به یک شخص حاضر در ایران، برای انعقاد عقد نکاح، وکالت رسمی بدهد.