سیدالساجدین درباره حق مادر بر فرزند می‌فرماید: حق مادرت این است که بدانى او تو را چنان در رحم خویش نگهداشته و پرورش داده که کس دیگرى را به آن گونه برنگیرد و از میوه دل خود تو را چنان تغذیه کرده که هیچ‌کس دیگرى را آن‌گونه غذا ندهد‌. مادرت به‌راستى تو را با گوش، چشم، دست، پا، پوست و تمام اعضا و جوارحش با خوشرویى و دلشادى نگهدارى کرده و هر ناگوارى و درد و سختى و نگرانى دوران باردارى را تحمل کرده، چنان که دست تجاوز آفات و بلا را از تو دور ساخته و تو را بر زمین نهاده‌است. 
مادرت خشنود بوده که تو سیر باشى و او خودش گرسنه ماند و تو لباس بر تن داشته باشى و او برهنه باشد و تو را سیراب سازد و خودش تشنه ماند و تو را در سایه قرار دهد و خودش زیر آفتاب به سر برد و با بیچارگى خود تو را نعمت دهد و با بى‌خوابى خود به تو لذت خواب را چشاند و شکمش ظرف وجود تو بوده و دامنش پرورشگاه تو و جانش نگهدارت بوده است. سرد و گرم دنیا را براى تو و به خاطر تو چشیده است، پس براى قدرشناسى از این همه ایثار و از خودگذشتگى او را سپاسگزار باش و جز با یارى و توفیق خداوند نخواهى توانست این همه را قدردانى کنى.

علی حسنی - چاردیواری