یک بازی و یک فیلم درباره حسرت‌هایی که زندگی می‌کنیم
غم نداشته‌ها
شنیده‌اید که می‌گویند آرزو بر جوانان عیب نیست؟ در همین زمینه برای این‌که کودکان و نوجوانان از فکر آرزوی خودشان غافل نشوند و باور داشته باشند که آرزوهای منطقی با باور قلبی، تلاش مستمر و برنامه‌ریزی قابل تبدیل شدن به تجربه و خاطره است، تولیداتی صورت گرفته.ما هم به بهانه شب لیله‌الرغائب یا همان شب آرزوها به معرفی چند تولید جالب در این زمینه پرداخته‌ایم که امیدواریم مورد پسندتان واقع شود و سخت بکوشید تا آرزوهایتان را تبدیل به خاطرات‌تان کنید. اما مراقب باشید چه آرزویی می‌کنید چون ممکن است تحقق پیدا کند.
چراغ جادو
علاءالدین یک فیلم سینمایی، محصول سال۲۰۱۹ و در ژانر موزیکال فانتزی به کارگردانی گای ریچی است. فیلمنامه این فیلم، توسط جان اوگست و گای ریچی نوشته شده و والت‌دیزنی پیکچرز تهیه‌کنندگی آن را برعهده داشته است. علاءالدین یک اقتباس لایو اکشن از انیمیشنی به همین نام است که در سال۱۹۹۲ براساس شخصیت‌های داستانی هزار و یک شب ساخته شد. مینا مسعود، ویل اسمیت، نائومی اسکات، مروان کنزاری، نوید نگهبان، نسیم پدراد، بیلی مگنوسن و نومان اکار بازیگران این فیلم هستند. علاءالدین درس‌های بسیار آموزنده‌ای در خود دارد که مخاطب باهوش به‌خوبی آن را دریافت کرده و برای مدیریت آرزوها و سالم بودن نیت آن آرزوها ار آنها بهره می‌برد و خوب متوجه می‌شود که آرزویی که بی‌تلاش محقق می‌شود محکوم به از بین رفتن است، مصداق بادآورده را باد می‌برد.
حقایق و آرزوها
اگر دنبال یک بازی دورهمی و جذاب هستید که هم افراد را بیشتر با جزئیات شخصیت همدیگر آشنا کند و هم مجالی برای خنده، شگفت‌زدگی و شوخی باز کند، حتما بازی حقایق و آرزوها را امتحان کنید. بازی به این صورت است که افراد (که بهتر است بیش از چهار نفر باشند)، هر کدام یک کاغذ کوچک می‌گیرند و روی آن، دو حقیقت درباره خود و یک آرزوی‌شان را می‌نویسند. زیرش هم اسم خودشان را یادداشت می‌کنند. بعد کاغذها جمع‌آوری می‌شود و یک نفر که داور است، یکی‌یکی آنها را می‌خواند، بدون این‌که اسم اشخاص را بگوید. هر کاغذی که خوانده می‌شود، افراد شروع به بحث می‌کنند که این کاغذ مربوط به کیست. طبیعتا صاحب اصلی اون کاغذ هم خودش را لو نمی‌دهد و می‌کوشد وانمود کند که انگار آن کاغذ مربوط به شخص دیگری است. منتها باید یادتان باشد که آن شخص حق ندارد برای گمراه کردن بقیه دروغ بگوید؛ ولی می‌تواند لاف بزند یا از ترفندهای دیگری مثل پیچاندن بحث یا شوخی استفاده کند. داور مواظب است که صاحب اصلی کاغذ با دروغ گفتن بقیه را گمراه نکند. نهایتا وقتی بحث‌ها تمام می‌شود، دوباره هر کس یک کاغذ کوچک برمی‌دارد و بالای کاغذ اسم خودش و پایین هم اسم کسی را که حدس می‌زند صاحب آن حقایق و آرزو است، می‌نویسد. طبیعتا خود صاحب کاغذ هم بالا اسم خودش را می‌نویسد و پایین هم می‌نویسد: «خودم!». بعد داور برگه‌ها را جمع می‌کند و به افرادی که حدس درست زده‌اند، یک امتیاز می‌دهد (بدون این‌که جواب درست را بخواند). واضح است که خود صاحب برگه اینجا امتیازی نمی‌گیرد. دور بعد بازی با خواندن یکی دیگر از برگه‌های حقایق و آرزوها شروع می‌شود و بازی همین‌‌طور تا آخر ادامه پیدا می‌کند؛ نهایتا کسی که بیشترین امتیاز مثبت رو گرفته باشد، برنده اعلام می‌شود. آن شخص احتمالا کسی است که نه‌تنها شناخت بهتری از افراد دیگر دارد، بلکه در گمراه کردن و خواندن ذهن افراد هم دست بالاتری دارد.
محمد طائب
علاءالدین یک فیلم سینمایی، محصول سال۲۰۱۹ و در ژانر موزیکال فانتزی به کارگردانی گای ریچی است. فیلمنامه این فیلم، توسط جان اوگست و گای ریچی نوشته شده و والت‌دیزنی پیکچرز تهیه‌کنندگی آن را برعهده داشته است. علاءالدین یک اقتباس لایو اکشن از انیمیشنی به همین نام است که در سال۱۹۹۲ براساس شخصیت‌های داستانی هزار و یک شب ساخته شد. مینا مسعود، ویل اسمیت، نائومی اسکات، مروان کنزاری، نوید نگهبان، نسیم پدراد، بیلی مگنوسن و نومان اکار بازیگران این فیلم هستند. علاءالدین درس‌های بسیار آموزنده‌ای در خود دارد که مخاطب باهوش به‌خوبی آن را دریافت کرده و برای مدیریت آرزوها و سالم بودن نیت آن آرزوها ار آنها بهره می‌برد و خوب متوجه می‌شود که آرزویی که بی‌تلاش محقق می‌شود محکوم به از بین رفتن است، مصداق بادآورده را باد می‌برد.
حقایق و آرزوها
اگر دنبال یک بازی دورهمی و جذاب هستید که هم افراد را بیشتر با جزئیات شخصیت همدیگر آشنا کند و هم مجالی برای خنده، شگفت‌زدگی و شوخی باز کند، حتما بازی حقایق و آرزوها را امتحان کنید. بازی به این صورت است که افراد (که بهتر است بیش از چهار نفر باشند)، هر کدام یک کاغذ کوچک می‌گیرند و روی آن، دو حقیقت درباره خود و یک آرزوی‌شان را می‌نویسند. زیرش هم اسم خودشان را یادداشت می‌کنند. بعد کاغذها جمع‌آوری می‌شود و یک نفر که داور است، یکی‌یکی آنها را می‌خواند، بدون این‌که اسم اشخاص را بگوید. هر کاغذی که خوانده می‌شود، افراد شروع به بحث می‌کنند که این کاغذ مربوط به کیست. طبیعتا صاحب اصلی اون کاغذ هم خودش را لو نمی‌دهد و می‌کوشد وانمود کند که انگار آن کاغذ مربوط به شخص دیگری است. منتها باید یادتان باشد که آن شخص حق ندارد برای گمراه کردن بقیه دروغ بگوید؛ ولی می‌تواند لاف بزند یا از ترفندهای دیگری مثل پیچاندن بحث یا شوخی استفاده کند. داور مواظب است که صاحب اصلی کاغذ با دروغ گفتن بقیه را گمراه نکند. نهایتا وقتی بحث‌ها تمام می‌شود، دوباره هر کس یک کاغذ کوچک برمی‌دارد و بالای کاغذ اسم خودش و پایین هم اسم کسی را که حدس می‌زند صاحب آن حقایق و آرزو است، می‌نویسد. طبیعتا خود صاحب کاغذ هم بالا اسم خودش را می‌نویسد و پایین هم می‌نویسد: «خودم!». بعد داور برگه‌ها را جمع می‌کند و به افرادی که حدس درست زده‌اند، یک امتیاز می‌دهد (بدون این‌که جواب درست را بخواند). واضح است که خود صاحب برگه اینجا امتیازی نمی‌گیرد. دور بعد بازی با خواندن یکی دیگر از برگه‌های حقایق و آرزوها شروع می‌شود و بازی همین‌‌طور تا آخر ادامه پیدا می‌کند؛ نهایتا کسی که بیشترین امتیاز مثبت رو گرفته باشد، برنده اعلام می‌شود. آن شخص احتمالا کسی است که نه‌تنها شناخت بهتری از افراد دیگر دارد، بلکه در گمراه کردن و خواندن ذهن افراد هم دست بالاتری دارد.
محمد طائب
